Խաչիկ Չախոյան, Sputnik.
Շատ կարճ ժամանակահատվածում Յան Պորտերֆիլդը իր մասնագիտական ու մարդկային որակներով դարձավ ոչ միայն հավաքականի ֆուտբոլիստների, այլ նաև մեր երկրպագուների կողմից ընդունված ու սիրված մասնագետ:
Հայաստանի ֆուտբոլի ազգային հավաքականն օտարերկրացի շատ մարզիչներ է ունեցել: Բաց ոչ մեկին էլ չի հաջողվել նման համբավ ձեռք բերել ոչ միայն ֆուտբոլիստների, այլ նաև երկրպագուների շրջանում: Պորտերֆիլդը պարզապես հաղթանակի սիմվոլ էր, նրա կողքին բոլորն էին հավատում հաղթանակին:
Մեր հավաքականի պատմության մեջ ամենահաջողակ մարզիչ Վարդան Մինասյանն աշխատել է միստր Յանի հետ և երբեք չի մոռանում շոտլանդացու ոգևորությունն ու պրոֆեսիոնալիզմը:
«Ես շատ բան եմ սովորել Պորտերֆիլդից ու երբեք չեմ մոռանա այդ մասնագետին։ Պորտերֆիլդը հիանալի հոգեբան էր: Նա անմիջապես կարողացավ կապ գտնել ֆուտբոլիստների հետ` շփվելով յուրաքանչյուրի հետ առանձին զրույցների միջոցով։ Նրա ամեն մարզում շատ մեծ էմոցիոնալ ֆոնի վրա էր անցնում: Միստր Յանն իր մարդկային որակներով անկրկնելի էր: Շատ խիստ էր, բայց ոչ ոք դրանից չէր դժգոհում: Բոլորը սիրում ու հարգում էին նրան»,–հիշում է Վարդան Մինասյանը:
Այո, Յան Պորտերֆիլդը մեծ հոգեբան էր ու կարողանում էր իր թիմին, իր խաղացողներին տրամադրել խաղին: Նրա համար բոլորն էլ հավասար էին` ավագն ու փոխարինող ֆուտբոլիստը երբեք չէին տարբերվում իրարից:
2007 թվականի օգոստոսի 22-ին կայանալիք Հայաստան-Պորտուգալիա ընտրական խաղից առաջ մեր հավաքականը մարզում էր անցկացնելու «Բանանցի» մարզադաշտում: Ես ականատես եղա, թե ինչպես Պորտերֆիլդը, հաղթահարելով ցավը, ներկայացավ մարզմանը: Մահից քսան օր առաջ շոտլանդացին իր խաղացողների կողքին էր և ուզում էր հաղթել: Ֆուտբոլիստներին դիմելով` նա նշեց. «We are armenians»։
Երբ մարզումն ավարտվեց, ես Պորտերֆիլդին հարցրի, թե ինչու ասեց. «We are armenians»: Նա պատասխանեց.«Ես Հայաստանի հավաքականի գլխավոր մարզիչն եմ և հայ եմ: Այլ կերպ չեմ կարող դիմել իմ ֆուտբոլիստներին»:
Ցավոք, այս հիանալի մարդն ու մարզիչը չկարողացավ իր մտահաղացումները մինչև վերջ իրականացնել մեր հավաքականի հետ: Ծանր հիվանդությունն ի վերջո հաղթեց նրան` ապրելու համար պայքարում: Բայց Յան Պորտերֆիլդին դեռ երկար ենք հիշելու ու հարգելու նրա հիշատակը:
