ԵՐԵՎԱՆ, 20 հունվարի- Sputnik. Հայաստանի և հայերի ողջ քրիստոնեական պատմությունը լի է ողբերգական իրադարձություններով: Պատմության ընթացքում հայերին տեսել են հալածանքներ, պետականության բացակայություն, օտարների ներխուժումներ, ինչպես նաև` Օսմանյան կայսրությունում իրականացված Հայոց ցեղասպանությունը:
«Մենք հիմա գտնվում ենք անցումային փուլում. Ձկների դարաշրջանից վերադառնում ենք Խոյի դարաշրջան, որի նշան տակ ծնվել ենք որպես էթնոս»,- մամուլի ասուլիսի ընթացքում նշեց Պողոսյանը:
Այդ դատողությունը հակադրվում է համացանցում տարածած այն հաղորդագրություններին, թե մարդկությունը մտնում է Ջրհոսի դարաշրջան:
Պողոսյանի խոսքով՝ հայ ժողովրդին բաժին ընկած աղետները պետք է կապել այն երևույթի հետ, որ Ձկների դարաշրջանը փորձություն է եղել ազգի համար, և ամեն ինչ լավ կլինի Խոյի դարաշրջանի վերադարձով:
Դրա հետ կապված պետք է նշել քրիստոնեության հսկայական ազդեցությունը, որը փոխել է աշխարհը, չէ՞ որ օրացույցով Ձկների նշանը հոգևոր գիտելիքների նշան է: Հետևաբար այդ նշանը դարձել է քրիստոնեության խորհրդանիշ, որն առաջինն ընդունել են հայերը: Առաջին քրիստոնյաները ձկան միջոցով միմյանց գաղտնի ազդանշան են փոխանցել: Մինչև հիմա եկեղեցական տոների ժամանակ սեղան գցելիս տնային տնտեսուհիներն ավանդաբար ձուկ են պատրաստում:
Խոյը մեր մշակույթում շատ տարածված է եղել: Այսօրվա դրությամբ ինչպես ճարտարապետության մեջ, այնպես էլ պարերում կարելի է այդ վայրի կենդանու դարաշրջանի տարրեր տեսնել: Մասնավորապես, ճարտարապետությունում կարելի է տեսնել խոյի եղջյուրների զարդանախշեր:
Պատմաբանները նշում են, որ խոյի պաշտամունքի բուռն շրջանում շատ քանդակագործներ պատկերել են այդ կենդանու ոչ միայն եղջյուրները, այլ նաև` գլուխը: Հայերը կարծել են, որ եթե անվախ լինեն խոյի նման, ապա ոչ ոք չի կարող նրանց ստրկացնել: Ու նրանք կրկնել են կենդանու շարժումները, որոնք հետագայում հիմք են դարձել քոչարի պարի համար:
Եղել է «վեր խոյանալ» ծեսը, երբ խոյի նման բարձրացել են կրունկների վրա և կրունկները ուժեղ հարվածել գետնին:
«Մենք միշտ հզոր և ուժեղ պետություն ենք ունեցել, որի մասին վկայում են աշխարհի հին քարտեզները, իսկ հզորությունը կվերականգնվի Խոյի դարաշրջան մտնելուց հետո»:
Պողոսյանի խոսքով՝ վերջին ժամանակաշրջանում արմատներին վերադառնալու միտում է նկատվում: