Դավիթ Գալստյան, Sputnik.
Travel.ru-ի կազմած լավագույն զբոսաշրջային վայրերի առաջին տասնյակում Ծաղկաձորը երրորդ տեղում է ղրղըզական Կարակոլից ու բելառուսական Լոգոյսկից հետո: Ծաղկաձորը նաև ներառվել է հետխորհրդային տարածքի 15 լավագույն լեռնադահուկային զբոսաշրջային վայրերի` Forbesի կազմած ցանկում:
Հունվարի 17-ին ընդառաջ, երբ Հայաստանը նույնպես որոշեց միանալ ու նշել Ձյան համաշխարհային օրը, Sputnik Արմենիա պորտալը հետաքրքրվեց, թե ինչով է այս զբոսաշրջային վայրն այդքան գրավել օտարերկրացիներին:
Հարմարավետ հյուրանոցն ասես փոքրիկ Ծաղկաձոր լինի
Ծաղկաձորը, ինչպես և մյուս զբոսաշրջային գոտիները, իր շուրջ է հավաքում մարդկանց ամենատարբեր, հեռավոր ու անսպասելի վայրերից:
Օտարերկրացիներից շատերը Ծաղկաձորի մասին տեղեկանում են իրենց ծանոթ հայերից: Այդպես էր նաև ռեստորանում հավաքված մարդկանց դեպքում. «Տամբովում մենք հայ ընկեր ունենք, ով մեր ընտանիքին այստեղ հրավիրեց»: Եվ, իսկապես, մի՞թե կարելի է զարմանալ, որ աշխարհի տարբեր ծայրերում ապրող յուրաքանչյուր ընտանիք կարող է հայ ծանոթ ունենալ: Ավելի շուտ կարելի է զարմանալ հակառակ դեպքում:
Նշված զրույցն ընթանում էր հարմարավետ հյուրանոցներից մեկում, որտեղից էլ մենք սկսեցինք մեր ճանապարհորդությունը: Այս գողտրիկ հյուրանոցի մենեջերը Քրիստինե Նազարյանը, ով մասնագիտությամբ բանասեր է, սակայն հանգամանքների բերումով հաջողակ բիզնես-լեդի է դարձել, Sputnik Արմենիա պորտալին սիրով պատմեց զբոսաշրջային քաղաքի հյուրերի մասին:
Նրա խոսքով` Ծաղկաձոր զբոսաշրջիկների հոսքը հիմնականում լինում է Ռուսաստանից, թեև այս տարի ռուբլու անկումն անդրադարձել է նաև հանգստացողների քանակի վրա: Հայկական այս զբոսաշրջային գեղատեսիլ վայրը նրան գրավում է նրանով, որ, ասենք, ի տարբերություն Սոչիի ու Կրասնայա պոլյանայի, գտնվում է բարձր լեռներում: Այս տեղանքը հարմար է նաև նրանով, որ տեղացիները լավ են տիրապետում ռուսերենին ու շատ բարեհամբույր են:
«Բարձր լեռնային օդը գրավում է մարզիկներին, պատահական չէ, որ Ռուսաստանի բռնցքամարտի, լողի ու վոլեյբոլի հավաքականներն իրենց հավաքները հենց այստեղ են անցկացնում», — ասում է Քրիստինեն:
Ինչպես պարզվեց, ոմանք այստեղ են գալիս տարվա մեջ մի քանի անգամ: Ծաղկաձոր ավելի հաճախ են սկսել գալ Արաբական Էմիրությունների քաղաքացիները: Քրիստինեն պատմեց մի հետաքրքիր դեպք. պարզվում է` ԱՄԷ-ից մի զբոսաշրջիկ ձյան վրայով ոտաբոբիկ ամառային սանդալներով էր շրջում, որպեսզի ձյունն ավելի լավ զգա (զարմանալի է, որ նա չհիվանդացավ):
Ի դեպ, հիվանդությունների մասին: Ծաղկաձոր` որպես լեռնադահուկային հանգստավայր, զբոսաշրջիկների հիմնական հոսքը լինում է ձմռանը, սակայն ամռանը նույնպես կարելի է օգտվել նրա առողջարար օդից:
«Սա հիանալի առողջարան է շնչուղիների խնդիրներ ունեցող մարդկանց համար: Այն ժամանակը, որ մարդիկ այստեղ են անցկացնում, բարձրացնում է դիմադրողականությունը, ինչը հնարավորություն է տալիս ավելի լավ ինքնազգացողություն ունենալ ողջ տարվա ընթացքում», — ասաց Քրիստինեն:
Ընդ որում, նրա խոսքով, հյուրանոցների գները սկսած գարնանից մինչև աշնան վերջ բավական մատչելի են` ի տարբերություն Երևանում գտնվող հյուրանոցների:
Սակայն ամեն ինչ այնքան էլ կատարյալ չէ, այդ իսկ պատճառով մենք հետաքրքրվեցինք, թե ինչ խնդիրների հետ են բախվում զբոսաշրջիկները: Քրիստինեի խոսքով` հիմնական խնդիրներից մեկը ճոպանուղու աշխատանքի վաղ դադարեցումն է (ժամը 17:30):
«Երեկոյան սովորաբար քամի չի լինում, ավելի հաճելի է սահել, սակայն ճանապարհներն, ի տարբերություն այլ հանգստավայրերի, լուսավորված չեն, այդ իսկ պատճառով ճոպանուղին շուտ է փակվում», — ասում է Քրիստինեն` ևս մեկ անգամ նշելով այս խնդրի արդիականությունը:
Ծաղկաձորի հիմնական առավելությունը հյուրընկալությունն է
Ցանկանալով առաջին ձեռքից տեղեկություն ստանալ, այսինքն հենց իրենց` զբոսաշրջիկների կարծիքն իմանալու համար մենք սար բարձրացանք: Ճոպանուղու կողքին մեկը դահուկով էր սահում, մյուսը` սնոուբորդով, իսկ ոմանք էլ սայթաքել ընկել էին։
Մեզ հանդիպած առաջին զբոսաշրջիկը հեռվից էր ժամանել: Ջոնն ԱՄՆ-ից հաճախ է լինում Ծաղկաձորում, նրան այստեղ դուր է գալիս: Նա խոստովանեց, որ առաջին հերթին այստեղ նրան գներն են դուր գալիս, չնայած այս տարի դրամարկղից հեռացավ փոքր ինչ դժգոհ:
«Այստեղ լավ գներ են, սակայն այս տարի ինչ-որ բարձրացել են», — մտահոգված ասաց Ջոնը` մտքում դրամը դոլարի վերածելով:
Ջոնից հետո ճոպանուղու համար հերթ էր կանգնել Ղազախստանից մի ընտանիք: Աստանայից հյուրերն առաջին անգամ էին Հայաստանում, որոշել էին Ծաղկաձոր գալ ու դահուկ քշել, շատ գոհ էին:
«Գները բավական մատչելի են, ավելի մատչելի, քան Եվրոպայում: Հատկապես մեզ գրավում է տեղացիների վերաբերմունքը զբոսաշրջիկների հանդեպ», — ասաց ընտանիքի հայրը` Արդանը: Ինքն անձամբ չի սահում, սակայն ուշիուշով հետևում է կնոջն ու երեխաներին, որոնց կլանել է սիրելի զբաղմունքը` դահուկով սահելը:
Ծաղկաձորում ռուս զբոսաշրջիկների թիվը միշտ շատ է եղել, այդ իսկ պատճառով ռուսերենն այստեղ հնչում էր ամենուր: Պետերբուրգից ժամանած երկու ընկերներ` Արտյոմն ու Սերգեյը, Ծաղկաձորում առաջին անգամ էին, սակայն նրանք բարձր գնահատեցին սահուղին և սպասարկումը:
«Ամեն ինչ հրաշալի է, միայն սնոուբորդիստներն են շատ, ամբողջ ձյունը կուտակում են մի տեղ», — կատակում է Արտյոմը:
Պարզվեց, որ ձյունը «կուտակողներից» մեկը նրանց հայրենակիցն է. 15 տարեկան Ալեքսանդրը Մերձմոսկովյան շրջանից է: Նա խոստովանեց, որ երբ առաջին անգամ տեսավ հայկական սարերը, ոչ մի տարբերություն չգտավ Հայաստանի, Շվեյցարիայի ու Գերմանիայի միջև:
Զրուցեցինք նաև տեղացի «զբոսաշրջիկների» հետ: Սնոուբորդիստ Սեյրանի խոսքով` Ծաղկաձորը ոչնչով չի զիջում հարևան երկրներին: Նա բողոքեց միայն ճոպանուղու արագությունից ու սնոուբորդների համար ցատկահարթակների բացակայությունից:
«Շատ երկրներում ճոպանուղին ավելի արագ է գնում, այնպես որ ավելի շատ ժամանակ ես սահուղու վրա անցկացնում», — ասաց Սեյրանը:
Ծաղկաձորը նաև հայերի ամենասիրած վայրն է: Նստեցինք հանգստանալու նստարանի վրա ու լսեցինք Գյումրու բարբառը. «Քեզի կըսեմ` ոտներդ ճիշտ դիր, ուղիղ պահի…»: Որպեսզի չխանգարենք սկսնակներին, որոշեցինք նրանց հարցուփորձ չանել:
