Իվան Բաչուրինը Sputnik Արմենիայի թղթակցին պատմեց սոմելյեի ստեղծագործական ուղու մասին, բացատրեց, թե իրականում ինչու և ինչպես է պետք վիսկի խմել։ Զրուցեց Լաուրա Սարգսյանը։
- Ե՞րբ եք ժամանել Հայաստան։
— Մայիսի 31-ին։ Միայն քաղաքի կենտրոնն եմ հասցրել տեսնել։ Բայց սա հայաստանյան երրորդ այցելություն է, և ինձ անչափ դուր է գալիս ձեր երկիրը։ Անցած տարվա հունիսին ես ու ընկերներս մեքենա վերցրինք ու շրջագայեցինք Հայաստանում. եղել ենք Գորիսում, Խոր Վիրապում, Տաթևում, Ստեփանակերտում, Սևանում։ Իմ կարծիքով` Հայաստանը զբոսաշրջային բիզնեսի ոլորտում ամենաչգնահատված երկրներից մեկն է։ Այստեղ նայելու, զգալու շատ բան կա։ Կարծում եմ, որ պետք է զարգացնել դա։
Հայաստանում ինձ դուր է գալիս, բարությունը, անկեղծությունը և առատ խոհանոցը։ Հայերը շատ բաների միջոց են անցել։ Իմ կարծիքով` Հայաստանն ավելիին է արժանի, և ձեր մոտ ամեն ինչ դեռ առջևում է։
- Ինչպե՞ս է սկսվել սոմելյե դառնալու Ձեր ուղին։
— Ես վաճառասեղանի հետևում կանգնեցի 1999թ.-ի վերջին։ Ավելի քան 16 տարի է` աշխատում եմ ոգելից խմիչքների ոլորտում։ 8 տարի շարունակ բարմեն են եղել ռեստորաններում, բարերում, գրեթե 5 տարի աշխատել եմ խանութում։ Այնպես է ստացվել, որ այդ ուղին վաղուց էր նախանշված ինձ համար, և ես կյանքս պետք է կապեի դրա հետ։ Այսօր ես պատասխանատու եմ թունդ ալկոհոլային խմիչքների ողջ փաթեթի, գինու շամպայնի համար։
-Ինչո՞ւ հենց այս ուղին։
— Իրականում դա փորձով հաստատված էր. մի գեղեցիկ օր ես կանգնած էի բարի վաճառասեղանի հետևում, որի սպիտակ գինու երկու գավաթ էր դրված։ Ընկերս հարցրեց ինձ. «Կարո՞ղ ես որոշել, թե որ գավաթում ինչ գինի է»։ Ես փորձեցի մի գինին, հետո երկրորդը և ասացի նրան. «Գիտես, հավանաբար առաջինը «Սովինյոն» է, երկրորդը` «Շարդոնե»։ Նա պատասխանեց, որ առաջինը «Բորդո» է, երկրորդը` «Շաբլի»։ Այդ ժամանակ ես նրան ասացի, որ «Բորդոյի» հիմքում ընկած է «Սովինյոնը», իսկ «Շաբլին» 100-տոկոսանոց «Շարդոնե» է։ Այդ ժամանակ ես առաջին անգամ հավատացի ինձ, հասկացա, որ կարողանում եմ տարբերել գինու տեսակները և ընդհանրապես խմիչքները։ Այդ օրվանից ես միշտ լսում եմ ինձ (ժպտում է)։
- -Սոմելյեի մասնագիտությունը պետք է սովորե՞լ, թե՞ դա բնածին հատկություն է։
— Դա կարող է ամեն մարդ սովորել, բայց գլխավորը` պետք է զգույշ լինել այդ հարցում, քանի որ ալկոհոլի հանդեպ պետք է հարգանք ու սեր ցուցաբերել, բայց չափը չանցնել։ Իրականում պետք է լսես ինքդ քեզ և ասես այն, ինչ զգում ես։ Այնպես է ստացվել, որ ես հաղթել եմ մի քանի կույր համտեսների ժամանակ, որոնք անցկացվել են Ուկրաինայում, մասնակցել միջազգային մրցույթների, և ինձ միշտ մի բան է օգնել` ես ասել եմ այն, ինչ զգացել եմ։
- Մարդն ինչպե՞ս պետք է գտնի իր խմիչքը։
— Ուղղակի պետք է փորձել։ Պետք է ստիպես ինքդ քեզ և փորձես։ Խորհուրդ չի տրվում մեծ քանակությամբ ալկոհոլ ընդունել, բայց իմ կարծիքով ալկոհոլը լավագույն հակադեպրեսանտն է, որը պայքարում է մեր անոթներում առկա խոլեստերինի դեմ։ Պետք է հիշել նաև «ֆրանսիական պարադոքսի» մասին. ով ավելի շատ է օգտագործում ալկոհոլ, նա ավելի երկար է ապրում։
Իրականում երբ ծանր օրվանից հետո տուն եք գնում, մի քիչ գինի եք խմում կամ թունդ ալկոհոլ, ապա ձեզ համար միևնույնն է դառնում, թե ինչ է ասել ձեր տնօրենը և ինչ են ցույց տվել հեռուստացույցով։ Դուք պարզապես հաճույք եք ստանում ընտանիքից։
-Իսկ ամենօրյա օգտագործումը կախվածություն չի՞ առաջացանում։
— Պետք է կարողանաս զսպել քեզ և չափը չանցնես։ Դա շատ վտանգավոր է, և պետք է գրագետ օգտագործել ալկոհոլը։ Թեև մյուս կողմից մի կում կոնյակը, վիսկին կամ մի գավաթ գինին ոչ ոքի չի խանգարի, նույնիսկ երեխաներին։
- Իսկ ինչպե՞ս կարելի է տարբերել վիսկիները։
— Պետք է ստիպես քեզ, մի կողմ թողնես բոլոր կարծրատիպերը և լսես քեզ, վստահես քո զգացողություններին։ Վիսկին աշխարհում ամենից շատ վաճառվող թունդ խմիչքն է և իր համերի ու բույրերի նրբերանգներով իսկապես նվաճում է սպառողին։ Պետք է ուղղակի խմել այն ու զգալ։
- Ինչի՞ հետ է պետք համադրել վիսկին։
Վիսկին հասկանալու համար պետք է այն համեմել աղով կամ խմել «մաքուր տեսքով»։ Խորհուրդ չի տրվում վիսկիի հետ շոկոլադ ուտել, չէ՞ որ շոկոլադը կակաոյի փոշի է և կակաոյի յուղ, և երբ շոկոլադ ես ուտում, ապա բերանի խոռոչը պատվում է հենց այդ յուղով, որի հետ վիսկին այդքան էլ լավ չի համադրվում։ Սակայն վիսկին ունիվերսալ խմիչքներից է, քանի որ այն կարելի է խմել ձկան, մսամթերքի, բանջարեղենի հետ կամ առանց որևէ բանի։ Իզուր չէ, որ այն աշխարհի ամենից շատ վաճառվող թունդ ալկոհոլային խմիչքն է։
