«Կանոնադրություն չունենալը անհեթեթություն է, 25 տարվա մեջ վարչական տիրույթում գտնվող մի միավոր, որը ունի ազդեցություն ամբողջ աշխարհի հայերի վրա, կանոնադրություն չունի», — ասում է Հացպանյանը:
Նրա խոսքով` բոլոր հարցերը լուծվում են ավանդույթներով, հիշողություններով, լսելով: Ըստ Հացպանյանի` բազմիցս տարբեր եպիսկոպոսներ, արքեպիսկոպոսներ դիմել են Կաթողիկոսին, որպեսզի այն ընդունվի, սակայն մինչ այս պահը, փոփոխություն չկա:
«Եթե չկա կանոնադրություն, ապա կաթողիկոսը ուզում է, անում է, չի ուզում՝ չի անում: Թագավոր է էլի, կայսր, մեն-մենակ, սուլթան», — ասում է Հացպանյանը:
Ստամբուլի հայ համայնքի ներկայացուցիչները տևական ժամանակ է պահանջում են կայացնել նոր ընտրությունների անցկացման որոշումը՝ ցանկանալով իրենց առաջնորդի դերում տեսնել ոչ թե պետության կողմից նշանակված, այլ իրենց ձայների արդյունքում ընտրված անձի: