ԵՐԵՎԱՆ, 6 օգոստոսի — Sputnik. Հայերենը հայտնի հետախույզ Գևորգ Վարդանյանի համար «ոսկե բանալու» պես մի բան էր, որի օգնությանը նա հաճախ էր դիմում: Այս մասին գրողին պատմել է անձամբ ինքը՝ Գևորգ Վարդանյանը: Իր հուշերը Գրիգորի Աթանասենկոն պատմել է «Независимого военного обозрения»-ին:
«Երկար ժամանակ չէի հասկանում՝ «հայոց լեզուն իմ ոսկե բանալին է» արտահայտության իմաստը: Հետո բացահայտեցի, որ Վարդանյանը հայերենը որպես բանալի կիրառում է այն երկրներում, որտեղ մեծ հայկական համայնք կա: Իսկ այդ երկրներում նա հանդիպում էր այնպիսի մարդկանց հետ, ովքեր ազդեցություն ունեն հարուստ ու կարևոր օղակների վրա, որտեղից Գևորգ Վարդանյանը հայթհայթում էր ռազմական, տնտեսական կամ քաղաքական գաղտնիքներ պարունակող ինֆորմացիա »,-պատմել է Աթանեսենկոն:
Թե ինչ մեծ հեղինակություն էր վայելում Գևորգ Վարդանյանն ամերիկյան իսթեբիլիշմենթում հեղինակը ներկայացնում է՝ վկայելով ԽՍՀՄ նախկին ԱԱԾ պետ Յու. Դրոզդովին:
«1979 թ.-ի նոյեմբերի 4-ին, երբ իրանցի ուսանող-ծայրահեղականները գրավել էին ԱՄՆ-ի դեսպանատունը Թեհրանում, Կենտրոնական հետախուզական վարչության պետ Թերներին արագ պահանջվեց գտնել Իրանի մասնագետ: Պետդեպում չգտնվեցին մասնագերտներ, որոնք կգոհացնեին նրան: Այդ ժամանակ նրա օգնականներն առաջարկեցին Վարդանյանի ծառայությունը(բնականաբար, անունն այլ էր), որն այդ ժամանակ մոնոպոլ դիրք էր գրավել ԱՄՆ պարսկական գորգերի առաքման հարցում և հայտնի էր որպես Մերձավոր Արևելքի, հատկապես, Իրանի հարցերով հմուտ փորձագետի»,- նշված է հրապարակման մեջ:
Հետագայում, Թերներն այնքան մտերմացավ Վարդանյանի հետ, որ հաճախ նրան՝ կնոջ՝ Գոհարի հետ, հրավիրում էր երեկույթների, որտեղ ներկա էր լինում Վաշինգտոնի ողջ էլիտան:
