Գոհար Սարգսյան, Sputnik.
Գագիկ Գինոսյանի կարծիքով՝ վերջին պատերազմը ցույց տվեց մեր քաջերի իրական դեմքը: Նա հատկապես ընդգծեց՝ առաջին գծում պատվով կռված ու զոհված զինծառայողներն անապահով խավից էին: Ու դա, ըստ նրա, պատահական չէ:
«Մարդիկ, որոնք ունեն հայրենիքին տեր կանգնելու զգացողություն, ազնվություն ունեն իրենց երկիրը չոչնչացնելու: Մարդիկ, որ ունեն հայրենիք, այն չեն թալանում, հենց դրա համար են աղքատ»,-ասաց Գինոսյանը:
Այսօր հայրենիքի սահմանները սրբությամբ պահող հայ զինվորը, մեր զրուցակցի խոսքով, չի սահմանափակվում ներկայիս Հայաստանի անձուկ սահմաններով: Գագիկ Գինոսյանը հայ զինվորին բարձր ասպետականությամբ շնորհված կերպար է համարում, որը դարերից եկող գենետիկ հիշողություն ունի:
«Մենք մինչ օրս տղամարդու պես կռվելու ազնվություն ենք ունեցել: Մենք միշտ կռվել ենք հերոսաբար, չենք հարվածել թիկունքից: Այդ պատճառով էլ աշխարհին մինչև օրս տալիք ունենք, և մեր մերանով ենք աշխարհը մերում»,-ասաց Գինոսյանը:
Նա ուշադրություն հրավիրեց մի կարևոր հանգամանի վրա՝ հայը միշտ պայքարել է ինքնության ու տարածքային ամբողջականության համար, երբեմն նաև տանջվել է օտարի լծի տակ, սակայն ամենին զուգահեռ հայ ժողովրդի շրջանում ստրկատիրությունը բնավորություն չի դարձել:
«Բավական է մեկ սերունդ անկախության մեջ ապրեր, ու ի հայտ էին գալիս մեր քաջերը: Վերջին պատերազմն ապացույցն էր այն բանի, որ զինվորի ոգով ու խենթությամբ հաղթեցինք նավթադոլարներին»,- եզրափակեց Գագիկ Գինոսյանը:
Հայոց հողում միշտ էլ փառաբանել են հայ զինվորին: Պատահական չէ, որ մինչև 19-րդ դարը Հայաստանի բոլոր շրջանների գերեզմանատներում կամ դրանց մոտ եղել են պարահրապարակներ, որտեղ ռազմական պարերով են ճանապարհել զոհված զինվորին: Հերոսին փառաբանել են, ու դա պարի միջոցով է արտացոլվել:
