ԵՐԵՎԱՆ, 28 մարտի — Sputnik. Համահայկական խաղերի գործկոմի անդամ, կիպրոսահայ գործարար Հարություն Թահմազյանը հայրենիքի հետ գործնական առաջին կապերը հաստատել է դեռևս 2001թ.-ին և աստիճանաբար ընդլայնելով բիզնեսը` Երևանից բացի, կտորի խանութներ բացել նաև Գյումրիում ու սահմանամերձ Բերդում, նաև` ԼՂՀ-ում:
Գործարարը ուրախությամբ նկատեց, որ իր խանութների շնորհիվ մի շարք համայնքների կանայք գերադասում են սեփական ձեռքով կարել իրենց ու իրենց երեխաների հագուստը` հրաժարվելով Թուրքիայից ներկրված հագուստից:
«Մենք կարի մեջ թուրքերից հետ չենք, բայց այնքան բարձր հարկեր են դրված, որ ավելի հեշտ է գնալ, պատրաստի հագուստ բերել ու շուկայում վաճառել, քան կտոր գնել, կարել ու վաճառել»,- ասաց կիպրոսահայ գործարարը` հավելելով, որ եթե կառավարությունը նվազեցնի հարկերը, տեղում փոքրիկ կարի արտադրամասեր կբացվեն:
Ինքը սկզբունքորեն Թուրքիայից ապրանք չի ներկրում, գերադասում է գնել եվրոպական երկրներից:
«Կառավարությունը պիտի վերանայի սփյուռքահայ գործարարներին ներգրավելու ձևը: Ոչ թե ազատություններ սահմանի, այլ գոնե մի փոքր ավելի թեթևացնի հարկերը»,- ասաց Հարություն Թահմազյանը և ավելացրեց, որ հարկերից հիասթափվելով` Հայաստանում ներդրումներ կատարած շատ սփյուռքահայ գործարարներ հեռանում են հայրենիքից:
Միևնույն ժամանակ Sputnik Արմենիայի զրուցակիցը նշեց, որ սփյուռքահայն էլ իր կողմից միայն շահի տեսակետից չէ, որ պետք է նայի հայրենիքում ներդրում անելու հարցին: «Դա նաև պատվի խնդիր է»,- ասում է նա:
«Հայ գյուղացին պետք է իր հայրենիքում ապրելու միջոց ունենա: Մենք էլ պետք է ինչ-որ բանով աջակից լինենք սահմանամերձ համայնքին»,- սահմանամերձ գյուղերում խանութներ բացելու իր գաղափարն այսպես մեկնաբանեց գործարարը:
Հարություն Թահմազյանն իր համեստ բիզնեսով հասցնում է նաև նվիրատվություններ կատարել արդեն հարազատ դարձած համայնքներին: Բերդի մշակույթի տանը, Բերդ, Արծվաբերդ և Մովսես գյուղերի դպրոցներին իր խանութներից վարագույրներ է նվիրել:
«Եթե ամեն մեկը մի գյուղին մեկ վարագույր կամ մեկ աթոռ տրամադրի, բավական բարելավում կլինի»- նկատեց գործարարը:
Անցյալ տարի Հայաստանում անցկացված Համահայկական խաղերի կիպրոսցի մասնակիցներին Հարություն Թահմազյանն առաջնորդել է սահմանամերձ Բերդը տեսնելու: Այս այցելությունից հետո կիպրոսահայերը ցանկություն են հայտնել օգնել սահմանամերձ համայնքի մանկապարտեզին: Հավաքված դրամը Սբ. Հարության տոնից հետո համայնքը կփոխանցվի գործարարին: Դրա շնորհիվ մանկապարտեզը կապահովվի նոր գույքով ու խաղալիքներով:
Իսկ ինչ վերաբերում է Կիպրոսի հայ համայնքին, մեր զրուցակցի խոսքով, կիպրոսահայերը պահպանել են մայրենի լեզուն, բոլորը խոսում են հայերեն, ուսանում հայկական դպրոցներում:
«Եթե Լիբանանը Սփյուռքի սիրտն է համարվում, որտեղ լավագույնն է պահպանվել հայոց լեզուն ու մշակույթը, ապա կարող ենք ասել` Կիպրոսի հայ համայնքը այս առումով թերևս հաջորդում է Լիբանանին»,- համոզված է գործարարը:
Կիպրոսահայերը մեծ շուքով են նշում Սբ. Հարության տոնը, Ավագ շաբաթվա օրերին եկեղեցի են այցելում: Թահմազյանի խոսքով` կիպրոսահայերի կողմից հատկապես շատ սիրված է «Ու՞ր ես, մայր իմ» շարականը, որին Ավագ հինգշաբթի երեկոյան մատուցվող պատարագի ժամանակ նրանք առանձնահատուկ անհամբերությամբ ու հուզմունքով են սպասում:
