Նույնիսկ մի հեռուստահաղորդումը կարող է փոխել մարդու կյանքը։ Դա տեղի է ունեցել աճպարար Արմեն Մխոյանի հետ։
Պատմությունը սկսվեց 18 տարի առաջ։ Աճպարարներին դիմակազերծելու մասին հեռուստաշոու դիտելուց հետո նա հասկացավ, որ ցանկանում է զբաղվել հրաշագործությամբ և իսկույն սկսեց իրագործել իր երազանքը։ 10 տարեկան հասակում նա տեսաձայնագրել էր ծրագրի բոլոր թողարկումները և ժամերով դիտել դրանք՝ փորձելով հասկանալ աճպարարների գաղտնիքները, իսկ դրանից հետո երկար ժամանակ մարզվել հայելու առաջ՝ հղկելով վարպետությունը։ Հիմա նա ինքն է ֆոկուսներ հորինում, երբեմն նույնիսկ սովորեցնում գործընկերներին։
Թեև ասում են, որ ֆոկուսները պահանջում են ձեռքերի հմտություն և ոչ ավելին, սակայն մեր հրաշագործի յուրաքանչյուր համարը լի է բարությամբ և մարդկանց ուրախություն պարգևելու ձգտումով։ Նրան ամենից շատ ոգեշնչում են երեխաների ժպիտները։ Նա կարող է ժամերով զվարճացնել երեխաներին։ Նույնիսկ ամենագեղեցիկ մուսան մղվում է երկրորդ պլան, եթե լալիս է երեխան։
Երբեմն, Արմենը Երևան-Աբովյան ավտոբուսը վերածում է համերգասրահի։ Նա ներկայացում է կազմակերպում, որպեսզի ուրախացնի տխուր կամ լացող երեխայի։ Եթե նման երեխա տեսնի ուղևորների շարքում, ապա անպայման ֆոկուս ցույց կտա հայտնվող մետաղադրամով կամ անհետացող մատանիով։ Փոքրիկները զարմանքից իսկույն դադարում են լացը։
Որպես կանոն՝ մեծահասակաները նույնպես անտարբեր չեն մնում, խնդրում են ինչ-որ զվարճալի հնարք ցույց տալ։ Այսպես` կատակներով ավտոբուսը հասնում է կանգառ։ Հետո այդ պատահական ուղեկիցները ճանաչում են նրան փողոցում և լայն ժպտում։
«Մարդիկ տարբեր արձագանք են ունենում։ Ոմանք փորձում են հասկանալ, թե ինչպես եմ ես դա անում, մյուսները խաբեբա են անվանում, իսկ ոմանք ուղղակի վայելում են և հավատում հրաշքների։
Վերջինների շարքում հիմնականում երեխաներ են։ Դա այնքան զվարճալի է, երբ նրանք փայլող աչքերով պտտվում են շուրջս, զարմացած ճչում և հավատում, որ ես հրաշագործ եմ», - պատմում է Արմենը։
Թեև «հրաշագործությունը» լավ է վարձատրվում, բայց դրա պահանջարկը մեծ չէ։ Արմենը վստահ է, որ ժամանակի հետ ամեն ինչ կփոխվի, և «կախարդանքը» կդառնա ոչ միայն զբաղմունք, այլ նաև եկամտի հիմնական աղբյուր։ Առայժմ նա գոհանում է նրանով, ինչ կա և, երբեմն, շահում է աղջիկների համակրանքը իր հնարքների օգնությամբ։ Նախկինում նա հաճախ է դիմել «կախարդանքին», հիմա հրաժարվել է աղջիկների ուշադրությունը գրավելու այդ մեթոդից։ Ասում է՝ մեծացել է։
Արմենին ճանաչում են ոչ միայն նրա ֆոկուսների շնորհիվ։ Նա հայտնի է նաև որպես նվագախումբ-մարդ, որը նվագում է դաշնամուր, փողային գործիքներ, ակորդեոն և կիթառ։ Ի դեպ, հորինել է երաժշտական գործիքներ նվագել արագ սովորելու մեթոդիկա, որը գործնականում ապացուցել է իր արդյունավետությունը։
Բացի այդ, Արմենը նկարում է, նախընտրում է մատիտ, բայց օգտվում է նաև ավազից և ներկերից։ Նա զբաղվում է նաև ռոբոտաշինությամբ և սովորեցնում նաև երեխաներին։ Վերջերս առաջարկ է ստացել խուլ երեխաներին ինֆորմատիկա սովորեցնել և մեծ հաճույքով ընդունել է այն։
Մի քանի տարի առաջ նա սովորել է ժեստերի լեզուն, այդ ժամանակ դեռ չի իմացել՝ պետք կգա արդյո՞ք այդ կարողությունը։ Հիմա հասկանում է, որ ժամանակն իզուր չի ծախսել և կարող է օգնել լսողական խնդիրներ ունեցող երեխաներին։
«Ես միշտ ցանկացել եմ դասավանդել, և հիմա երազանքներս կատարվում են։ Ինչպե՞ս չհավատամ հրաշքների», - ասում է նա։
Այդ խոսքերից հետո աճպարարը մի կարմիր գնդակ է հանում մազերիս միջից։
