ԵՐԵՎԱՆ, 14 փետրվարի — Sputnik. Հայաստանում կարելի է չնշել Սուրբ Վալենտինի օրը, քանի որ հայերն ունեն սիրահարների իրենց հովանավորին` սուրբ Սարգսին, կարծում է Սուրբ Սարգիս եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Զգոն քահանա Աբրահամյանը։
«Հայ ժողովուրդը Սուրբ Վալենտինի օրը նշելու կարիք չունի։ Պետք չէ արհեստական տոներ պարտադրել, մենք մերն ունենք», — լրագրողների հետ զրույցում ասաց Աբրահամյանը։
Հայաստանում Սուրբ Սարգսի օրը նշում են մեծ շուքով, երիտասարդներն այդ օրն ուրախանում են, օրհնություն ստանում, իսկ եթե բախտները բերում է, տոնին նախորդող գիշերը երազում տեսնում են նաև ապագա կնոջը կամ ամուսնուն։
Մեծ տարածում ունի նաև Տրնդեզը, որը սկսում են նշել փետրվարի 13-ի երեկոյից` աշխարհի չորս ծագերի օրհնության կարգով, որից հետո տեղի է ունենում մոմի օրհնության արարողությունը։
Հավատացյալները մասնակցում են աղոթքին՝ մեկական մոմ ձեռքում պահած։ Այդ լույսը՝ որպես Քրիստոսի փրկության լույսի խորհրդանիշ, ժամերգության ավարտին տանում են և լուսավորում իրենց օջախները։ Օրհնված մոմից խարույկ են վառում, երիտասարդները ցատկում են կրակի վրայով` հույս ունենալով, որ երկար տարիների ներդաշնակ ու երջանիկ կյանքով կապրեն։
«Սխալ է այդ տոնը կապել հեթանոսական շրջանի հետ։ Այն ժամանակ իսկապես դավանում էին կրակի աստծուն, սակայն այն, ինչ կատարվում է այսօր, այլ իմաստ ունի», — ասաց Աբրահամյանը։
Այս տարի Տրնդեզը համընկել է Մեծ պահքի հետ, որն, ըստ ավանդույթի, 48 օր է տևում` մինչև Զատիկը։
«Մենք պետք է գիտակցված Պահք մտնենք։ Պահքը ոչ այնքան սննդի սահմանափակում է, որքան հոգու մաքրում», — ասաց Աբրահամյանը։
Մեծ Պահքն ունի յոթ կիրակի, յոթ հիշարժան օրեր` Բուն բարեկենդան, Արտաքսում, Անառակի, Տնտեսի, Դատավորի, Գալստյան և Ծաղկազարդ:
Մեծ պահքի շրջանում վաղնջական կանոններով արգելված են եղել պսակադրությունները և մատաղը: Սակայն Վազգեն Ա կաթողիկոսի շրջաբերականով խիստ անհրաժեշտության դեպքում թույլատրվեց պսակադրություն կատարել Մեծ պահքի շաբաթ և կիրակի օրերին, բացառապես Ավագ շաբաթվա բոլոր օրերի:
