ԵՐԵՎԱՆ, 27 փետրվարի-Sputnik. Լապշինի գործով Ադրբեջանը միայն մասամբ հասավ իր ուզածին։ Նրան «հրամցրեցին» Ադրբեջանի նախագահից ներողություն խնդրելու և Արցախ այցելելու զղջման կետերով փաստաթուղթը, բայց Լապշինը չդավաճանեց սկզբունքներին` ներողություն խնդրեց նախագահից, իսկ Արցախ այցելելու համար չզղջաց։
«Ադրբեջանը Լապշինին կուլ տվեց, բայց չի մարսելու, իսկ հետևանքները դեռ կտեսնենք»,-ասաց Փաստաբանների պալատի նախագահ Արա Զոհրաբյանը։
Քննարկման թեման հասավ ադրբեջանական «սև ցուցակին», որում հասցրեցին ներառվել Արցախ այցելած Եվրախորհրդի պատգամավորները։ Հիշեցնենք, որ դեռ օրեր առաջ պատգամավորներից մեկը` Ֆրանկ Էնգելը, հայտնել է, որ եթե այդ ցուցակում հայտնվի, չի զարմանա։
«Այնպես չէ, որ պլանավորել եմ հաջորդ արձակուրդներս Ադրբեջանում անցկացնել»,-ասել է Եվրախորհրդի պատգամավորը։
Քաղաքագետ Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանի խոսքով՝ աշխատանքը, որ տարվում է, քաղաքական է ու քարոզչական, Ադրբեջանի պահանջներն իրավաբանորեն հիմնավորված չեն, Ինտերպոլը ներգրավված չէ Եվրախորհրդի պատգամավորների գործում, և այդ ամենի դեմն առնելը հեշտ է, երբ կան փաստարկված հիմնավորումներ։
Նա կարծում է, որ մեր պատգամավորական դիվանագիտությունը կաղում է։ Նույն կարծիքն ունի նաև արտգործնախարարության աշխատանքի վերաբերյալ։
Արցախի Մարդու իրավունքների պաշտպան Ռուբեն Մելիքյանն էլ կարծում է, որ Եվրախորհրդարանի պատգամավորների հարցով Հայաստանն ուղղակիորեն զբաղվել չի կարող։
«Սա Եվրոպայի միության խորհրդարանն է, դրա համար այնտեղ Հայաստանը հարց չի կարող բարձրացնել։ Այնտեղ կարող են հարց բարձրացնել իրենք` պատգամավորները»,- ասաց նա։
Նա առաջակեց միավորված քայլեր ձեռնարկել Ադրբեջանի «սև ցուցակն» առ ոչինչ դարձնելու համար։ Թե ինչպես՝ հայտնի չէ։ Արտակարգ և լիազոր դեսպան Արա Պապյանը հիշեց` տարբեր մարդկանց հետ է այցելել Արցախ ու բոլորի մոտ վախի տարբեր աստիճաններ է նկատել։
«Մարդիկ կան, որոնք առանց որևէ կկասկածի այցելում են Արցախ։ Մարդիկ էլ կան, որոնք տատանվում են, մյուսներն էլ պարզապես հետաձգում են Արցախ ժամանելը։ Օրինակ` պոլսահայերի վրա սա կարող է ազդել, թեև ճանաչում եմ պոլսահայերի, որոնք մշտապես բնակվում են Արցախում»,- ասաց Պապյանը։
Ասուլիսում կարծիք հնչեց` Ադրբեջանի պես հակառակորդ ունենալը մի կողմից լավ է, որովհետև պետք է, որ լավ «մարզավիճակում» պահի մեր դիվանագիտությանը։
