ԵՐԵՎԱՆ, 7 դեկտեմբերի– Sputnik. Ռեժիսոր Արման Չիլինգարյանի «Եվ 7–րդ օրը» ֆիլմի պրեմիերան, որը պատմում է 1988թ.–ի երկրաշարժից հետո մարդու կյանքի մասին, տեղի ունեցավ Երևանում` «Մոսկվա» կինոթատրոնում։
«Ֆիլմը պատմում է ոչ այնքան երկրաշարժի, որքան դրանից հետո տեղի ունեցած իրադարձությունների մասին։ Ըստ սյուժեի` աղետը երկրի երեսից ջնջել է գյուղը։ Ողջ են մնացել միայն պապն ու թոռը։ Ողջ կինոնկարի ընթացքում կարմիր թելի պես անցնում է մարդու պատմությունը, ով թեև կորցրել է ամեն ինչ, այնուամենայնիվ հուսահատ պայքարում է փլատակների տակ մնացած թոռան փրկության համար»,– Sputnik Արմենիային ասաց Չիլինգարյանը։
Ֆիլմը հիմնված է իրական դեպքերի վրա, որոնք տեղի են ունեցել Աղին գյուղում` Լենինականից 20 կմ հեռավորության վրա։ Աղին գյուղում գրեթե ոչ ոք չի ապրում, բոլոր բնակիչները տեղափոխվել են հարևան գյուղ, որը կոչվում է «Նոր Աղին», սակայն նկարահանումների ժամանակ մարդիկ վերադարձել են լքված գյուղ։ Ֆիլմ նկարելու գաղափար վաղուց է ունեցել ռեժիսորը։
Այդ պատմությունը նա իմացել է 13 տարեկանում, և այն ցնցել է նրան։ Չիլինգարյանի դասախոսները խորհուրդ են տվել նրան այդ պատմությունը պատմել աշխարհին։ Երիտասարդ ռեժիսորից երկու տարի է պահանջվել` մշակույթի նախարարության և ԱԻՆ աջակցությամբ այդ մտահաղացումն իրագործելու համար։ «Ֆիլմում խաղալը դժվար էր, չէ՞ որ պատմությունն ինքնին բարդ է»,– նշում է պապի դերակատար Աշոտ Ադամյանը։ Ի սկզբանե դերը գրվել է անվանի դերասան Սոս Սարգսյանի համար, ով կենդանության օրոք հավանություն էր տվել սցենարին, բայց չհասցրեց խաղալ։
«Ֆիլմի սցենարը և պապի դերը փոխվել են։ Մենք ավելացրել ենք մի քանի դետալներ` կինոնկարի լիարժեքության համար, և ֆիլմը կարճամետրաժից (30-40 րոպե) վերածվել է լիամետրաժի (1 ժամ 2 րոպե)»,– պատմում է ռեժիսորը։ Փոփոխության է ենթարկվել նաև կինոնկարի անվանումը, որը «88»–ի փոխարեն ստացել է «Եվ 7–րդ օրը» անունը։
Ինչպես բացատրում է Չիլիգարյանը, «88» վերնագիրը մատնանշում է երկրաշարժը, իսկ ժապավենը հույսի մասին է, հուսահատված մարդու ուժի։
«Ֆիլմի անվանումը մտորումների տեղիք է տալիս։ Իրականում այստեղ պատմվում է ձմռան 7–րդ օրվա մասին»։ Ռեժիսորը նաև զուգահեռներ է տանում աստվածաշնչյան սյուժեի հետ։ Չնայած բոլոր բարդություններին`ֆիլմը նկարահանող խմբին նվիրել է թալիսման, որը նրանցից անբաժան է եղել. գյուղում նկարահանումների ժամանակ նկարահանող խմբի անդամներից մեկը գտել է 1988թ.–ի 5–կոպեկանոց մետաղադրամ։ Խումբը պահում է այն, և այդ «գտածոն» դիտում որպես նշան։
