Բանն այն է, որ եվրոպացիները ոչ մի կերպ չեն կարողանում հասկանալ ցանկացած գնով սեփական պատմության էջը մոռանալու, շրջանցելու թուրքերի ցանկությունը։ Թեև սև, տհաճ, բայց սեփական էջը։
Դա առավել ևս անհասկանալի է այն առումով, որ նման որոշումն այս անգամ ընդունել է Գերմանիան։ Երկիր, որը, պատկերավոր ասած, կարողանում է նայել սեփական պատմությանը, հաշիվ տալ և պատասխանատվություն կրել կատարած սխալների համար։ Ընդ որում` խոսքը ոչ միայն այդ երկրի ղեկավարության մասին է, որին վերջին հաշվով պարտավորեցրել են ճանաչել Հոլոքոսթը, այլև ժողովրդի։ Ժողովուրդ, որը կարողացել է հաղթահարել իր զգացմունքները, զղջալ և դրանից հետո մաքուր խղճով ապրել ու զարգանալ։
Սակայն նույնիսկ այդ հանգամանքը չի ազդել Թուրքիայի նախագահի պահվածքի վրա, որը վերջին օրերին անընդհատ հանդես է գալիս անտրամաբանական արարքներով և հայտարարություններով։ Օրինակ` բարձր ամբիոնից պահանջում է ստուգել Բունդեսթագի թուրքական ծագումով գերմանացի պատգամավոր Ջեմ Օզդեմիրի արյունը։
Հասկանալի է, որ Օզդեմիրի արյունը պետք է ստուգել` պարզելու համար, որ այդ պատգամավորն, Էրդողանի վարկածի համաձայն, կամ թաքնված հայ է, կամ քուրդ, որը թուրք է ձևանում, որպեսզի մոլորության մեջ գցի գերմանացի ժողովրդին։
Գերմանիայի կանցլեր Անգելա Մերկելը բավական սուր է արձագանքել այդ հայտարարությանը` ասելով, որ հասկանում է իրավիճակը, որում հայտնվել է Թուրքիայի առաջնորդը, սակայն ոչինչ անել չի կարող, քանի որ Օզդեմիրը Բունդեսթագի ընտրված պատգամավոր է։
Ավելին, ինչպես պնդում է գերմանական հայտնի «Deutsche Welle» հրատարակությունը, Գերմանիայի բնակչությունը համաձայն է Բունդեսթագի որոշման հետ։ Ամեն դեպքում, հարցումների համաձայն, երկրի բնակչության 73 տոկոսից ավելին ողջունել են իրենց խորհրդարանի որոշումը։ Գերմանացիները վաղուց այդքան միահամուռ չէին արձագանքել Բունդեսթագի որոշմանը։ Վերջին անգամ դա եղել է այն ժամանակ, երբ գերմանացիները գրեթե նույնքան ձայնով արտահայտվել էին ռուսական պատժամիջոցների դեմ։ Բայց խոսքը հիմա այդ մասին չէ։
«Deutsche Welle»-ում հրապարակված հարցման տվյալների հետ կապված պետք է հատուկ ուշադրություն դարձնել ևս մեկ թվի վրա։ Պարզվում է, որ Գերմանիայի բնակչության 90 տոկոսից ավելին բացասաբար է վերաբերվում Թուրքիային, նրա ներքին և արտաքին քաղաքականությանը, նրան անհուսալի գործընկեր համարում։
Դրա հետ կապված` պետք է ուշադրություն դարձնել Ռուսաստանի արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովի` վերջերս արած հայտարարությանը, ով «Շաբաթ օրվա լուրեր» հաղորդմանը տված հարցազրույցում ասել է. «Թուրքիան ոչ ադեկվատ է արձագանքում Բունդեսթագի որոշմանը… Դա բխում է նրանից, որ մի շարք հարցերում Թուրքիան չի ցանկանում իսկական գործընկեր լինել… Պարբերաբար սկանդալներ կազմակերպելու, գործընկերներին, այդ թվում` Եվրոպային վիրավորելու փորձերի պատճառով»։ Համաձայնեք` բավական անկեղծ է և ամենագլխավորը` դիպուկ։
