ԵՐԵՎԱՆ, 12 փետրվարի — Sputnik. Թուրքմենստանի մայրաքաղաք Աշխաբադը մինչև 1948թ-ի աղետալի երկրաշարժը համարվել է հայկական քաղաք, իր «Հետխորհրդային Թուրքմենստան. քիչ հայտնի ներկան և անորոշ ապագան» հոդվածում գրում է Ռուսաստանի ԱԳՆ Միջազգային հարաբերությունների Մոսկվայի պետական համալսարանի միջազգային հետազոտությունների ինստիտուտի վերլուծական կենտրոնի տնօրեն, միջազգային հարցերով ռուսական խորհրդի փորձագետ Անդրեյ Կազանցևը:
«Խորհրդային շրջանում և ԽՍՀՄ փլուզման սկզբում երկրի մշակույթի, գիտության, կառավարման համակարգի ապահովման և ուժային կառույցների գործունեության ոլորտներում մեծ դեր է խաղացել ոչ թուրքմեն բնակչությունը, որը կենտրոնացած է եղել հիմնականում Աշխաբադում: Ինչպես Կենտրոնական Ասիայի այլ երկրներում, Թուրքմենիայում բնակվել են շատ ռուսներ, ուկրաինացիներ, հրեաներ, թաթարներ, բայց հատկապես յուրահատուկ է եղել մեծաթիվ հայ բնակչությունը»,- գրում է Կազանցևը:
Նրա խոսքով՝ մինչև 1917թ-ի հեղափոխությունը Թուրքմենստանը կազմել է Թուրքմենական գլխավոր նահանգապետության առանձին Անդրկասպիական երկրամաս՝ սերտորեն կապված Հարավային Կովկասի հետ և ժամանակակից Ադրբեջանի տարածքից հայ բնակչության զանգվածային արտագաղթի հիմնական ապաստանն է եղել:
«Մինչև 1948թ-ի աղետալի երկրաշարժը Աշխաբադը նույնիսկ հայկական քաղաք է համարվել»,- նշում է Կազանցևը:
Նա ասել է, որ ոչ թուրքմեն բնակչության զանգվածային արտագաղթը (Ռուսաստան, Արևմուտք, Իսրայել), հատկապես 2002թ-ին Թուրքմենստանի կողմից Ռուսաստանի հետ երկքաղաքացիությունից միակողմանի կարգով հրաժարվելուց հետո հանգեցրել է ծանր հետևանքների հասարակական կյանքի բոլոր ոլորտներում:
