Շաբաթվա մարդիկ. ո՞վ էին ուզում դառնալ և ո՞վ դարձան

Նունե Խուդավերդյան
Ավարտել է Ճարտարապետության և շինարարության Հայաստանի ազգային համալսարանը: Մասնագիտությամբ ինտերիերի դիզայներ է: Համարում է, որ դիզայնը տարածքի ճիշտ կազմակերպումն է՝ գույնի ու ձևի ճիշտ համադրումը: Շուրջ 3 տարի է` զբաղվում է գրաֆիկ դիզայնով:
-Առաջին դասարան էի, երբ երեխաներին հաճախ տրվող «ի՞նչ ես դառնալու, երբ մեծանաս» հարցին առաջին անգամ պատասխանեցի` դիզայներ։ Ինչպես ցույց տվեց կյանքը, դեռ այդ տարիքից դատարկաբանել չեմ սիրել։
Կարծում է, որ դիզայները որքան մուլտիդիսցիպլին է լինում, այնքան լավ։ Ու եթե հոգնի, միշտ կարող է զբաղվել տեսությամբ և ընտրած մասնագիտության ոլորտում ուսումնասիրություններ անելով։

Փողոցի երաժիշտ
Ու կրկին Հյուսիսային պողոտայով անցնելիս նկարեցի այս պապիկին: Ամեն օր չէ, որ կտեսնես դրսում քամանչա նվագող ու Սայաթ-Նովա երգող մարդու։

Անահիտ Գևորգյան
Մասնագիտությամբ քաղաքագետ է: Շուրջ 2 տարի է` աշխատում է PR–ի և մարքեթինգի ոլորտում, այժմ «Երեմյան Փրոջեքթսի» PR, մարքեթինգի բաժնի պատասխանատուն է:
-Երբ փոքր էի, ինձ դուր էին գալիս ամբիոնից խոսող մարդիկ։ Ինձ թվում էր՝ նրանք այնքան խելացի են, ամեն ինչ գիտեն ու ամեն ինչ կարող են փոխել, ու ես ցանկանում էի լինել այդ «փոխողներից» մեկը,– ասում է նա:
Ապագայում ցանկանում է մեծ ներդրում ունենալ Հայաստանում սպասարկման ոլորտի զարգացման մեջ՝ միջազգային հարթակում հայկական սպասարկման մշակույթը դարձնելով ամենակոլորիտայիններից ու մրցունակներից մեկը: Հետաքրքրված է նաև լուսանկարչությամբ։
«Լուսանկարելն իմ առօրյա տրամադրությունն է, լուսանկարում եմ այն ինչ զգում եմ, կարևոր չէ`ինչով»,- ասում է Անահիտը:
Հետագայում երազում է համաաֆրիկյան մեծ ճանապարհորդություն կատարելու և ընթացքում աֆրիկյան սև ու սպիտակ ֆոտոշարք ստեղծելու մասին:

Սամվել Սաղաթելյան
Մասնագիտությամբ ճարտարապետ է: Ասում է, որ զբաղվում է կյանքով ու արվեստով. կյանքով զբաղվում է ի ծնե, իսկ արվեստով` այն օրից, երբ 5 տարեկանում մոր հետ գնաց հասարակական բաղնիք ու շատ տպավորված վերադարձավ տուն ու սկսեց նկարել պատերին:
-Երբ փոքր էի, նախևառաջ ուզում էի նկարիչ դառնալ` գումարած այլևայլ ցանկություններ՝ սիու ցեղի հնդկացի, գանգստեր, ճանապարհորդ, երաժիշտ, ռազմիկ, շատ հայտնի նկարիչ, տիեզերագնաց և այլն,– ասում է նա:
Ապագայում ցանկանում է զբաղվել այն ամենով, ինչով հիմա է զբաղվում, բայց ավելի ծավալուն, ավելի խորացված և ավելի արդյունավետ` գումարած այն ամենը, ինչը կնպաստի իր և սիրելիների բարեկեցությանը, հոգևոր և ֆիզիկական չծերացմանը:

Թեհմինա Արզումանյան
Առաջին մասնագիտությամբ քաղաքագետ է, երկրորդով՝ հանրային կապերի մասնագետ։
Շուրջ 5 տարի պետական և միջազգային տարբեր կառույցներում զբաղվում է հանրային կապերի ապահովմամբ։
-Երբ փոքր էի, ամեն ընթերցածս գրքի հետ «ո՞վ դառնալու» երազանքներս փոխվում էին` Մոխրոտից մինչև Մարգարեթ Թետչեր։
Ապագայում ցանկանում է որդիների հետ համատեղ ընտանեկան մի փոքրիկ բիզնես ստեղծել:

Էլլա Կանեգարիան
Մասնագիտությամբ արվեստի վերլուծաբան է: Հիմնականում կենտրոնացած է ժամանակակից արվեստի ու էքսպերիմենտալ երաժշտության վրա: Փորձում է արվեստի միջոցով տարբեր՝ իր համար կարևոր գաղափարներ տարածել, օրինակ` պատասխանատու ապրելակերպի, մյուս կողմից էլ փորձում է վերացնել արվեստի հանդեպ չափից դուրս լուրջ մոտեցումը:
-Երբ փոքր էի, ցանկանում էի պոմիդոր դառնալ,– ասում է նա:
Ապագայում ցանկանում է նստել ծովի ափին գտնվող սեփական փոքր տնակի պատշգամբում և սուրճ ըմպել` առանց մտածելու, որ ինչ-որ տեղից ուշանում է կամ ինչ-որ բան պետք է անել։ «...Հա, ու հեռախոսս անջատած», - վերջում ավելացնում է Էլլան:

Տիգրան Ձիթողցյան
Նկարիչ է, նկարում է 5 տարեկանից (արդեն 35 տարի)։
-Դե եթե 5 տարեկանից նկարում ես, քեզ էլ չեն հարցնում` բա որ մեծանաս, ի՞նչ ես դառնալու,-ծիծաղելով ասում է Տիգրանը: Իսկ եթե մի քիչ ավելի լուրջ, մանկուց երազել եմ լինել նկարիչ ու ուրիշ ոչ մի բանով չզբաղվել,– ասում է նա:
Ապագայում ցանկանում է փորձել արվեստի տարբեր հնարավորությունները և անընդհատ կատարելագործվել։