Լարիսա Սարաֆյանը ծնվել է Երևանում, այժմ բնակվում է Ամերիկայում։ Թեև մասնագիտությամբ հոգեբան է, նրա զբաղմունքն ուղղակիորեն կապված է արվեստի հետ․ Լարիսան յուրօրինակ քանդակներ է ստեղծում ձվի կճեպից։ Նրա փխրուն ու նուրբ աշխատանքները բազմիցս առաջատար տեղեր են զբաղեցրել տարբեր արտ-ցուցահանդեսներում, այդ թվում՝ հեղինակավոր Բևեռլի Հիլզ արտ-ծրագրում։ Իր աշխատանքների և այն մասին, թե ինչն է նրան կապում հայրենիքի հետ Լարիսան պատմեց Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում։ Զրուցեց Լիլիթ Հարությունյանը:
- Լարիսա, Ձեր քանդակները յուրօրինակ են ու անկրկնելի։ Ինչու՞ եք ընտրել հենց այս ուղղությունը։
— Այս ուղղությունն ինձ առաջարկել է հայրս: Հետագայում նույն ուղղությամբ շարունակելը պայմանավորված է եղել այս ոլորտի նոր լինելով, այստեղ կարելի էր ամբողջապես իրացնել իմ ստեղծագործական ներուժը:
- Ի՞նչ նյութերով եք աշխատում։
— Հիմնական նյութը տարբեր տեսակի թռչունների ձվերն են, վերջին շրջանում աշխատում եմ ներկերի, փայտի և ձվի կեղևի համադրման միջոցով: Սա մտքերս արտահայտելու նոր միջոց է՝ միավորելով առաջին հայցքից դժվար միավորվող երկու առարկաներ՝ կտավը և ձվի կեղևը:
- Ի՞նչ ազդեցություն է ունեցել Ձեզ վրա Ձեր հայրը` Նաիրի Սաֆարյանը, որը փայտի հետ աշխատող քանդակագործ է։
— Դեռևս մանկուց ծնողներս խրախուսում էին իմ բոլոր ստեղծագործական ձեռնարկները: Դա մեծապես պայմանավորված էր մեր ընտանիքում առկա յուրահատուկ վերաբերմունքով դեպի ստեղծագործությունը՝ անկախ դրա դրսևորման ոլորտներից: Եվ ինչպես արդեն նշեցի արվեստի այս ուղղության ընտրությունը հենված է հորս խորհրդի վրա, ինչի համար ես խորապես շնորհակալ եմ:
- Փետրվարին Լոս Անջելեսում կայացավ Ձեր անհատական ցուցահանդեսը։ Դա առաջի՞ն անհատական ցուցահանդեսն էր։ Պատմեք, խնդրեմ, այդ մասին։
— Առաջին անհատական ցուցահանդեսս Երևանում էր դեռևս ուսանողական տարիներին հարազատ ԲՈՒՀ-ի պատերի ներքո: Փետրվարին կայացած ցուցահանդեսը 3-րդ անհատական ցուցահանդեսն էր ԱՄՆ-ում: Հայրիկիս հետ բազմաթիվ ցուցահանդեսներ ենք ունեցել, սակայն հիշարժան է 2014 թվականին համատեղ ցուցահանդեսը Գլենդելի Հայկական Հյուպատոսարանի շենքում, որը խորհրդանշական էր քանի որ հյուպատոսարանն ընկալվում է որպես մեր հայրենիքի մի մասնիկնը ԱՄՆ-ում:
- Ի՞նչ որակներ պետք է ունենա արվեստի գործիչը` հաջողության հասնելու համար։
— Կարծում եմ՝ ցանկացած մարդու հաջողության հասնելու գաղտնիքներից մեկը աշխատասիրությունն է և նվիրումն այն աշխատանքին, որն անում ես՝ անկախ գործունեության ոլորտից: Արագ փոփոխվող աշխարհում ինչպես ցանկացած ոք, այնպես էլ ստեղծագործողները պետք է հետևեն տեղի ունեցող զարգացումներին և փորձեն իրենց արվեստով ազդել դրանց վրա, սակայն պահպանել նաև ինքնատիպությունն ու սեփական ոճի յուրահատկությունը:
- Ձեր կարծիքով, ավելի հեշտ է հաջողության հասնել Հայաստանում, թե՞ Ամերիկայում։
— Այս հարցը միանշանակ պատասխան չի կարող ունենալ, քանի որ հաջողություն բառը տրամագծորեն տարբեր նշանակություն կարող է ունենալ տարբեր մարդկանց համար: Ստեղծագործելիս ես հաջողության հասնելու մասին չեմ մտածում: Ստեղծագործողի համար կարևորն իր մտացածն իրականացնելն է, աշխատանքի արդյունքը տեսնելը: Կարևոր է, որ արվեստագետը պահպանի իր ինքնությունը, չփորձի հարմարվել ժամանակի թելադրանքին:
Իսկ ինչ վերաբերում է հաջողության հասնելու հեշտ կամ դժվար լինելուն, կարծում եմ դա կախված չէ աշխարհագրությունից: Նորը նկատելի է և գնահատվում է ամենուր:
- Ինչպե՞ս եք իրացնում Ձեր աշխատանքները։
— Ցուցադրությունների, իրական և առցանց կազմակերպվող ցուցահանդեսների և մեր ինտերնետային կայք էջի միջոցով www.woodsymphony.com
- Ո՞րն եք համարում Ձեր կյանքի ամենամեծ ձեռքբերումը։
— Հուսով եմ, որ ամենամեծը դեռ առջևում է: Սակայն կարևորագույն ձեռքբերում համարում եմ, որ կարողացել եմ արդարացնել ծնողներիս սպասելիքները, և իմ աշխատանքներով ու հաջողություններով փորձում եմ «վարձահատույց» լինել այն հավատի դիմաց, որ նրանք միշտ ունեցել են իմ հանդեպ:
- Հաճա՞խ եք լինում Հայաստանում։
— Ցավոք, մասնագիտական և ստեղծագործական աշխատանքներով ծանրաբեռնվածության պատճառով Հայստանում լինում եմ ավելի քիչ, քան կցանկանայի: Սակայն դա ինձ չի խանգարում լինել տեղեկացված Հայաստանում ընթացող զարգացումներից: Հույս ունեմ, որ արդեն շուտով կկարողանամ ավելի հաճախակի լինել հայրենիքում և կկարողանամ օգտվել ներշնչանքի այն անսպառ պաշարից, որով հարուստ է մեր Հայաստան աշխարհը:
- Ցանկություն ունե՞ք ներկայացնել աշխատանքները հայրենիքում։
— Այդպիսի ցանկություն, իհարկե, կա: Ինձ համար առանձնահատուկ կարևորություն ունի սեփական երկրում ճանաչված և գնահատված լինելու հանգամանքը, քանի որ իմ արվեստի ակունքները գտնվում են Հայաստանում:
