ԵՐԵՎԱՆ, 28 օգոստոսի — Sputnik, Դավիթ Գալստյան. Սահմանամերձ Բերդ քաղաքի բնակիչները հավատում են, որ քաղաքից ոչ հեռու գտնվող ժայռի վրա Աստծու հետքն է մնացել:
Ժայռը, որի վրա դրոշմված ոտնահետք կա, այդ տարածքի տեսարժան վայրերից է, թեև դրա մասին քչերը գիտեն: Այստեղ այցելող զբոսաշրջիկների կամ հյուրերի մեծ մասն «Աստծո հետքի» գոյության մասին իմանում է տեղի բնակիչներից:
Լեգենդը տեղաբնակները տարբեր կերպ են պատմում: Մեր խմբի անդամներից մեկի` Շողիկի բարեկամուհին, որին պատահաբար հանդիպեցինք մեղրի ու հատապտուղների փառատոնի ժամանակ, ողջ մանկությունն է այստեղ անցկացրել: Նրա պատմածով` ոտնահետքերը երկուսն են, ոչ թե մեկը:
«Լեգենդի համաձայն` Աստվածն իր մի ոտքն այստեղ է դրել` այս ժայռին, մյուսը`հանդիպակաց լեռան վրա: Ասում են, որ այնտեղ էլ հետք կա, սակայն անձամբ ես չեմ տեսել: Դա կամ շատ քիչ մարդ է տեսել, կամ էլ պարզապես լեգենդ է», — ասում է Շողիկը:
Նրա խոսքով` քարի վրա եղած հետքը ժամանակի ընթացքում որևէ փոփոխության չի ենթարկվել, թեկուզ՝ չնչին, իսկ դա պատահականություն լինել չի կարող:
Այդ պատմությունը երկրորդ լեգենդ էլ է ծնել, որի համաձայն՝ ոտքդ պետք է դնես հետքի վրա ու երազանք պահես: Աստծու հետ «հոգևոր կապի» մեջ մտնելու համար ոմանք նույնիսկ հանում են կոշիկները:
Մենք հարցուփորձ արեցինք տեղի բնակիչներին ու փորձեցինք «վիճակագրություն» կազմել երազանքների իրականացման վերաբերյալ, սակայն այդ գաղտնի տեղեկությունը ոչ ոք չցանկացավ վստահել մեզ:
Ինչ վերաբերում է ինձ ու լուսանկարչին, մենք հույսներս դրեցինք մեր կոշիկների հեռահաղորդակցման լավ հմտությունների վրա ու որոշեցինք չհանել դրանք: Խոստովանում եմ, որ թեև կասկածներ ունեի, բայց այնուամենայնիվ մի երազանք էլ ես պահեցի:
Նշեմ, որ ժայռը ողորկ է, իսկ հետքն էլ՝ բավական անհարմար տեղում՝ ժայռի ծայրին, այնպես որ ամբողջ մարմնով հնարավոր չէ հենվել մի ոտքի վրա: Երազանք պահելու համար ջանքեր են պետք:
Երևանից ժամանած 55-ամյա Զարուհին մեզ պատմեց, որ այդ հետքին դիպչելուց հետո մարդը յուրահատուկ էներգիա է ստանում, աստվածային ուժ:
«Իմ փորձից եմ ասում: Այստեղ եմ եղել անցյալ տարի, մեզ հետ մի պատմաբան կին կար, որը պատմում էր այս վայրի մասին: Նա ասաց, որ երկրորդ հետքը մեկ այլ վայրում է գտնվում», — ասաց Զարուհին:
Զարուհին ժպտաց, երբ հարցրի՝ կարո՞ղ է արդյոք երկրորդ հետքը գտնվել հարևան երկրներից մեկում: Ժպտաց ու կտրականապես բացառեց այն տարբերակը, որ մյուս հետքը կարող է լինել ժամանակակից Ադրբեջանի տարածքում, Վրաստանի տարբերակն էլ բացառեց, բայց վստահեցրեց՝ հետքը գտնվում է քրիստոնյա երկրում: Ոտնահետքի հետ կապված առաջին վարկածը նա նույնպես հերքեց:
«Անցյալ անգամ եմ երազանք պահել: Երբ այստեղ էի այն անգամ, վատառողջ էի, վիրահատություն պիտի անեին: Հիմա տեսնում եք՝ իմ ոտքով եմ եկել այստեղ: Սակայն երազանք պահելիս, ես առաջին հերթին, խաղաղություն եմ խնդրում հայ ժողովրդի համար, երեխաներիս մասին եմ աղոթում, մեր զինվորներին հիշում», — ասաց Զարուհին:
Այս հետքի մասին ուրիշներին էլ հարցրինք: Մեկն էլ ասաց՝ հետքը գոյություն ունի դեռ անտիկ շրջանից, չգիտի՝ ում հետքն է, բայց փաստ է, որ արդեն մի քանի հազարամյակ շարունակ հետքը կա ու փոփոխության չի ենթարկվում:
