Իրականում Բաքվում լուրջ միջոցառում անցկացվեց, որի ընթացքում ադրբեջանական բանակի միջին և բարձր սպայակազմի համար «Ադրբեջան-ՆԱՏՕ» համագործակցություն», «Գլոբալ կիբեռզարգացումն ու ՆԱՏՕ-ի արձագանքը» և այլ թեմաներով դասախոսություններ կարդացին։ Մի դասախոսություն էլ հնչեց «ՆԱՏՕ-ի ծովային ուժերը» թեմայով։ Երևի հյուսիսատլանտյան դաշինքն, այնուամենայնիվ, լուրջ նպատակներ ունի Կասպից ծովի վերաբերյալ։
Զարմանալ պետք չէ, հատկապես եթե հաշվի առնենք, որ դաշինքի համար այս տարածաշրջանում առնվազն երկու պոտենցիալ հակառակորդ կա` Ռուսաստանն ու Իրանը։ Սակայն դատելով Բաքվից ստացված տեղեկություններից` և՛ երկրի ղեկավարության, և՛ հյուսիսատլանտյան դաշինքի ներկայացուցիչների ելույթների հիմնական թեման եղել են Ղարաբաղն ու հակամարտության կարգավորումը։
Օրինակ` Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևն իր ելույթում շոշափել է ղարաբաղյան բարդ հիմնախնդիրը և հյուրերին դժգոհել, որ հակառակ կողմը (Հայաստանը) ՄԱԿ-ի չորս բանաձևերից ոչ մեկը չի կատարում, և ղարաբաղյան հակամարտությունը տարածաշրջանի ամենամեծ սպառնալիքն է։
Կարելի է կարծել, թե ՆԱՏՕ-ի դաշինքն ինչ-որ կապ ունի բանակցային գործընթացի կամ արցախա-ադրբեջանական շփման գծում ժամանակ առ ժամանակ բռնկվող ռազմական գործողությունների հետ։
Ի դեպ, իր ելույթում այս մասին խոսել է նաև ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղար Յենս Ստոլտենբերգը` նշելով, որ դաշինքն ուղիղ դերակատարություն չունի բանակցությունների գործընթացում, այլ ընդամենը կարող է բարոյապես սատարել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների գործունեությանը։ Ստոլտենբերգին ոգևորել է նաև այն փաստը, որ վերականգնվել է Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահների երկխոսությունը։
Ինչևէ, մնում է արձանագրել, որ ՆԱՏՕ-ի`Բաքվում անցկացրած միջոցառումն առանց Արցախի թեմայի չանցավ։ Եվ սա այն բացառիկ դեպքերից մեկն էր, որ այդ դաշինքը խոսեց Արցախի մասին։
