Մալխասյանի խոսքով՝ նոր սերնդի ջազմենների բանակը շարունակում է Արտեմի Այվազյանի, Կոնստանտին Օրբելյանի, Առնո Բաբաջանյանի, Մարտին Վարդազարյանի հիմնադրած ավանդույթները:
Ասում է, որ իրեն սխալմամբ են հայկական «ջազի հայր» անվանում:
«Հոպ, ընկերներ, ես շարունակողն եմ: Այս մարդիկ են ջազի հիմքը դրել 1938 թվականից: Իսկ ես սկսել եմ նվագել 60-ականներին»,- ասում է նա:
Մալխասյանի խոսքով՝ 50 տարի փայտփորիկի պես զբաղվում է ջազով, չի համաձայնել որևէ պաշտոն զբաղեցրել: Շեշտում է՝ պաշտոնն ու վարչական աշխատանքը իրենը չեն:
«Ինչ վերաբերում է այսօրվա ջազմեններին, սերնադափոխությունը ես տեսնում եմ, որովհետև ունենք շատ հետաքրքիր երիտասարդներ՝ սկսած Տիգրան Համասյանից, վերջացրած մի քանի երաժիշտներով, որոնք ցանկացած երկրի պատիվ կբերեին, եթե այնտեղին ապրեին»,- ասում է ջազմենը:
