ԵՐԵՎԱՆ, 24 նոյեմբերի — Sputnik. Զոհրաբ Չալիկյանը շուտով 90 տարեկան կդառնա: Նա մինչ հիմա օրը մի քանի ժամ կարդում է ու բանաստեղծություններ գրում: Չալիկյանն ամեն օր զբոսանքի է դուրս գալիս, հետևում է տանը, ծառերն է մշակում. գրում է տեղական Մատրիցա պարբերականը:
Նա իր հարազատ քաղաքում ավելի քան կես դար ժամագործ է աշխատել՝ վերանորոգելով ամենաանհույս փչացած ժամացույցները:
Նա սովորել է հայկական ու ֆրանսիական քոլեջներում, բուլղարական գիմնազիայում: Ազատ խոսում է վեց լեզվով` բուլղարերեն, հայերեն, ռուսերեն, ֆրանսերեն, անգլերեն, գերմաներեն: Նրա գրադարանում եզակի պատմական գրքեր կան: 60-ականների սկզբի Չալիկյանը սկսեց դրամագիտությամբ զբաղվել, նա բուլղարական մետաղադրամների հավաքածու ունի: 1990 թվականից` արդեն տարեց հասակում, Չալիկյանը սկսել է բանաստեղծություններ գրել:
Ընդ որում՝ նա գրում է ոչ միայն բուլղարերեն, այլ նաև հայերեն: Նա մոտ 200 հայերեն գրված բանաստեղծություն ունի, որոշել է դրանք առանձին գրքով հրատարակել:
Բանաստեղծություններից մեկում Բուլղարիայի պատմությունն է ներկայացնում՝ հիմնադրման օրվանից մինչ մեր օրերը: Այս բանաստեղծությունը ծնվել է մի քանի ամսում:
Բանաստեղծությունը նվիրված է Օսմանյան կայսրությունից Բուլղարիայի անկախության 140-ամյակին:
«Բալկանյան պատերազմում բուլղարական բանակը թույլ չի տվել Օսմանյան կայսրությանը մայրցամաքի խորքը հասնել: Ողջ Եվրոպան Բուլղարիային պետք է շնորհակալ լինի», — ասում է նա:
Չալիկյանը երկրակյացների սերնդից է: Նրա մայրը 88 տարի է ապրել, մորաքույրը՝ 110 տարեկանում ինքնուրույն էր տեղաշարժվում:
Հա գոհ է այն ամենից, ինչ արել է կյանքում: Մարդ պետք է հասկանա շրջապատի մարդկանց, գնահատի, որ առողջ է ու իրեն երջանիկ զգա, հավելում է ծերունին:
