ԵՐԵՎԱՆ, 9 նոյեմբերի —Sputnik, Գոհար Սարգսյան. Սահմանադրական բարեփոխումների մտահղացման ժամանակահատվածում մի շարք հարցերի շուրջ արդեն հանրային տրամադրությունների կուտակում կար, ինչը սխալ կլիներ անտեսել: ԼՂՀ ԱԺ նախագահ Աշոտ Ղուլյանն այսպես պատասխանեց Sputnik Արմենիայի այն հարցին, թե ինչու ծագեց անվան փոփոխության հարցը։
«Այդ ցանկում շատ էր խոսվում նաև Արցախի Հանրապետության վերանվանման մասին: Ահա թե ինչու. դեռ 1991 թվականի սեպտեմբերին՝ հանրապետության հռչակման օրերին, լայնորեն շրջանառվում էր երկրամասի պատմական անվանումը: Երբ ընդունվում էր առաջին սահմանադրությունը, նորից այդ թեման օրակարգում էր»,- ասաց Աշոտ Ղուլյանը։
Նա ընդգծեց, որ 2006 թվականին, տևական քննարկումներից հետո եկել են այն եզրահանգման, որ աշխարհում այդ տարածաշրջանը կամ երկրամասը առավելապես հայտնի է Լեռնային Ղարաբաղ անվամբ, և պետք էր հաշվի առնել իրողությունները, իսկ դրան զուգահեռ աշխատել ազգային պետականությունը ճանաչելի դարձնելու ուղղությամբ: Նրա խոսքով` տասը տարի անց Արցախի Հանրապետություն անվանումն ավելի լայն տարածում է գտել ինչպես երկրի ներսում, այնպես էլ` նրա սահմաններից դուրս:
«Ցանկացած սահմանադրական բարեփոխումների հիմքում երկու հիմնական իմաստ պետք է լինի. արձանագրվեն առկա իրողությունները և սահմանվեն հեռանկարային նշաձողերը: Այս տեսանկյունից Արցախի Հանրապետությունը դա վերադարձ է պատմական արմատներին, բայց նաև ծրագրավորումն է այն դերի, որը վերապահված է հայկական երկրորդ հանրապետությանը»,-ասաց նա։
Sputnik Արմենիայի հարցին, թե այս հայտարարությանն ինչպես է արձագանքել միջազգային հանրությունը` հաշվի առնելով իրավական կողմերն ու ադրբեջանական ճնշումները, պարոն Ղուլյանը պատասխանեց` արդեն 25 տարի շարունակ Արցախն ինքնիշխան հանրապետություն է։
«Դրսից եկող արձագանքների մասով որևէ զարմանալի բան չկա, համենայն դեպս` ինձ համար: Այն, որ Ադրբեջանը հերթական հիվանդագին արձագանքը պիտի հրապարակեր, կանխատեսելի էր: Միջազգային արձագանքների մեջ տիրապետում էր իրատեսությունը և զգացվում էր ընկալումը: Անիմաստ է մեկնաբանել հայկական սփյուռքի ոգևորությունն այս հարցում»,-ասաց նա։
Ղուլյանն ասաց, որ Արցախը, լինելով ինքնիշխան հանրապետություն, որոշումներ ընդունելու հարցում առաջնորդվում է սեփական ժողովրդի շահերով՝ գործելով միջազգային իրավունքին համապատասխան:
«Այստեղ դրսի կարծիքը չի կարող թելադրող լինել, առավել ևս՝ Ադրբեջանի: Մեր հարևանները 1988 թվականին անդարձ կորցրել են Արցախին վերաբերող հարցերին մասնակցություն ունենալու իրավունքը, իսկ ապրիլյան պատերազմի հետևանքով բաց են թողել բարիդրացիական հարաբերություններ կառուցելու հնարավորությունը: Թե ինչքան կտևի այդ մոլորությունը, որ իրենց կարծիքը կարող է ինչ-որ բան նշանակել անկախ Արցախում, դժվար է ասել»,- շեշտեց օրենսդիրի նախագահը։
Վերջում նա շեշտեց` նոր սահմանադրությունը պատկանելու է Արցախի հանրապետությանը և հիշեցրեց, որ պետք է հաշտվել պատմական իրողությունների հետ։
