Լաուրա Սարգսյան, Sputnik.
Վանաձորցի փոքրիկ Սարիբեկի առավոտը սկսվում է երեխաների համար սովորական կարգով. նախաճաշելով՝ տղան վերցնում է պայուսակը և գնում դպրոց: Նիհարիկ տղային նայելիս չես ասի, որ իր առաջին ռեկորդը գրանցել է 5 տարեկանում:
«Ես ամենից շատ սիրում եմ գրականություն, անգլերեն, ինչպես նաև ֆիզկուլտուրա: Կարծում եմ, որ անգլերենն անհրաժեշտ է մեզ, քանի որ միջազգային շփման լեզու է», — Sputnik Արմենիայի թղթակցի հետ զրույցում ասաց Սարիբեկը՝ հավելելով, որ դպրոցից և սպորտով զբաղվելուց բացի, նա այլ հոգսեր ունի:
Նա իր վրա վերցրել է փոքր եղբայրների համար օրինակ ծառայելու առաքելությունը: Սարիբեկը երեք եղբայր ունի: Նա հաճախ է մորն օգնում տնային գործերում:
«Ես սուրճ եմ եփում մայրիկիս համար, լվանում սուրճի բաժակները, խաղում եմ եղբայրներիս հետ: Երրորդ եղբայրս շատ չարաճճի է, երբեմն ստիպված եմ լինում դաստիարակել նրան», — ամաչելով բացատրում է Սարիբեկը:
Նա հեշտությամբ համատեղում է ձյուդոյի պարապմունքները և դպրոցի դասերը, նույնիսկ հասցնում է ֆուտբոլ խաղալ ընկերների հետ: Սարիբեկը հինգ տարեկանից զարմացնում է ծնողներին և ընկերներին:
Այդ տարիքում նա նվաճել է կարատեի չեմպիոնի տիտղոս: 2013 թ.-ին Սարիբեկը սահմանել է սեփական ռեկորդը. 1111 կքանիստ 32 վայրկյանում, իսկ երեք ամիս հետո կքանիստերի քանակը հասել է 57 վայրկյանում՝ 57-ի:
«Ես կանգնեցրեցի նրան 2013-րդ կքանիստի ժամանակ, որովհետև վախեցա նրա առողջության համար: Քանի որ ցանկացած ֆիզիկական ծանրաբեռնվածություն հղի է հետևանքներով», — ասաց Սարիբեկի հայրը՝ Արեն Մոսինյանը:
Նա խոստովանեց, որ առաջինն է բացահայտել որդու տաղանդը: Սարիբեկը դեռ չէր դարձել հինգ տարեկան էր, երբ մոտեցավ հորը և խնդրեց նայել, թե ինչպես է կքանստում: Հայրը շատ զարմացավ, բայց նշանակություն չտվեց որդու զբաղմունքին:
Իրավիճակի ողջ լրջությունը նա գիտակցեց հաջորդ օրը, երբ Սարիբեկը 50-ի փոխարեն կքանստեց 100 անգամ, հետո՝ 150, հետևաբար, ամեն անգամ ավելացնելով ծանրաբեռնվածությունը:
«Սարոյին դուր է եկել այս վարժությունը կարատեի պարապմունքների ժամանակ, և նա տանը մշտապես մարզվում էր»,- նշեց տղայի հայրը:
Ավելի ուշ՝ 2014թ-ին, Սարիբեկը նոր ռեկորդ է գրանցել: Վանաձորի կենտրոնում ապշահար մարդկանց աչքի առաջ 44 մետր քաշել է չորս ուղևորով ավտոմեքենան (ավելի քան մեկ տոննա քաշով). Սարիբեկի հայրը մի քիչ անհանգստացած է տղայի ապագայով և նրա ֆիզիկական վիճակով:
«Նա աճող օրգանիզմ է, և նման փորձի համար երեխան պետք է գտնվի մարզական բժշկի մշտական հսկողության տակ, իսկ մեր քաղաքում նման մասնագետներ չկան: Երևան մեկնելը խիստ թանկ է»,- խոստովանեց հայրը, միաժամանակ, չկորցնելով լավատեսությունը:
Չնայած բարդություններին՝ փոքրիկ դյուցազնի հայրն ամեն կերպ օգնելու է տղային երազանքն իրականացնելու, բաղձալի բարձունքները նվաճելու ճանապարհին: Նա ինքը մանուկ հասակում երազել է դրա մասին:
