Փարոսները մինչև այսօր էլ կիրառվում են նավագնացության մեջ։ Լուսային ազդանշանը ցույց է տալիս ծովախորշի մուտքը, և նավերն ապահով հանգրվան են գտնում։ Փարոսը ծովագնացների համար կյանքի խորհրդանիշ է։
Հին ժամանակներում ավազակները փոթորկի ժամանակ մեծ խարույկներ էին վառում ժայռոտ ափերին` առևտրային նավերին շեղելու համար։ Նավաստիները գալիս էին ազդանշանի ուղղությամբ, բախվում էին քարերին, և ավազակները վերցնում էին ավարը։
Սևանում պահպանված միակ փարոսը գտնվում է ափամերձ գյուղերից մեկի գերեզմանատանը։ Երբ ջրի մակարդակն ավելի բարձր էր, այն հրվանդանի վրա էր և ցույց էր տալիս նավահանգստի մուտքը։ Փարոսն արդեն վաղուց չի կատարում իր առաքելությունը։ Ամենավերևում, որտեղ ժամանակին մեծ կրակ էր վառվում, այժմ հայկական խաչքար է տեղադրված։
Զարմանալի է ու նաև խորհրդանշական, որ փարոսից այն կողմ գտնվում է անպետք նավերի գերեզմանատունը։