«Մենք անդադար տեղեկացնում էինք Հայաստանին, որ Հունգարիայում արագացված կարգով բացվել է ադրբեջանական դեսպանատուն։ Հայաստանը Հունգարիայում դեսպանատուն երբեք չի ունեցել։ Այո, մենք հասկանում էինք, որ Հունգարիայի հայկական համայնքը շատ փոքր է, սակայն այստեղ հարցը քաղաքական էր, վերաբերում էր սաֆարովյան գործին։ Համայնքի ձայնն այդպես էլ լսելի չեղավ։ Մեզ պատասխանում էին` անհրաժեշտության դեպքում Վիեննայից դեսպան կգա Բուդապեշտ, սակայն շատ պարզ էր, որ հայկական դեսպանի ամենօրյա ներկայությունը պարզապես անհրաժեշտ էր»,- նշել է նա։
Նիկողոս Հակոբյանի խոսքով` ամենին գումարվեց հայկական դեսպանի արտոնագրի ստորագրման ձգձգումը հունգարական կառավարության կողմից։ Վերջինս, օգտագործելով ժամանակը, բանակցություններ էր վարում Ադրբեջանի հետ, թե ինչպես կազմակերպել Ռամիլ Սաֆարովի արտահանձնումը։
«Այս ինֆորմացիան ես անձամբ եմ փոխանցել և՛ Հայաստանի կառավարությանը, և՛ արտգործնախարարին, որոնք պարզապես խնդրում էին չխառնվել իրենց գործերին»,- ասել է «Հունգարիայի հայկական ինքնավարության» փոխնախագահ Նիկողոս Հակոբյանը։
«Կաղապարից դուրս» հաղորդման ամբողջական տարբերակը կարող եք ունկնդրել փետրվարի 9-ին, ժամը 18։30-ին։
