Հնդկաստանի Ուտարակխանդա գյուղի աշակերտները ամեն օր ստիպված են դժվար ու վտանգավոր ճանապարհ անցնել` դպրոց հասնելու համար։
Իրենց կյանքը վտանգելով, նրանք օրական երկու անգամ նստում են մետաղական մի վանդակի մեջ, որն ամրացված է պողպատե ճոպանին։ Այս «տրանսպորտային միջոցը» գետի վրայով երեխաներին մյուս ափ է տեղափոխում։
Անդունդի վրայով նման ակրոբատիկ թռիչքը դպրոց հասնելու միակ միջոցն է երեխաների համար, քանի որ իրենց գյուղը կտրված է արտաքին աշխարհից։
