Արևելքում ընթացող հակասությունները պետք է դիտարկել ոչ միայն աշխարհաքաղաքական կառույցների համատեքստում առկա ներքին անհամաձայնությունների տիրույթում, այլև ավելի լայն պրիզմայով, որպեսզի տեսանելի լինեն գլոբալ գործընթացները: Այս մասին Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում ասաց թուրքագետ Վարուժան Գեղամյանը։
«Եթե դիտարկում ենք հատկապես մեր տարածաշրջանը, ապա ականատես ենք լինում իսկապես մեծ փոփոխությունների, որոնք պարտադիր չէ, որ ունենան մակերեսային կոնկրետ դրսևորումներ: Այդ հանգամանքը որոշակիորեն բարդացնում է վերլուծությունը կամ մշտադիտարկումը»,- նշեց նա:
Թուրքագետի դիտարկմամբ՝ Մերձավոր Արևելքն իրենից ներկայացնում է տարբեր ուժերի բախման տիրույթ, որտեղ զգալի դերակատարություն ունի նաև Թուրքիան: Այս պահին տեղի է ունենում Մերձավոր Արևելքի վերաձևման ավարտը, ինչը նախևառաջ պայմանավորված է Սիրիայի հակամարտության կարգավորման գործընթացով:
Տանկեր, Սիրիա և ՀԱՊԿ. հայ–ռուսական գործընկերության ժամանակակից միտումները
«Իրադարձությունների ներկա վիճակը նման է հունցած խմորի, որից պետք է թխվի մեծ տորթ, ուստի բոլորն ակնկալում են դրանից մեծ կտոր կորզել: Հենց այդտեղ էլ առաջանում են խիստ տարաձայնություններ ու մտահոգություններ: Թուրքերն ասում են, որ իրենց դերակատարությունը բավականաչափ մեծ է, իսկ Սիրիայի խնդիրը կապված է իրենց անմիջական անվտանգության հետ»,- ընդգծեց Գեղամյանը:
Թուրքագետի փոխանցմամբ՝ մենք գործ ունենք բաժանարար գործընթացի տարատեսակ դրսևորումների հետ, որոնցից մեկը, օրինակ, Թուրքիայի և Արևմուտքի միջև լարված հարաբերություններն են, որոնք իրենց հերթին Թուրքիային ՆԱՏՕ-ի շրջանակում դնում են անհարմար վիճակի մեջ: Այդուհանդերձ, հակասություններն այնքան խորքային չեն, որ Թուրքիան ստիպված լինի լքել հյուսիսատլանտյան դաշինքը:
