ԵՐԵՎԱՆ, 15 հոկտեմբերի — Sputnik, Նելլի Դանիելյան. 1778 թվականին Փարիզում, մոր մահից ժամեր անց, ավստրիացի անվանի կոմպոզիտոր Վոլֆգանգ Ամադեուս Մոցարտը հուզիչ նամակ է գրում Զալցբուրգ՝ իր ընտանիքի մտերիմ աբբա Բուլինգերին։
«Սգացեք ինձ հետ, իմ ընկեր, սա իմ կյանքի ամենատխուր օրն է: Գրում եմ Ձեզ գիշերվա ժամը 2-ին, բայց պարտավոր եմ հայտնել, որ իմ մայրը, իմ թանկագին մայրն այլևս չկա»,- գրում է Մոցարտը։
Նամակում նա խնդրում է հոգեպես նախապատրաստել հորը կնոջ մահվան լուրին, միաժամանակ նաև նյութական աջակցություն խնդրում՝ մոր հուղարկավորության համար:
Սոցիալապես շատ ծանր վիճակում ապրող կոմպոզիտորը ստիպված է լինում մորը հուղարկավորել օտար երկրում, քանի որ հնարավորություն չուներ նրան հայրենիք տեղափոխելու։
Պատմականորեն հաստատված այս փաստը վկայում է նաև այն մասին, որ նամակը կարող է բնօրինակ լինել։
Եվ, այդուհանդերձ, Երևանի Եղիշե Չարենցի անվան Գրականության և արվեստի թանգարանի աշխատակիցները զգուշանում են միանշանակ եզրակացույուններ անել։
«Չեմ կարող պնդել, որ դա 100%-ով Մոցարտի ձեռագիրն է»,- Sputnik Արմենիայի հարցին ի պատասխան ասաց թանգարանի երաժշտական ֆոնդի ավագ գիտաշխատող Մարինե Մուշեղյանը` հավելելով, որ տարիներ առաջ փորձել են նամակն ուղարկել Վիեննա` փորձաքննության, բայց ինչ-ինչ պատճառով մերժում են ստացել։
«Նամակը թանգարան է հասել Վասիլիյ Կորգանովի արխիվից, ով ոչ միայն հայտնի երաժշտագետ էր, այլև կոլեկցիոներ, և փաստաթղթերի շատ մեծ հավաքածու ուներ։ Այդ հավաքածուն ժառանգություն հասավ մեր թանգարանին»,- պատմեց մեր զրուցակիցը։
![Письмо Моцарта аббату Буллингеру Письмо Моцарта аббату Буллингеру - Sputnik Արմենիա](https://cdn.am.sputniknews.ru/img/906/27/9062749_0:0:1600:992_600x0_80_0_0_af6582510d194db45dd99d7648ed1538.jpg)
Երաժշտագետ Վասիլի Կորգանովի արխիվում հավաքված հանրահայտ արվեստագետների ու քաղաքական գործիչների հարյուրավոր նամակները նրա մահից հետո փոխանցվել են Հայաստանի ազգային գրադարանին, որտեղից էլ ավելի ուշ դրանց մի մասը նվիրաբերվել է Գրականության և արվեստի թանգարանին։