Անի Լիպարիտյան, Sputnik.
Մասնագիտությամբ իրավաբան Նարինե Ջագարյանը, ով արդեն մի քանի տարի նվաճում է աշխարհի տարբեր բարձունքները, Sputnik Արմենիային ներկայացրեց իր պատմությունը։ 2014 թվականի օգոստոսին Նարինեն որոշեց բարձրանալ Արարատ լեռը և իրականացրեց իր որոշումը։
Արարատի կախարդանքը
Նարինեն խոստովանում է, որ ամենաբարդ վերելքն իր համար եղել է Էլբրուսի նվաճումը, սակայն ամենահիշվողը սուրբ Արարատ լեռ բարձրանալն էր։
«Ամենազգացմունքային վերելքս եղել է Արարատը: Գագաթին մենք լեռնագնացների խմբով հասանք օգոստոսի 13-ին», — Sputnik Արմենիայի հետ հարցազրույցում ասաց լեռնագնացը։
Նա նշում է, որ վերելքն իրեն բավական հեշտ է տրվել, այնքան ոգևորված է եղել, որ բացարձակ հոգնածություն չի զգացել, սարը շատ մեծ ուժ ու էներգիա է հաղորդել իրեն։
«Արարատ որպես լեռնագնաց չեմ գնացել, այլ որպես հայ` կարոտս առնելու, լեռան հետ շփվելու։ Կարող է տարօրինակ հնչի, սակայն Արարատը հայերի համար հատուկ նշանակություն ունի», — ասում է Նարինեն։
Նա պատմեց, որ շատ ոգևորված է եղել, և նույն վիճակում էին բոլոր նրանք, ովքեր այդ օրը պետք է հաղթահարեին սուրբ լեռան բարձունքը։
Նարինեն խոստովանում է, որ այդ պահին իրեն թվաց, որ ողջ թիմը դարձավ մեկ մարմին։
«Բոլորս էլ նույն զգացմունքներով էինք գնում դեպի Արարատ` կարոտած։ Զգացմունքները խառնվել էին` և´ տխուր էինք, և´ ուրախ: Շատ խառը հուզական վիճակում էինք», — պատմեց Sputnik Արմենիայի զրուցակիցը։
Ինչպես հայուհին նվաճեց լեռները
Նարինեն լեռնագնացների մի խմբի հետ վերջերս է վերադարձել Իրանից, որտեղ նվաճել է Դեմավենդ լեռը։
«Ցանկացած վերելք էլ որոշակի դժվարություններ ունի: Դեմավենդի պարագայում սառը եղանակն էր։ Ձմեռային վերելքների ժամանակ ցուրտը էներգիա է տանում, ավելի դժվարացնում է քայլելը։ Սակայն վերջին անգամ ամեն ինչ տանելի էր», — ասաց Նարինեն։
Նա բարձրացավ Դեմավենդ հինգ լեռնագնացների հետ, որոնցից 3-ը աղջիկ էին։
Դեմավենդ նա բարձրանում էր երկրորդ անգամ։ Առաջին անգամ այդ լեռը բարձրացել է 2015 թվականի հուլիսին։
«Ամենաբարձր գագաթն ինձ համար հենց Դեմավենդն է եղել: Բարձրացել եմ նաև Արարատ, Հեզար, Էլբրուս և Կազբեկ», — ասում է Նարինեն։
Բարձունքում լեռների սիրահարը զգույշ է։ Ասում է, որ ինչքան վերև ես բարձրանում, այնքան դժվար է լինում ու վտանգավոր, թթվածնի պակասն իր «սև գործն» անում է։
Սակայն ամեն դեպքում միայն համարձակներին են տրվում վերելքները։ Լեռնագնացությունը Նարինեի համար կենսակերպ է դարձել, չէ՞ որ «լեռներից ավելի լավը կարող են լինել միայն լեռները, որոնք դեռ ոչ ոք չի նվաճել…»։
