Տատիկի բարեկամները զոհվել էին 1915 թվականին։ Ամբողջ տոհմից ողջ էին մնացել միայն 3 քույրերը, որոնք հետագայում հանդիպեցին արդեն Երևանում։
Նրա տատն ու պապը տեղափոխվեցին Հունաստան, որտեղ էլ հանդիպեցին և ամուսնացան։
Կարապետի պապը չի տեսել իր նախնիներին, հայրը նրան տարել էր ընկերոջ մոտ՝ ասելով, որ վերադառնալու են։ Բարեկամներից ոչ ոք դրանից հետո նրա հետևից այդպես էլ չեկավ։
Նրա խոսքով՝ Ծիծեռնակաբերդ է գալիս գերեզման այցելելու նման, քանի որ կորցրել է շուրջ 100 հարազատ մարդ, և սա համարում է մի վայր, որտեղ կարող է իր հարգանքի տուրքը մատուցել նրանց։
