Լաուրա Սարգսյան, Sputnik.
Սիլվա Կապուտիկյանի տուն-թանգարանում պահվում ու պահպանվում են ոչ միայն նրա անձնական իրերը, այլ նաև` բանաստեղծուհու կյանքի օրոք ստեղծված ավանդույթները։ Այսօր` նրա 98-ամյակի օրը, սեղան էր գցված, որի շուրջ հավաքվել էին Կապուտիկյանի ընկերներն ու ծանոթները։
«Նա սիրում էր իր ծննդյան օրը և նախընտրում էր նշել հարազատների ու մտերիմների հետ։ Այդ օրը վաղ առավոտից Կապուտիկյանի տան դռները չէին փակվում, ամբողջ տունը ողողվում էր ծաղիկներով», — Sputnik Արմենիայի թղթակցի հետ զրույցում պատմեց Սիլվա Կապուտիկյանի տուն-թանգարանի աշխատակից Անահիտ Քերոբյանը։
Կապուտիկյանին մեծամիտ էին համարում, բայց նրա արտաքին գոռոզության տակ քնքուշ, նուրբ ու կանացի հոգի էր թաքնված, որն ընտանեկան ջերմության և ներդաշնակության կարիք ուներ։
Երբեք ոչ մեկին չէր մերժում ո՛չ բարոյական, ո՛չ էլ նյութական օգնություն տրամադրելու հարցում։ Չէր կարողանում մերժել անգամ անծանոթին։ Կապուտիկյանն այդ կապակցությամբ ասել է. «Ես չեմ կարող չօգնել այն մարդուն, որը թակում է իմ տան դուռը»։
Կապուտիկյանը երբեք չի տեսել հորը` Բարունակ Կապուտիկյանին, իսկ մորը` Լիային, աստվածացրել է։ «Դաշնակցություն» կուսակցության անդամ Բարունակը մահացել է աղջկա ծնվելուց երեք ամիս առաջ, խոլերայից։ Լիա Կապուտիկյանը ծանր է տարել ամուսնու մահը և այդպես էլ չի ամուսնացել։
Լիան հասկացել է, որ իր աղջիկը յուրահատուկ է և հավատացել, որ նա մի օր կփառաբանի հոր անունը։ Սիլվան ունեցել է սեփական սենյակը, թեև նրանց տունը շատ փոքր է եղել։ «Բարունակ Կապուտիկյանի աղջիկը չէր կարող վատը լինել», — ասել է Լիան, երբ նրան հարցրել են աղջկա մասին։
Սիլվան շատ է սիրել մորը, մայրն էլ իր հերթին է անմնացորդ սեր պարգևել աղջկան։ Երբ աղջիկն ինչ-որ տեղ է մեկնել, մոր ինքնազգացողությունը վատացել է, ու Սիլվան հաճախ է ստիպված եղել հետաձգել ուղևորությունը։
«Միայն տարիքի հետ հասկացա, որ մայրս սկսում էր կարոտել ինձ մինչև մեկնելս», — բանաստեղծուհու խոսքն է մեջբերում Քերոբյանը։
Առավոտյան Կապուտիկյանը խմում էր մեկ բաժակ դառը սուրճ` կոնյակով, հիանում Արարատ լեռան տեսարանով։ Նրան միշտ շրջապատում էին մտերիմներն ու ընկերները, բայց վերջին հաշվով նա մենակ էր. անձնական կյանքն այդպես էլ չդասավորվեց։
Երկու հանճարների` Սիլվա Կապուտիկյանի և Հովհաննես Շիրազի ամուսնությունը երկար չտևեց։ Այսօր տուն-թանգարանում կան իրեր, որոնք հիշեցնում են բանաստեղծուհու կյանքի այդ շրջանի մասին` գորգը, որը գնել էին որդու` Արա Շիրազի ծնվելուց հետո, և Հովհաննես Շիրազի նամակները, որոնցում նա Սիլվային խնդրում է փրկել իրենց ամուսնությունը հանուն երեխայի։
Կապուտիկյանի ընտանիքը Վանից (Արևմտյան Հայաստան) փախել է Երևան` փրկվելով 1915թ-ի կոտորածներից, հաստատվել Ամիրյան փողոցում գտնվող բնակարանում, որտեղ այդ ժամանակ Արևմտյան Հայաստանից գաղթած շատ փախստականներ կային։ Հենց նրանք են Կապուտիկյանների ընտանիքին օգնել բնակարանի հարցում։
Կապուտիկյանի ստեղծագործությունները թարգմանվել են բազմաթիվ լեզուներով։ Ունի ռուսերեն ավելի քան 20 ժողովածու։ Արժանացել է բազմաթիվ մրցանակների, կոչումների, շքանշանների։Սիլվա Կապուտիկյանը մահացել է 2006 թվականին։ Նրա ստեղծագործությունները արդիական են նաև այսօր։
