Արմենուհի Մխոյան, Sputnik.
Մայիսի 9-ին ռուսական 102-րդ ռազմակայան այցելած մարդիկ կարողացան ոչ միայն մոտիկից ծանոթանալ ռուսական Զինված ուժերի զորամիավորումների զենք-զինամթերքին, այլ նաև տանկ նստել, իրենց ձեռքն առնել «Կալաշնիկովն» ու մյուս ինքնաձիգները:
Ցուցադրվող զինտեխնիկան տարաբնույթ էր` «Գրադ», «Ստրելա», «Հաուբից», զենիթահրթիռային համակարգեր և այլն: Ցուցադրությունը շատ էր հետաքրքրել նաև փոքրիկներին, որոնք հնարավորությունից օգտվելով` փորձում էին մի տեխնիկայից մյուսին անցնել:
Ռազմակայանի հրամանատարությունը տոնական համերգ էր կազմակերպել Հաղթանակի օրվա կապակցությամբ, որին ներկա էին ոչ միայն ռազմակայանի զինվորներն ու հրամանատարական կազմը, այլ նաև մարզային ու քաղաքային իշխանությունների ներկայացուցիչներն ու վետերանները Ի դեպ, Շիրակի մարզում նրանց թիվը տարեցտարի պակասում է. 31 վետերան է մնացել:
Համերգից հետո միջոցառման մասնակիցներին ու հյուրերին հրավիրեցին զինվորական բացօթյա խոհանոցներ, որտեղ հաց, հնդկաձավարի շիլա և թեյ հյուրասիրեցին, իսկ վետերանների հյուրասիրությունն ավելի ճոխ էր՝ համեղ ճաշացանկին գումարվել էր նաև «100 գրամ» օղին` հանուն խաղաղության:
«Ասում են` դաշտային խոհանոցի ամեն ինչը համեղ է, հավանաբար մաքուր օդն է նպաստում: Զինվորները շատ են հավանում հենց այս հնդկաձավարի շիլան՝տավարի պահածոյի հետ»,- Sputnik Արմենիային ասաց ռազմակայանի խոհարար Արամայիս Գևորգյանը:
Գաբրիել Սուքիասյանը 18 տարեկան էր, երբ տարան ռազմաճակատ։ Եղել է Հունգարիայում, Չեխոսլովակիայում, Ավստրիայում, շատ լավ է հիշում, թե ինչ էին ուտում պատերազմի տարիներին:
«Երկու չոր «սուխարի» էր կերակուրը: Կռվել եմ մինչև վերջ: Բալատոն լճի մոտ էի, երբ հաղթանակի լուրը ստացանք»,-հիշում է 95-ամյա պապն ու հպարտությամբ ցույց տալիս իր մեդալները։
Հետո ավելացնում է` ինձ համար ամենաթանկը Փառքի շքանշանն է: Ասում է ու բարձրացնում 100 գրամանոց բաժակը:
