ԵՐԵՎԱՆ, 12 մարտի — Sputnik, Նելլի Դանիելյան. Հայաստանի հարավային մարզերում ջրհեղեղի վտանգ այլևս չկա, քանի որ ձյունն ամբողջությամբ հալվել է, բայց հյուսիսում՝ Արթիկում, Թալինում վտանգը դեռ առկա է: Վտանգված է նաև մայրաքաղաք Երևանը, հատկապես, որ մայրաքաղաքը շրջապատող բարձունքներում ձյունը դեռ նոր է սկսում հալվել:
Եթե ձյան հալոցքին առաջիկայում ավելանան նաև անձրևները, գիտնականը չի բացառում, որ Երևանում հեղեղումներ լինեն:
«Մեր ջրատարերը, սելավատարերը որքան էլ մաքրված ու տեխնիկապես ճիշտ կառուցված լինեն, (իսկ դրանց մի մասը սխալ է կառուցված) ի վիճակի չեն հավաքել ու քաղաքի փողոցներից հեռացնել ամբողջ ջուրը»,- ասաց գիտնականը:
Հիմնական պատճառն, ըստ նրա, այն է, որ քաղաքը մեծացել է, ջրի քանակը կոյուղում՝ ավելացել, բայց ջրատար համակարգերը մնացել են նախկինը: Որպես ասվածի ապացույց, Թրահել Վարդանյանը հիշեցնում է առատ անձրևների ժամանակ փողոցներում ու դիտահորերի մեջ կուտակված ջուրը, որը, նրա խոսքով, ՙգնալու տեղ չունի՚:
Լրացուցիչ խոչընդոտներ կարող է առաջացնել նաև փակված Գետառը, որը ժամանակին քաղաքի միջով հոսող բաց հեղեղատարի նշանակություն ուներ:
Գոյություն չունի նաև Երևանի երբեմնի ջրահավաք ավազանը, որտեղ պետք է կուտակվեին շրջակա բարձունքներից դեպի քաղաք հոսող ջրերը:
Երևանի Ավան համայնքում ժամանակին կար ճահճացած լճակ, ինչն էլ հենց ջրահավաք նշանակություն ուներ քաղաքի համար: Այսօր լիճն այլևս չկա:
«Չորս-հինգ տարի առաջ գնացինք, չէինք գտնում այդ տարածքը: Քարտեզով, սխեմայով մի կերպ գտանք նախկին լճի տեղը: Դա, ըստ էության լիճ չէր, ուղղակի լճի նման տարածք էր, ոտեղ անհրաժեշտության դեպքում ջուրը պետք է կուտակվեր: Իսկ եթե շատ կուտակվեր ու տեղ չմնար, նաև բետոնե ջրանցք կար կառուցված, որով ավելցուկային ջրերը պետք է հոսին դեպի Հրազդան գետ: Այսօր այս ամենը գոյույուն չունի»,- պատմեց Վարդանյանը:
Լիճը վերականգնել այլևս հնարավոր չէ, քանի որ դրա տեղում արդեն բնակելի թաղամաս է կառուցվել: Իսկ ջրանցքի վերականգնման հնարավորություն գիտնականը տեսնում է, եթե միայն քաղաքային իշխանությունները ցանկանան կանխել Երանին սպառնացող ջրհեղեղի վտանգը:
