Երբ նախարարությունների թվի կրճատումը նախնական քննարկումների տեսքով դիտարկվեց կառավարությունում, հայկական ԶԼՄ–ներում վարկածներ ի հայտ եկան այդ թեմայի վերաբերյալ։
Վարկածները նման են, տարբերություն կա միայն դետալներում, այնպես որ նախարարությունների գալիք տեսքի մասին կարելի է դատել արժանահավատության բավական բարձր աստիճանով։
Գերատեսչությունների ձևափոխության նպատակահարմարության և տրամաբանության մասին վստահությամբ կարելի է խոսել, իհարկե, միայն այն բանից հետո, երբ դա հաստատվի, ինչը տեղի կունենա միայն նոր տարում, բայց «Հայաստանի Հանրապետության կառավարության կառուցվածքի և գործունեության մասին» օրենքում փոփոխություններ և լրացումներ կատարելու մասին օրինագիծը կներկայացվի առաջիկայում։
Ի դեպ, այն ենթադրում է առաջին փոխվարչապետի պաշտոնի կրճատում, որը, շատերի կարծիքով, ներմուծվել է Սերժ Սարգսյանի կողմից՝ հատուկ Կարեն Կարապետյանի համար։ Փոխվարչապետների թիվը երեքից կկրճատվի մինչև մեկի։
Ինչ վերաբերում է նախարարություններին, ապա, ինչպես սպասելի էր, կլուծարվի սփյուռքի նախարարությունը, որն ի սկզբանե պետական կառավարիչների աննպատակ ուռճացված աշխատակազմի անիմաստ ու վատ դրսևորում էր։ Թե ինչով է այն զբաղվել, բացի բոլոր մայրցամաքներում տարբեր միջոցառումներում ճառեր ասելուց, անհասկանալի է, փոխարենը հպարտորեն կոչվել է նախարարություն։
Քննարկվում է տարբերակ, ըստ որի սփյուռքի հետ պայմանագրերը հիմա կհամակարգվեն փոխվարչապետի գրասենյակի կողմից։ Կա նաև ԱԳՆ բաժին դարձնելու լավ տարբերակը, այն պայմանով, որ այդ բաժնի աշխատակիցները պրոֆեսիոնալներ կլինեն և կաշխատեն, այլ ոչ թե 15 րոպեն մեկ սուրճ կեփեն։
Միաժամանակ կստեղծվի ենթակառուցվածքների և պետական գույքի նախարարություն, որը կդառնա երկրի ամենախոշոր գերատեսչություններից մեկը և կհամակարգի տրանսպորտի, էներգետիկայի և պետական գույքի ոլորտները։
Խնդիրն այստեղ այն է, որ «աշխարհում ամեն ինչի նախարարությունը» չափազանց բարդ կառույց կլինի, որը կառավարելը դժվար կլինի, և անգամ ոչ թե ղեկավարություն ընտրելիս, այլ ուղղակի հաստիքացուցակ կազմելիս թույլ տված սխալը կարող է հանգեցնել այդքան ահռելի կազմակերպության անարդյունավետությանը։ Ինչպես մենք բոլորս հիանալի հասկանում ենք՝ նրա տնօրինության տակ կգտնվեն պետության համար ռազմավարական, կենսական կարևորություն ունեցող ոլորտները։
Ենթադրվում է, որ տնտեսական զարգացման և ներդրումների նախարարությունը և գյուղատնտեսության նախարարությունը կմիավորվեն։ Հավանաբար, այստեղ որոշ ժամանակ կգերիշխի հենց գյուղատնտեսությունը, որովհետև մինչև հիմա երևելի տնտեսական զարգացում կամ նախանձելի ներդրումներ չեն նկատվել։ Իսկ ահա գյուղատնտեսական հատվածը բազմաթիվ խնդիրներով հանդերձ դեռ ապրում է։
Այն, որ կրթության և գիտության նախարարությունն իր թևի տակ կվերցնի մշակույթի, սպորտի և երիտասարդության հարցերի նախարարությունները, տրամաբանական է և ճիշտ։ Բոլոր այս ոլորտները սերտորեն փոխկապակցված են, և թող ղեկավարվեն մի գերատեսչության կողմից։ Առավել ևս, անկեղծ ասած, մինչև հիմա մեր բախտը մշակույթի նախարարության հարցում չի բերել։
Տեսնենք, թե այս գործերն ինչ ընթացք կունենան։ Վերջին շրջանում մենք վարժվել ենք անակնկալների, բայց սա պետական կարևորության գործ է, և ցանկալի կլիներ, որպեսզի անակնկալները հաճելի լինեին։
Եվս մի բան. չափազանց կարևոր է ճիշտ ընտրված, կոմպետենտ և պրոֆեսիոնալ ղեկավար կազմը, որպեսզի չստացվի այնպես, ինչպես միշտ։
