«Միսս Հայաստան 1998», «Միսս ԱՊՀ 1999», «Միսիս գլոբ 2010» տիտղոսակիր գեղեցկուհի Գոհար Հարությունյանի հետ խոսել ենք գեղեցկության մրցույթներ կազմակերպելու դժվարություններից, կանացի գաղտնիքներից, 5 երեխաների մայր լինելու պատասխանատվությունից և ամուսնությունից հետո կնոջ իրավունքներից։ Զրուցել է Աստղիկ Սուքիասյանը։
-Գոհար, Հայաստանում գեղեցկության մրցույթներ կազմակերպելու ժամանակ ի՞նչ դժվարությունների հետ եք բախվում:
-Գիտեք, գիտակցում էի, որ Հայաստանում գեղեցկության մրցույթներն արժանանալու են բացասական վերաբերմունքի։ Բայց կարծում էի, որ մոդելային բնագավառում 20 տարվա փորձս կօգնի գեղեցկության մրցույթներ կազմակերպելու հարցում։ 2017 թվականին մեծ ոգևորությամբ սկսեցի գործը`լրիվ չպատկերացնելով մրցույթի կազմակերպչական դժվարությունները։
Բայց ստացվեց այնպես, որ մեզ դատի տվեցին, անգամ այնպիսի քայլեր արեցին, որ մրցույթը չկայանա։ 5 տարի ազգային մրցույթ չէր եղել։ Այն ինչ ես սկսեցի անել, այսպես թե այնպես այն ժամանակ ոչ ոք չէր անում։ Ես ոչ մի օրենք չէի խախտել, բայց մեծ աղմուկ բարձրացավ։ Հասարակության արձագանքը բավականին ագրեսիվ էր։
«Գեղեցկությունը՝ նպատակով». գեղեցկուհիներ Դայանան ու Լիանան մեծ ծրագրեր ունեն. տեսանյութ
Արդեն անցած տարի իմ երազանքը իրականացավ, քանի որ «Միսս Տիեզերք» և «Միսս Աշխարհ» մրցույթներին Հայաստանը պատշաճ մասնակցեց։ Այս տարի ավելի շատ ուրախացա, քանի որ երկու մրցույթներում հաղթած գեղեցկուհիների համար լսեցի միայն դրական արձագանքներ։ Այժմ վստահորեն կարող եմ ասել, որ գեղեցկության մրցույթները Հայաստանում սիրված են։
-Գեղեցկության մրցույթներին մասնակցող շատ աղջիկներ իրենց արտաքինի գերին են դառնում։ Դեպքեր են լինում, որ նրանց սկսում են լուրջ չվերաբերվել, ոչ կոռեկտ առաջարկություններ անել: Ինչպե՞ս խուսափել դրանից:
- Յուրաքանչյուր աղջիկ պետք է հստակ հասկանա, թե ինչու է մասնակցում գեղեցկության մրցույթին։ Կան աղջիկներ, որ գեղեցկության մրցույթին մասնակցում են, որպեսզի տղաները նրանց նկատեն, ինչու ոչ` շահեկան ամուսնանան։ Կան աղջիկներ էլ, որ ցանկանում են իրենց ձայնը լսելի դարձնել և ինչ-որ խնդիր լուծել։ Մենք հենց քասթինգի ժամանակ ենք հասկանում, թե տվյալ աղջիկն ինչի համար է մրցույթին եկել։
-Ի՞նչ խորհուրդներ եք տալիս գեղեցկության մրցույթներին մասնակցող աղջիկներին:
-Խորհուրդ եմ տալիս, որպեսզի գնահատեն իրենց, լինեն ավելի նպատակասլաց, չկաշկանդվեն ու հասկանան, թե այս կյանքից ինչ են ուզում։Ունենան պայքարելու ուժ։ Իմ օրինակով ցույց եմ տալիս, որ կոտրվել պետք չէ։
-Ինչպե՞ս եք աղջիկներին օգնում հաղթահարել խոչընդոտները, եթե ընտանիքի հայրը կամ եղբայրը դեմ են, որպեսզի նա մասնակցի գեղեցկության մրցույթին:
-Այս դեպքում աղջիկները պետք է պայքարեն իրենց իրավունքների համար։ Մեր հասարակության մեջ մարդիկ կարծում են, որ աղջկա համար գերնպատակը շուտափույթ ամուսնությունն է։ Կինը նախ պետք է զարգանա, մասնագիտական աճ ունենա, լինի ֆինանսապես անկախ նոր միայն ամուսնանա իրեն արժանի մեկի հետ։ Հայրիկին կամ եղբորը հնարավոր է համոզել, եթե կարողանան բացատրել, թե ինչու են ուզում մասնակցել մրցույթին։
-Այժմ շատ է քննարկվում Ստամբուլյան կոնվենցիան ընդունել չընդունելու հարցը: Շատ դեպքեր գիտե՞ք, երբ կինը ընտանեկան բռնության է ենթարկվել։ Նման դեպքերը մնում են տան պատերի ներսում, թե՞ քննարկվում են:
-Մեր երկրում կանայք և աղջիկները հաճախ են բռնության ենթարկվում և պարտադիր չէ, որ դա լինի ֆիզիկական բռնություն։ Կանանց նկատմամբ բռնությունը կարող է լինել և՛ հոգեբանական, և՛ սեքսուալ, և կենցաղային. օրինակ` երբ կնոջը թույլ չեն տալիս աշխատել, և նա միշտ լինում է տղամարդուց ֆինանսական կախվածության մեջ։ Դեռ փոքրուց աղջիկներին սովորեցնում են ծառա լինել, իսկ տղաներին՝ թագավոր։ Հետո էլ դժգոհում են, թե իրենց աղջկա ամուսինը նրան լավ չի վերաբերվում։ Չի կարելի 18-20 տարեկանում աղջիկներին ամուսնացնել, որովհետև հետո նրանք չարանալու են, հասկանալու են, որ շտապել են ու ոչ մի կերպ չեն ընդունելու դիմացինի հաջողությունը։ Միայն սեփական աղջիկներին կրթելով է հնարավոր ընտանեկան բռնությունից խուսափել։
-Ինչպե՞ս եք կարողանում համատեղել ընտանիքը և կարիերան:
-Չեմ կարողանում (ժպտում է)։ Եթե ինձ չօգնեին, անհնար էր, որ նման մեծ ընտանիք կարողանայի պահել և համատեղել աշխատանքի հետ։ Ամուսինս է օգնում, երկու մեծ աղջիկներս են օգնում,նրանք աման էլ են լվանում, հատակ էլ են մաքրում, ունեմ նաև դայակներ, որոնք օգնում են երեխաներին խնամելու հարցում։ Աշխատանքս սեզոնային է։ Տարվա մեջ 2 ամիս եմ գերծանրաբեռնված լինում։ Մնացած ամիսներին հիմնականում տանից եմ աշխատում։
-Ինչո՞վ են զբաղվում ձեր երեխաները, արդյո՞ք հասցնում եք նրանցից յուրաքանչյուրին ուշադրություն դարձնել:
-Հինգ երեխաների հետ ես գերուշադիր եմ դարձել։ Միշտ լսում եմ, թե երեխաներս ինչ են խոսում, անգամ եթե ժամանակ չունեմ։ Մեծ աղջիկներս՝ Բիայնան և Մելինեն հաճախում են պարի, երգի, գիմնաստիկայի, լողի։ Տղաս՝ Մենուան, նոր է ավարտել մանկապարտեզը, հաճախում էր գիմնաստիկայի, սակայն վնասվածք ստանալուց հետո տանն է։ Զույգ բալիկներս՝ Արգիշտին և Սոֆենան, դեռ 1․9 տարեկան են։
-Կցանկանա՞ք, որ ձեր աղջիկները մոդելային ասպարեզում լինեն, թե՞ կուզեք այլ մասնագիտություն ունենան:
-Մոդելային աշխատանքը հատկապես Հայաստանում չի կարող լինել մասնագիտություն, դա կարող է լինել միայն հոբբի։ Իսկ միջազգային մոդել չեմ ցանկանա, որ լինեն, քանի որ մոդելի աշխատանքը չի նպաստում ուղեղի զարգացմանը։ Ինքս ավարտել եմ Կալիֆոռնիայի պետական պոլիտեխնիկական համալսարանի միջազգային մարքեթինգ բաժինը։
-Խի՞ստ մայրիկ եք։ «Չի կարելի» արտահայտությունը հաճա՞խ եք օգտագործում։
-Ես շատ խիստ մայրիկ եմ, բայց ոչ թե «չի կարելի» եմ ասում, այլ ինչ է պետք անել։ Չեմ սիրում երես առած երեխաների, երբ չգիտեն հասարակության մեջ իրենց ինչպես պահել։
-Հարցազրույցներում նշում եք, որ թագուհու կյանքով եք ապրում: Յուրաքանչյուր կին, իր տղամարդուն ընտրելուց ինչո՞վ պետք է առաջնորդվի։
-Յուրաքանչյուր աղջիկ, պետք է փորձի գտնել իր հավասարին։ Դեռ մանկուց, լինելով պարփակված մարդ, ես կարողացա ինձ վրա աշխատել և ընտրել այնպիսի տղամարդու, որն ինձ թագուհու նման է վերաբերվում։ Ամուսինս շատ կնամեծար է։ Նրա միակ պահանջն ինձնից շատ երեխաներ ունենալն էր։ Համատեղ կյանքում ունեցել ենք և՛ դժվարին պահեր, և՛ անելանելի իրավիճակներ։ Շատ երեխաներ ունենալը մարդուն չի կարող հեշտ տրվել։ Ամուսնուս հետ շատ բաներ ենք հաղթահարել և դեռ շարունակում ենք հաղթահարել։
-Կանայք, վախենալով կազմվածքը փչացնել, չեն ցանկանում շատ երեխաներ ունենալ։ Ինչպե՞ս եք կարողանում ձեր կազմվածքը պահել:
-Ես շատ շուտ եմ նիհարում, անգամ եթե այդպես չլիներ, իմ մեջ ուժ կգտնեի նիհարելու համար։ Ոչ թե երեխան է կազմվածքը փչացնում, այլ ժամանակին պատառաքաղը վայր չդնելը։ Առողջ լինելու համար պետք է հետևել սեփական քաշին։
-Ամենից շատ ինչի՞ համար եք շնորհակալ կյանքին:
-Ես երջանիկ աստղի տակ եմ ծնվել։ Շնորհակալ եմ մայրիկիս, որ ինձ երբևէ ոչ մի բան չի արգելել։ Երբ ինձ միջազգային մրցույթների էին հրավիրում, նա որպես միայնակ ծնող կարող էր հեշտությամբ մերժել ինձ, բայց միշտ թույլ էր տալիս, որ ես որոշեմ։ Մայրս իմ բոլոր հաջողությունների հիմքն է եղել։
-Գլխավոր խորհուրդը, որ տալիս եք ձեր երեխաներին:
-Խորհուրդ եմ տալիս աշխատասեր լինել։
-Կբավարարվե՞ք հինգ բալիկներով։
-Ես կբավարարվեմ, ամուսինս դեռ մի տղա էլ է ուզում, որպեսզի հավասարություն լինի։ Այժմ վայելում եմ իմ հինգ երեխաներին, բայց Աստված գիտի` ամեն ինչ էլ հնարավոր է։
