«Ուրարտուն» ավելի փորձառու թիմերի հետ հավասար պայքար մղեց, և նրա գործողություններից պարզ դարձավ, որ բասկետբոլիստներին միայն փորձն է պակասում: Մարզական մեկնաբան Խաչիկ Չախոյանը զրուցել է թիմի գլխավոր մարզիչ Տիգրան Գյոքչյանի հետ:
- «Ռյազանի» հետ խաղից առաջ մեր թիմի երեք խաղացողների թույլ չտվեցին մասնակցել հանդիպմանը: Պատճառը ո՞րն էր:
— Նախևառաջ ուզում եմ նշել, որ «Ուրարտու» թիմի վերստեղծումն արդեն մեծ ձեռքբերում է: Ինչ վերաբերում է խաղացողներին հանդիպման մասնակցությունից զրկելուն, ապա ասեմ, որ մենք դեռևս լրիվ չենք տիրապետում բոլոր կանոններին: Այստեղ և՛ մեր վրիպումը կար, և՛ մրցումների կազմակերպիչների, որոնք խաղից առաջ միայն մեզ տեղեկացրին այդ մասին: Կարող էին ավելի շուտ տեղյակ պահել: Ուղղակի մեր պահեստայինների նստարանն անմիջապես կրճատվեց ու խաղի ընթացքում էլ զգացնել տվեց: Արիզոնա Ռեյդը, Վիկտոր Ուսկովը մեզ շատ օգուտ կարող էին բերել:
-Իսկ մեր թիմի ցուցադրած խաղը Ձեզ գոհացրե՞ց:
— Ես դժգոհ եմ միայն խաղի արդյունքից: Պարտությունը երբեք գոհացուցիչ արդյունք չի կարող լինել: Բայց միևնույն ժամանակ ես հպարտ եմ իմ բասկետբոլիստներով: Նրանք շատ կարճ ժամանակահատվածում կարողացան դառնալ մարտական ու կուռ կոլեկտիվ: Երեք խաղացողների բացակայության պայմաններում մեր մարտավարությունն էլ փոխվեց և՛ պաշտպանությունում, և՛ հարձակման գծում: Սակայն տղաները իրենց մեջ ուժ գտան ու հիանալի խաղ անցկացրին: Պարզապես խաղի վերջում արդեն հոգնածություն զգացվեց արդեն հայտնի պատճառներով:
-«Ուրարտուն» հոկտեմբերի 15-ին անցկացնելու է իր առաջին արտագնա հանդիպումը: Թիմը նախ մեկնելու է Վլադիվոստոկ, ապա` Սախալին: Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք առաջիկա խաղերից:
— Կրկին ասեմ, որ մենք փորձի պակաս ունենք: Բացի այդ էլ շատ ծանր ճամփորդություն է լինելու: Երեք ժամ օդանավով դեպի Մոսկվա, այնուհետև 9 ժամ` դեպի Վլադիվոստոկ: Փոխվում են ժամային գոտիները, կլիման, ճնշումը: Պարզ է, որ մեզ ծանր հանդիպումներ են սպասվում: Բայց միևնույն ժամանակ այս դժվարությունները հաղթահարելն ու խաղալը շատ լավ փորձ է մեզ համար: Ես վստահ եմ, որ մեր բասկետբոլիստներն ամեն ինչ կանեն լավ խաղ ցուցադրելու ու հաղթանակի հասնելու համար: Մենք դեռևս երկու խաղացողի պակաս ունենք: Մեկ խաղարկող և կենտրոնական հարձակվող, և դա իրեն զգացնել տալիս է: Բայց հաղթելու շանսեր առանց նրանց էլ կա հաստատ:
-Ամեն մրցաշարից առաջ յուրաքանչյուր թիմի մարզիչ առաջադրանք է դնում իր և խաղացողների առջև: Ձեր առաջադրանքը ինչպիսի՞ն է:
— Բնական է, որ մենք ուզում ենք առավելագույնս լավ խաղալ ամբողջ մրցաշարում: Բայց անցած խաղերը մոռանում ենք ու կենտրոնանում առաջիկա խաղի վրա: Այսպես խաղից խաղ մենք ուզում ենք կերտել մեր ընդհանուր արդյունքը: Յուրաքանչյուր խաղում մենք դուրս ենք գալիս խաղահրապարակ միայն հաղթելու համար: Առաջադրանքը սա է: Հիմա կենտրոնացած ենք Վլադիվոստոկի խաղացողների ու խաղի վրա:
-Իսկ առաջիկա խաղերին Արիզոնա Ռեյդն ու Վիկտոր Ուսկովը կարո՞ղ են մասնակցել:
— Արզոնանան հաստատ մասնակցելու է, իսկ Ուսկովի մասնակցությունը դեռ հարցականի տակ է: Հուսով եմ` կկարողանանք այդ խնդիրը լուծել:
- Կա՞ն բասկետբոլիստներ, որոնք կարող են առաջիկայում համալրել «Ուրարտուի» կազմը:
— Դրսից ոչ: Մենք ունենք բասկետբոլիստներ, որոնք դեռևս չեն հարմարվել մեր խաղային ձեռագրին, այս մրցումներին: Նրանք աստիճանաբար հունի մեջ կընկնեն ու հանդես կգան «Ուրարտուի» կազմում: Մենք շատ աշխատանք պիտի կատարենք մեր պահեստայինների նստարանը ամրապնդելու համար: Բասկետբոլիստը փոխարինման դուրս գալով պետք է կարողանա նպաստել թիմի արդյունքին:
-Ստացվում է, որ Ձեր համար մարզումներն ինչ-որ չափով ավելի կարևոր են, քան խաղերը:
— Այո իհարկե: Վիկտոր Ուսկովը, Միքայել Պողոսյանը, Վիկտոր Հովսեփյանը, Նիկիտա Զախարովը մեր ապագա լիարժեք խաղացողները կարող են դառնալ: Նրանք կարող են շատ բարձր մակարդակի բասկետբոլ ցուցադրել: Ու եթե այս չորս բասկետբոլիստները գտնեն իրենց խաղն ու ունենան համապատասխան մարզավիճակ, ապա մեր թիմը շատ ավելի կուժեղանա:
-Երևանյան երկու հանդիպումների ընթացքում երկրպագուները բուռն աջակցում էին «Ուրարտուին»: Դուք զգու՞մ էիք այդ աջակցությունը:
— Իհարկե զգում էի: Ասեմ ավելին` ես շատ զարմացած եմ, որ նույնիսկ պարտություններից հետո երկրպագուները ոտքի կանգնած ծափահարում էին մեր տղաներին: Պարտություններից հետո նման բան ես եզակի դեպքերում եմ տեսել: Շատ շնորհակալ եմ, որ թիմը Երևանում իրեն զգում է իրոք սեփական հարկի տակ: Մենք էլ ամեն ինչ կանենք, որ առաջիկայում մեր երկրպագուն ծափահարի մեր հաղթանակների համար:
