ԵՐԵՎԱՆ, 9 դեկտեմբերի — Sputnik. Հայտնի կինոգետ, կինոռեժիսոր և սցենարիստ, Հայաստանի կինեմատոգրաֆիստների միության անդամ Կարեն Գևորգյանը կարծում է, որ ժամանակակից պրոդյուսերներին միայն փողն է հետաքրքրում, իսկ կինեմատոգրաֆիան 2 մասի է բաժանվել` «հեղինակային» և «առևտրային»։ Այս մասին նա հայտնել է Կազանի Մշակույթի պետական ինստիտուտում կայացած երեկույթի ժամանակ։
Գևորգյանը Սանկտ Պետերբուրգի կինոյի և հեռուստատեսության պետական ինստիտուտի կինոռեժիսուրայի ամբիոնի վարիչն է և ծանոթ է կինոարտադրության այսօրվա միտումներին։ Նրա խոսքով` հեղինակային կինոն այդքան էլ պահանջված չէ, որովհետև ֆիլմերի 90%-ի թեման նույնն է` երկրում չի կարելի ապրել և եկել է մեռնելու ժամանակը։
Նա կարծում է, որ Ռուսաստանում ժամանակակից «հեղինակային կինոն» «տարբեր անձանց համար ինքնահաստատվելու միջոց է»։
Կոմերցիոն կինոարտադրությունը, ըստ ռեժիսորի, հիմնականում ամերիկյան ավանդույթներին է հետևում։
«Ռուսական գազարից, կաղամբից և կարտոֆիլից անհնար է ամերիկյան հաց թխել։ Այդ պատճառով էլ մեր ժողովուրդը ստիպված գնում է ամերիկյան կինո դիտելու», — ասել է նա։
Գևորգյանը նշել է նաև, որ Ռուսաստանում 160 էթնոմշակույթ է,մնացել, որոնք հզոր արժեքներ ունեն։
«Խորհրդային տարիներին ազգային 16 ստուդիա կար, որոնցից մեկն էլ «Հայֆիլմն» էր։ Այդ ստուդիաները զբաղվում էին իրենց ազգային խնդիրներով։ Իսկ հետխորհրդային շրջանում ոչ մի նոր բան չի արվել։ Մշակույթի նախարարության մակարդակով չեն հասկանում, որ էթնոմշակույթը կատապուլտ է, թռիչք համաշխարհային կինեմատոգրաֆիայում։ Դա այն է, ինչը մեր դարում սինթետիկայի արժեք ունի։ Իսկ մարդն ունի դրա կարիքը», — ասել է Գևորգյանը։
Նա նշել է, որ կինեմատոգրաֆիայի ապագան պետք է փնտրել ազգային կինոյում։ Ինչպես կարծում է Գևորգյանը, սեփական ազգային ստուդիաների վերածնունդն ու ստեղծումը նույնքան կարևոր ուղղություն պետք է լինի, որքան գործարանների ու ֆաբրիկաների գործարկումը, քանզի մշակույթը մնայուն արժեք է, իսկ մնացած ամեն բան մի օր վերանում է։
Նյութի ռուսերեն տարբերակը
