Գոհար Սարգսյան, Sputnik
Օրեր առաջ «Արմենիա» հեռուստաընկերության ուղիղ եթերում սիրված լրագրող ու մեկնաբան Արտակ Հերիքյանը հրաժեշտ տվեց գործընկերներին և հեռուստաընկերությանը: Նա շնորհակալություն հայտնեց լրատվական թիմին՝ 5 տարվա համատեղ պրոֆեսիոնալ աշխատանքի համար: Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում Հերիքյանը հայտնեց, որ շուտով միանալու է Առաջին լրատվականի թիմին:
«Ժամը» լրատվականի ավարտին, ուղիղ եթերում դուք հայտնեցիք Ձեր հեռանալու մասին, բայց չասացիք, թե ուր եք գնալու:
Առաջինի լրատվական թիմին միանալու առաջարկ եմ ստացել և պատրաստվում եմ վերադառնալ Հանրային հեռուստաընկերություն՝ որպես լրատվական ծրագրի տնօրեն և կիրակնօրյա վերլուծական հաղորդումների հեղինակ-վարող:
Վաղ տարիքից ու բավականին տևական ժամանակ Դուք աշխատել եք Հանրային հեռուստաընկերությունում, ի՞նչ կարևորություն ունի Ձեզ համար այնտեղ աշխատելը, և արդյո՞ք դժարությամբ լքեցիք «Արմենիա» հեռուստաընկերությունը:
Աշխատանքային գրքույկս հուշում է, որ ես արդեն 20 տարի և 9 ամիս հեռուստատեսությունում եմ աշխատում: Երբ հարցնում եք Առաջին ալիքի մասին, հիշում եմ, որ 21-22 տարեկանում, երբ ինձ հարցրին, թե ի՞նչ է Ձեզ համար հեռուստատեսությունը, ասացի՝ հեռուստատեսությունն ինձ համար աշխատատեղ է:
Գուցե այն ժամանակ աշխատատեղ էր, բայց հիմա արդեն տարիների հեռավորությունից հասկանում եմ, որ դա անկեղծ պատասխան չէր, որովհետև հիմա հեռուստատեսությունն ինձ համար իմ տունն է: Երբ ինձ հարցնում են՝ արդյո՞ք տաղավարն եմ սիրում, պատասխանում եմ՝ սիրում եմ դեպքի վայրը, որտեղ իրադարձություն է տեղի ունենում, և կարող եմ այդ մասին պատմել, այնտեղ հրաշալի եմ զգում: Ցանկացած տաղավարում, որտեղ կարող եմ շփվել, իրադարձությունների մասին պատմել հեռուստադիտողին, այնտեղ իմ տունն եմ համարում: Հանրային հեռուստատեսությունն ավելի երկար ժամանակ է եղել իմ տունը։
Դուք սպասու՞մ էիք Հանրայինի առաջարկին։
Հատուկ չէի սպասում, բայց հասարակական տրամադրություններն այնպիսին էին, կարծես հեռուստադիտողն ինքն է սպասում, որ մի օր, ի վերջո, վերադառնալու եմ Հանրային հեռուստաընկերություն: Ես նման մտադրություն, նպատակ, անկեղծորեն, չեմ ունեցել: Այո, հեռուստադիտողն էր ակնկալում ինձ մի օր տեսնել Առաջին ալիքի եթերում:
Հիշում եմ՝ հարցազրույցներից մեկում պատմում էիք, որ Ձեր առաջին եթերները բարդ են եղել: Խոստովանել եք նաև, որ մինչև օրս եթեր մտնելիս հուզվում եք:
Եթերում հուզմունքն ունեմ մինչև այսօր: Երբ գործընկերներիս ասում եմ՝ գիտե՞ք, եթերում հուզվում եմ, լարվածություն կա, նրանցից մեկը մի օր ասաց՝ լավ, ձևեր մի թափիր, դու կարծես թեյ ես խմում եթերում: Իմ ներքին հուզմունքն է պատճառը, որ թվում է, թե թեյ եմ խմում:
Ձեր ասած դեպքը վերաբերում է իմ երկչոտ պատանի լինելուն: Ես 18-19 տարեկանում եմ հայտնվել հեռուստատեսության աշխարհում, ինձ համար սարսափելի դժվար ու հանդուգն քայլ էր`գնալ ու ամսագրի ղեկավարի հետ հարցազրույց անել: Առաջին հարցազրույցս 90-ականներին էր, իրանագետ Գառնիկ Ասատրյանի հետ: Հիշում եմ` մի նեղ, սովետաշունչ միջանցքով գնում էի մինչև այն դուռը, որտեղ պետք է լիներ հարցազրույցը: Սարսափով էի մտածում, թե ինչպես պետք է սկսեմ այն: Լրագրությունն ինձ տվեց ընդհուպ մինչև համաշխարհային աստղերի հետ հարցազրույցներ անելու համարձակություն: Լրագրությունը նաև իմ կյանքի պատմությունն է դարձել:
Ո՞րն եք համարում Ձեր լրագրողական բարձրակետը. 2 տասնյակ տարին բավականին լուրջ ժամկետ է լրագրությամբ զբաղվելու համար:
Ես Հայաստանից Եվրոպայում հավատարմագրված առաջին լրագրողն եմ: Մոտ 3 տարի եղել եմ Փարիզում՝ որպես Առաջին ալիքի եվրոպական գրասենյակի ղեկավար: Երբ միջազգային հնչեղ իրադարձությունները լուսաբանելիս աշխատում են ամենազորեղ լրատվամիջոցների ներկայացուցիչները, և դու այդտեղ չես պարտվում, դա արդեն ինչ-որ բան նշանակում է քեզ համար;
Ի պաշտոնե՞ սովորեցիք ֆրանսերենը:
Առաջին մասնագիտությամբ ֆրանսագետ եմ, միշտ երազել եմ դառնալ ֆրանսերենի թարգմանիչ, հիմա էլ երբեմն, որպես հարգանքի տուրք իմ առաջին մասնագիտությանը, ֆրանսիական պոեզիայից թարգմանություններ եմ անում:
Հանրային հեռուստաընկերության եթերում ի՞նչ նորարարությունների կարող ենք սպասել Ձեր մասնակցությամբ:
Հանրայինի լրատվականի թիմը միշտ աչքի է ընկել իր պրոֆեսիոնալիզմով ու հասունությամբ, հիմա այդ թիմը նոր թռիչք գործելու, պրոֆեսիոնալ նոր մակարդակի հասնելու հայտ կներկայացնի:
Ձեր երազած հեռուստատեսության համար արդյո՞ք շատ քայլեր կան անելու:
Միշտ կարծել եմ, որ ամեն տարի նվիրված աշխատանքով մոտենում եմ երազանքիս հեռուստատեսությանը, կարծում եմ՝ մենք մոտենում ենք դրան: Հեռուստատեսային նորություններ, որոնք մարդու մասին են, ուղղված են նրան ու արված են մարդկային լեզվով. սա է իմ երազանքի հեռուստատեսությունը:
