ԵՐԵՎԱՆ, 7 ապրիլի-Sputnik. Հեղինակներն ուշադրություն են հրավիրում այն հանգամանքի վրա, որ արդեն վեց օր է, ինչ Հարավային Կովկասում իրավիճակը կրկին սրվել է։ Միջազգային անտարբերությունից խրախուսվելով՝ Ադրբեջանը փորձել է ուժով հետ վերցնել Լեռնային Ղարաբաղը։
Հեղինակները նշում են, որ այս հարձակումը ոչնչի և ոչ մեկի չի ծառայել, քանի որ ուժերի հավասարակշռությունը և առաջնագիծն անփոփոխ են մնում։
Փաստ է, որ ղարաբաղցիները կրկին իրենց կյանքով են վճարել Բաքվի բռնակալի ռևանշիստական բնազդների համար. ռմբակոծության ենթարկվող քաղաքներ, դպրոցի բակում սպանված երեխա և հատուկ պատրաստված խմբերի կողմից խոշտանգված և սպանված խաղաղ բնակիչներ։
Հարկավոր է, որ այս նոր ագրեսիան դասեր տա։ Այլևս ո՞վ կհամարձակվի ղարաբաղցիներից պահանջել, որ նրանք ինտեգրվեն մի ռեժիմի, որը նրանց ֆիզիկական ոչնչացումն է ցանկանում։Այս ամենին քաջատեղյակ միջազգային հանրությունը պետք է քայլեր ձեռնարկի։
Հեղինակներն առաջարկում են ճանաչել Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը, որպեսզի Բաքուն դադարի օգտագործել չճանաչված լինելը բնակչության վրա հարձակվելու համար։
Մյուս կողմից՝ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը պետք է կրկին նստի բանակցային սեղանի շուրջ։ 21-րդ դարում առանց շահագրգիռ կողմի բանակցություններ վարել ժողովրդի ճակատագրի մասին՝ լավագույն դեպքում անիմաստ պրակտիկա է։
Այս կապակցությամբ և հաշվի առնելով տեղի ունեցած լուրջ դեպքերը՝ նրանք կոչ են անում ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի նախագահությանը հետաքննություն նախաձեռնել, որը կպարզի փաստերը։ Այդ կերպ, ըստ հաղորդագրության, հնարավոր կլինի քաղաքական և իրավական պատժամիջոցների ռեժիմ սահմանել պատերազմ սանձազերծողների դեմ, ինչպես դա տեղի է ունենում աշխարհի տարբեր տարածաշրջանային հակամարտություններում։
Ի դեպ, նամակը գրողների շարքում է նաև հայտնի Վալերի Բուայեն։
