«Ցավոք պետք է նշեմ, որ «Էրեբունի» թանգարանը, որի մեջ ընդգրկված են Էրեբունին, Շենգավիթը և Կարմիր բլուրը, այսինքն՝ նման համաշխարհային նշանակություն ունեցող հնավայրեր` իրենց թանգարաններով, ոչ համաչափ են զարգացել և ոչ համաչափ ուշադրություն է բևեռվել մյուս երկու մասնաճյուղերին: Մենք փորձելու ենք անել հնարավորինս, որպեսզի երկու մասնաճյուղերը Էրեբունու հետ համարժեք զարգանան և դառնան մեր համակարգի կարևոր մասը, քանի որ դրանք ևս հավակնում են դառնալ բավական հետաքրքիր զբոսաշրջային, գիտակրթական և ինչու չէ նաև ժամանցային կենտրոններ»,-ասում է Բադալյանը:
Նրա խոսքով՝ մյուս կարևոր խնդիրը մտածելակերպի փոփոխությունն է. «Պետք է առաջնահերթություն տրվի հուշարձանների պահպանությանը, համապատասխան պրոֆեսիոնալ մասնագետների հետ խորհրդակցելով՝ պետք է այնպես անենք, որ Էրեբունի պատմահնագիտական արգելոց-թանգարանն` իր մասնաճյուղերով ընկալվի գիտակրթական, մշակութային, ժամանցի կենտրոն: Ստեղծվեն թանգարանային ժամանցի համար որոշակի ենթակառուցվածքներ, անհրաժեշտության դեպքում անիմացիոն տեխնոլոգիաներ կիրառվեն», - ասում է թանգարանի տնօրենը:
Ըստ Միքայել Բադալյանի՝ եթե արժեքը ճիշտ չներկայացվի այցելուներին, դա կընկալվի ուղղակի որպես իր, սակայն կարելի է նորարար տեխնոլոգիաների միջոցով լուծել այդ խնդիրը: «Օրինակ՝ կարելի է նետաձգության թիրախներ դնել, որը մենք բազմիցս արել ենք: Կամ սեպագրով սալիկներ սարքել վրան գրել այցելուի անունը, կավագործության մաստեր-կլասեր անել: Շատ ծրագրեր կան, որոնցից շատերը երկարատև լուծումներ են պահանջում: Այսօր մեր գլխավոր նպատակն է, որպեսզի ստեղծենք տարրական ենթակառուցվածքներ: Քիչ բան կա, որ «Էրեբունի» ամրոցը հրապուրիչ է դարձնում: Առկա չէ սանհանգույց, ինչը զբոսաշրջության խթանման տեսանկյունից անթույլատրելի է: Պետք է լինեն ցուցանակներ. օրինակ՝ ունենք Երևանի ծննդյան վկայականը «Էրեբունի» ամրոցում, որով հպարտանում ենք, սակայն կողքը չկա ոչ մի բացատրական ցուցանակ»,-ընդգծում է պատմաբանը: Նրա խոսքով՝ պետք է մաքրվի արգելոց-թանգարանի տարածքը, կոսմետիկ փոփոխությունների կարիք կա: Որոշ աշխատանքներ արդեն սկսվել են, ամրոցում շուտով կլինեն նորմալ պայմաններ:
