Sputnik Արմենիայի հետ բացառիկ հարցազրույցում Դինա Մայրեդը պատմել է, թե ինչպես հայ ժողովուրդը կարող է բուժվել ցեղասպանության ցավից, խոսել է հայերի ու հորդանանցիների նմանության և արքայադստեր կյանքի բարդությունների մասին։ Զրուցել է Լաուրա Սարգսյանը։
-Դուք բավականին շատ վայրեր այցելեցիք Հայաստանում։ Ի՞նչ զուգահեռներ կարող եք անցկացնել մեր ժողովրդների միջև։
Ես չափազանց տպավորված եմ այն ամենով, ինչ տեսա Հայաստանում. հիացած եմ գեղեցկությամբ, բնությամբ և այսպիսի ջերմ ու բարի մարդկանցով։ Մեր ու ձեր բնությունը շատ նման է, և ես այդ կապը զգացի այստեղ՝ Երևանում։ Ձեր խոհանոցը, մշակույթը, ավանդույթները և սովորությունները՝ ամեն ինչ հիշեցնում է իմ ժողովրդին։ Ամենամեծ նմանությունը ընտանեկան արժեքներին հավատարմությունն է, խաղաղասիրությունն ու հեշտ շփման գնալու կարողությունը։ Մեր ազգերի միջև ազգակցություն կա։ Մենք նույնիսկ արտաքնապես նման ենք, ես հանգիստ կարող էի հային հորդանանցու տեղ դնել և հակառակը։ Հնարավոր է այն պատճառով, որ դուք ստիպեցիք ինձ Հայաստանում զգալ ինչպես սեփական տանը։
- Ցեղասպանությունն ասես մեծ ուռուցք լինի, հիվանդություն, որի բարդացումները չեն թողնում հայ ժողովրդին լիարժեք ապրել։ Ձեր կարծիքով՝ ինչպե՞ս կարելի է այն բուժել։
Ապաքինվելու լավագույն տարբերակն է՝ բարի գործեր անել և լինել ուժեղ։ Վրեժի արդյունավետ միջոց է՝ աշխատել ինքդ քո վրա առավելագույն նվիրմամբ՝ դառնալով մեկ ամբողջություն քո ժողովրդի, երկրի հետ։ Ես ձեր մեջ դա տեսա, դուք միավորված եք ընդհանուր նպատակների շուրջ, համախմբված եք և սատարում եք միմյանց։ Դա որոշիչ գործոն է հաջողության հասնելու համար։
Ինձ դուր եկավ մի ասացվածք, որ ինձ համար մեջբերեց առողջապահության նախկին նախարարը։ Պարզվում է՝ հայերն ասում են․ «Վաղն ավելի լավ կլինի, քան այսօր»։ Չկա դրանից ավելի լավ դրդապատճառ ոչ միայն հայերի, այլև ուրիշ բազմաչարչար ժողովուրդների համար։ Կարևոր է՝ չհուսահատվել և մտածել լուսավոր ապագայի մասին։ Դրական լույսը հենց այնպես չի գալիս, դա քրտնաջան աշխատանքի արդյունք է։ Ավելի հեշտ է, երբ կա հստակ ռազմավարություն, շատ սեր ու շփվելու ցանկութթյուն։
-Ինչպիսի՞ զգացողություն է արքայադուստր լինելը։
Արքայադստեր կարգավիճակը ինչպես առավելություն, է այնպես էլ մեծ պատասխանատվություն է։ Ես հպարտ եմ, որ պատկանում եմ Խաշիմիտների արքայատոհմին (Արաբական Արևեքի արքայատոհմ։ Խաշիմը քուրեյշ ցեղի նախահոր տղան է, որին պատկանում է Մուհհամեդ մարգարեն — խմբ․)։ Թագավորական ընտանիքի բոլոր անդամները, Աբդալլահ Երկրորդի գլխավորությամբ, լիովին գիտակցում են, որ տիտղոսը շատ պարտավորեցնող է։ Սակայն ինձ համար ամենակարևոր տիտղոսնը քաղցկեղը հաղթահարած երեխայի մայր լինելն է։ Դա ինձ համար մեծ նշանակություն ունի, դրա համար էլ ես այստեղ եմ՝ Հայաստանում, որ իմ փորձը փոխանցեմ ձեր մայրերին, շփվեմ քաղցկեղով հիվանդների հետ, այն մարդկանց հետ, որոնք զբաղվում են այս խնդրով, այդ թվում՝ քաղցկեղի նախապահպանությամբ։ Մենք միասին շատ բան կարող ենք անել՝ միավորվել ու մարդկանց կյանքը փրկել։
-Ի՞նչ կմաղթեիք մեր ժողովրդին։
Ես դիմում եմ հայ ժողովրդին՝ լավագույն մաղթանքներով։ Ես չունեմ կասկած, որ Հայաստանը կբարգավաճի։ Դուք ունեք դրա համար ամենաանհրաժեշտ բաները՝ նվիրվածությունը գործին ու վճռականությունը։ Մաղթում եմ ձեզ հաջողություններ, հատկապես, ինչ վերավերում է քաղցկեղային հիվանդությունների դեմ պայքարին։ Հուսով եմ՝ շուտով քաղցկեղի բուժման ձեր կենտրոնները նոր որակավորում կստանան։ Դա կօգնի դուրս գալ նոր մակարդակ։
Կոչ եմ անում Հայաստանի իշխանությանը և ժողովրդին՝ ծխելը թողնել և աշխատել ծխախոտային վերահսկողության խստացման ուղղությամբ։ Այո, դուք ունենք բոլոր պայմանները քաղցկեղի բուժման կենտրոններ ստեղծելու համար։ Ծխելը շատ է բարձրացնում քաղցկեղի առաջանալու ռիսկը։ Եթե լուրջ միջոցներ չկիրառվեն, ապա քաղցկեղով հիվանդների թիվը կաճի երկրաչափական պրոգրեսիայով։ Արդյունքում ոչ մի նախարարություն ու բժշկական կենտրոն էլ չի հերիքի։
