Ծիծեռնակաբերդ տանող ճանապարհը մարդաշատ էր, մարդիկ ծաղիկներով գնում էին հուշահամալիրի սրտի` անմար կրակի մոտ։ Շատերին տանում են, որովհետև նրանք չեն կարողանում քայլել։
«Մենք ամեն տարի գալիս ենք այստեղ, որպեսզի հարգենք մեր նախնիների հիշատակը, նրանց, ովքեր դարձան հայ ժողովրդի նկատմամբ անմարդկային վերաբերմունքի զոհը»,- Sputnik Արմենիայի թղթակցի հետ զրույցում ասաց «Փյունիկ» հաշմանդամների միության անդամ Գոհար Նավասարդյանը։
Գոհարն արդեն երկար ժամանակ չի կարողանում քայլել։ Նրա պես հաշմանդամություն ունեցող հարյուրավոր մարդիկ մեկ-երկու օր առաջ են գալիս Ծիծեռնակաբերդ։ Չէ՞որ ամեն տարի ապրիլի 24-ին տասնյակ հազարավոր մարդիկ Հայաստանի և սփյուռքի տարբեր անկյուններից շտապում են անմար կրակի մոտ` ծաղիկներ դնելու, իսկ հաշմանդամների համար դժվար է այդ իրավիճակում տեղաշարժվելը։
Երեխաները, ուսուցիչների և ծնողների ձեռքը բռնած, իջնում էին կրակի մոտ` ծաղկեպսակներ դնելու։ Չնայած հավաքվածների մեծ թվին` համալիրում լուռ է։ Ծեր ու մանուկ լուռ սգում են։
