«Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունը ներկայացրել է Երևանի ավագանու արտահերթ ընտրությունների իր թեկնածուների առաջին եռյակը։
Ցուցակը գլխավորում է ԱԺ պատգամավոր, ԲՀԿ քաղխորհրդի քարտուղար Նաիրա Զոհրաբյանը, ցուցակում երկրորդ և երրորդ համարի տակ են «Կենտրոն» հեռուստաընկերության վերլուծաբան Պետրոս Ղազարյանն ու Քաղաքական վերլուծաբան Արման Աբովյանը։
«Առաջնորդների» եռյակը բավական ծանրակշիռ է և հաստատ այն աստիճան բուռն քննարկումներ և սրամտության առիթ չի տա, որքան «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությունից երգիծաբան Հայկ Մարությանի թեկնածությունը։ Թեկնածությունները կարելի է քննարկել, պարզաբանել «կողմ» և «դեմ» կարծիքները, փոխել թեկնածուների տեղերը, սակայն ցուցակը տրամաբանական է, և դա ընդունել է պետք։
Սակայն այս ցուցակն էլ ներքաղաքական կոնֆլիկտի պատճառ դարձավ։ Այն բանից հետո, երբ քաղխորհուրդը, որպես առաջին թեկնածու, ընտրեց Նաիրա Զոհրաբյանին, դեմ դուրս եկավ ԱԺ «Ծառուկյան» խմբակցության պատգամավոր Գևորգ Պետրոսյանը։ Նա դժգոհություն հայտնեց տեղի ունեցած փաստի վերաբերյալ։
Պետրոսյանի կարծիքով` Զոհրաբյանի առաջին տողում գտնվելը էապես նվազեցնում է կուսակցության շանսերը հաղթանակի համար, եթե հաշվի առնենք, որ նա «բացարձակապես չի տիրապետում Երևանի քաղաքային տնտեսության հարցերին» և տեղյակ չէ քաղաքի առջև ծառացած տնտեսական խնդիրներից։ Պետրոսյանը այնուհետև հայտարարեց, որ եթե կուսակցության ղեկավար Գագիկ Ծառուկյանի թիմում «առանցքը» Զոհրաբյանն է, նա այնտեղ անելիք չունի։
Մի փոքր անհասկանալի էր, թե արդյոք Պետրոսյանը նման «առանցք» ինքն իրեն է համարում, թե՞ կուսակցության մեկ այլ անդամի։ Բացի այդ առաջատար պաշտոններում լայն տարածում գտած ոչ պրոֆեսիոնալիզմի ֆոնին, եկեք խոստովանենք, որ Զոհրաբյանն ավելի վատ չի նայվի։ Դա, իհարկե, նրան օրինակելի քաղաքապետ չի դարձնի, սակայն հաշվի առնենք, որ Պետրոսյանն իր սեփական կարծիքն է արտահայտել։
Նույն կարծիքին չէ ամբողջ կուսակցությունը, որի անունից համապատասխան ելույթով հանդես եկավ կուսակցության մամուլի քարտուղար Վանիկ Էլիզբարյանը։
Բացի այդ սա Գևորգ Պետրոսյանի մասնակցությամբ առաջին ներկուսակցական կոնֆլիկտը չէր, նրան երկու անգամ հեռացրել են կուսակցության շարքերից, սակայն հետագայում վերականգնել են։ Ինչևէ, Էլիզբարյանի և Պետրոսյանի հետագա հայտարարություններից դատելով իրավիճակը կարգավորվել է։
Ընդհանուր առմամբ ցուցակում հայտնված եռյակը կարելի է անվանել ոչ պատահական։ Այդ մարդկանց ինտելեկտուալ ներուժի հարցում կարելի է չկասկածել, սակայն ինչպիսի տնտեսվարներ են նրանք, դա իհարկե, հարց է։ Սակայն եթե նրանից ոչ ոք ինքնաբացարկ չներկայացրեց, ստացվում է, որ նրանք վստահ են սեփական ուժերի վրա։ Իսկ վստահությունն ինքնին արդեն մեծ բան արժե, իսկ փորձն էլ ժամանակի ընթացքում ձեռք կբերեն, աշխատանքի ճիշտ կազմակերպման դեպքում։
Իր ցուցակի հրապարակման օպերատիվությունից և սպասվող ընտրությունների նկատմամբ մոտեցման հիմնարարությունից դատելով «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունն ակնհայտորեն տրամադրված է առավելագույնի։ Հազիվ թե սխալվեմ, եթե ասեմ, որ Երևանի Ավագանու ընտրությունների արդյունքները հիմնականում արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների նախաբանն են լինելու` վերջինիս արդյունքները մեծ հավանականությամբ կկրկնեն քաղաքապետի ընտրություններում ուժերի դասավորվածությունը։
Սա նշանակում է, որ ԲՀԿ–ն նաև արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններին կմոբիլիզացնի իր ողջ մարդկային և ինտելեկտուալ ռեսուրսները։ Փորձեմ ենթադրել, որ մոտ ապագայում այդ կուսակցությունը, որը երբեք վերջին դերերում չի գտնվել, եթե իհարկե նրա ուժերը հատուկ չէին սահմանափակվում, բավական ծանրակշիռ քաղաքական միավոր կդառնա, ավելի ծանրակշիռ և ավելի մեծ ներուժ ունեցող, քան նախկինում էր։
Անձամբ ես դժվար եմ պատկերացնում, օրինակ, այդ եռյակից որևէ մեկին հերթական կոռուպցիոն համակարգի գլխում, որոնք ոչ թե քաղաքի կարիքների համար են արված, այլ սեփական բարօրության։ Նրանք այն մարդիկ են, ովքեր քաղաքական կարծրատիպեր չունեն, կապված չեն չինովնիկական համակարգով, որտեղ յուրաքանչյուր պտուտակ, միևնույն շղթայի օղակ է։ Ի վերջո՝ երեքն էլ միաժամանակ քաղաքապետ բնականաբար չեն դառնա, և այն, որ մարդիկ ոչ թե քաղաքապետի աթոռի են ձգտում, այլ ձգտում են դառնալ Ավագանու անդամ, խոսում է այն մասին, որ նրանք օգուտ են բերելու։ Այլապես ձգտելու կարիք չկա, չէ՞ որ մինչ այդ էլ ապրում էին ամբողջ կյանքն առանց այդ Ավագանու, հանգիստ կապրեին նաև հետագայում։
Լուծման անհրաժեշտություն ունեցող Երևանի առաջնահերթ խնդիրների կետ առ կետ շարադրանքն, ըստ ամենայնի, թեկնածուների մոտ, ընդհանուր առմամբ կհամընկնի։ Արման Աբովյանը Facebook սոցցանցի իր էջում գրել է. «Ինձ համար Երևանը երբեք պարզապես ծննդավայր չի եղել։ Կյանքիս կեսն արտասահմանում եմ ապրել։ Բեռլին և Վարշավա, Մոսկվա և Կիև, Լոս Անջելես և Պեկին… Այդ ամենը շատ գեղեցիկ է և հզոր, սակայն Երևանը… Երևանն աշխարհում միակ վայրն է, որտեղ ես ինձ բացարձակ երջանիկ եմ զգում»:
Մենք նույնպես։ Սակայն մենք ուզում ենք, որպեսզի նաև մեր Երևանը երջանիկ լինի, այլ ոչ թե շնչահեղձ լինի բազում խնդիրների հորձանուտում, պատառ-պատառ արված, քաոսային և անտաղանդ կերպով կառուցապատված լինի ապակիներով և բետոնով, ծառերից և այգիներից զրկվող, կյանքի համար վտանգավոր տրանսպորտային միջոցների խցանման մեջ կանգնած, սեփական պատմության և կոլորիտի մեծ մասը կորցրած։
Իսկ մենք կօգնենք ցանկացած քաղաքապետի, ով իր առաջ` մեր մայրաքաղաքը երջանիկ դարձնելու նպատակ կդնի։
