ԵՐԵՎԱՆ, 27 դեկտեմբերի — Sputnik. Մեծ պայուսակով փոքրիկ տղան բացեց Sputnik Արմենիայի խմբագրության դուռը: Բարևեց բոլորին, շփոթված ու լուռ հայացքն ուղղեց հատակին` շարունակելով ուսին կրել մեծ պայուսակը: Պայուսակում երաժշտական գործիքն էր` դուդուկը:
Առաջին հայացքից չես հասկանում, թե որքան կամքի ուժ և ոգու արիություն կա այդ փոքրիկ տղայի մեջ, իսկ զրույցի ընթացքում ընդհանրապես մոռանում ես, որ քո առջև երեխա է նստած:
Կարմիր այտերով ու աշխույժ աչքերով Թաթուլը հպարտ հայտարարեց, որ չի ցանկանում, որ Ձմեռ պապն իրեն Ամանորին նվեր բերի։ Ու այնուհետև դադարից հետո ավելացրեց.
«Ձմեռ պապ չկա, հայրիկը պետք է նվերը գնի… Իսկ ես չեմ ուզում, որ նա փող ծախսի»։
Տղայի կյանքը լի է ամենօրյա քրտնաջան աշխատանքով, քանի որ նա ելույթ է ունենում տարբեր բեմահարթակներում, նաև` Հայաստանից դուրս: «Լինում է, որ տուն եմ գալիս, և արդեն մութ է», — ասում է Թաթուլը և նշում, որ երբ մեծանա անպայման դառնալու է իր գործի վարպետ: Նրա կուռքը լեգենդար Ջիվան Գասպարյանն է:
«Ոչ, դժվար չէ: Երբ, բացակայում եմ դասից, զանգում եմ համադասարանցիներիս և իմանում, թե ինչ են հանձնարարել: Ուսուցիչներին միշտ տեղյակ եմ պահում, դրա համար էլ խնդիրներ չեմ ունենում», — ասում է փոքրիկ դուդուկահարը` խոստովանելով, որ սիրում է մաթեմատիկան:
Թաթուլը հինգ տարեկան էր, երբ սկսեց դուդուկ նվագել սովորել: Այնպես ստացվեց, որ սկզբում պապիկը Թաթուլին տարավ հարվածային գործիքների բաժին, որը փակ էր: Այդ ժամանակ էլ ճակատագրական որոշում ընդունվեց` երեխային տանել դուդուկի։
«Դուդուկի ուսուցիչը չէր ուզում ինձ վերցնել, ասում էր, որ ես շատ փոքր եմ, և իմ մատները չեն հասնի գործիքին», — ամաչելով հիշում է տղան:
Այդ տարի Թաթուլն իր առաջին ոսկե մեդալը նվաճեց Գյումրիում երաժիշտ կատարողների «Վերածնունդ» միջազգային մրցույթ-փառատոնին: Այն ժամանակ նա դեռ կես տարի էր դուդուկ նվագում: «Վերածնունդ» մրցույթի ժամանակ նա ևս երկու մեդալ է նվաճել։
«Չեմ հիշում` ուր էի գնում, երբ ինձ զանգեցին ու ասացին, որ Թաթուլն առաջին տեղն է զբաղեցրել: Երջանկությունից չգիտեի ինչ անել… Հիշում եմ, որ ճանապարհի կեսից ետ դարձա ու եկա տուն», — պատմում է Թաթուլի հայրը` Կարեն Համբարձումյանը:
Նա խոստովանում է, որ տղան ազատ ժամանակ չունի` առավոտից երաժշտության դասեր, հետո դպրոց և տարբեր փորձեր:
Ոսկե և բրոնզե մեդալներ, «Վիրտուոզ կատարողի» պատվոգիր, Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի միջոցառումներին պատասխանատու ելույթ. սա փոքրիկի բոլոր նվաճումների ամբողջական ցուցակը չէ:
Ամբողջ աշխարհից եկած հյուրերի առջև Ծիծեռնակաբերդի հուշահամալիրում ապրիլի 24-ի ելույթի մասին Թաթուլը պատմում է, որ շատ հուզված էր, անհանգստանում էր ու վախենում, որ չի կարողանա լավ կատարել «Դլե Յամանի» նման բարդ ստեղծագործությունը:
«Սակայն ամեն ինչ հիանալի անցավ, բոլորին դուր եկավ, և ինձ գովեցին», — ասում է Թաթուլը:
Թաթուլը դուդուկը զգուշությամբ դրեց պատյանի մեջ, խմեց-վերջացրեց տաք թեյն ու դուրս եկավ: Նրա յուրաքանչյուր րոպեն հաշված է, քանի որ շուտով հյուրախաղերով Ամերիկա պետք է մեկնի: Մեծ երազանքին հասնելու ճանապարհը դյուրին չէ:
