ԵՐԵՎԱՆ, 5 դեկտեմբերի- Sputnik. Շուտով Հայաստանում կբացվեն ընտրատեղամասերը՝ պատրաստ ընդունելու երկրի քաղաքականապես ակտիվ բնակչությանը:
Երևանի Սպանդարյանի անվան թիվ 24 հիմնական դպրոցում տեղակայվել է 9/11 ընտրատեղամասը: Ավանդաբար հենց այստեղ են իրենց քաղաքացիական պարտքը կատարում երկրի առաջին դեմքերը: Լույսը վառվում է միայն նախասրահում: Տեղական ընտրական հանձնաժողովի անդամները դասավորում են սեղանները:
«Աթոռներն այնտեղ դրեք… Այդպես չէ, շարքով… Թղթերն այստեղ բերեք… Ուղղեք մատյանը…»,- հրահանգում է տեղական ընտրական հանձնաժողովի նախագահ Կարինե Նալբանդյանն իր օգնականներին:
Տեսնելով մեզ՝ հանձնաժողովի անդամներից մեկը հարցնում է՝ դիտորդնե՞ր եք: Գործընկերս պատասխանում է՝ ավելի վատ. լրագրողներ ենք: Մեզ խնդրում են գրանցվել:
Ընտրատեղամասում աշխուժություն է տիրում, բոլորը կարծես թե պատրաստ են գալիք հանրաքվեին: Ահա ընտրական օրենսգիրքը: Ընտրացուցակները վաղուց արդեն փակցված են դպրոցի մուտքի մոտ:
«… 6:20-6:30-ին բոլորը պետք է տեղում լինեն, մաքսիմում 6:45-ին»,- ասում է Նալբանդյանը՝ չհրկիզվող պահարանում դասավորելով գրիչներն ու ինչ-որ թղթեր: Լուսանկարիչը փորձում է համոզել ներկաներից մեկին, որ քվեատուփի մեջ ծրար գցի կամ գոնե ձևացնի, թե գցում է (կադր ստանալու համար): Կինը խեթ-խեթ նայում է գործընկերոջս և կտրուկ ասում՝ չի կարելի:
Եվս մի քանի անգամ անցնում ենք ընտրատեղամասով, ամեն ինչ կարծես թե նորմալ է: Հրաժեշտ ենք տալիս ու դուրս գալիս:
Ժամանակավորապես ընտրատեղամաս դարձած դպրոցի պատուհաններից երևում է հանդիպակաց մայթին գտնվող դեղատունը:
— Շա՞տ մարդ է ձեզ դիմում ընտրությունների օրը:
— Ոչ: Սովորականի նման, ոչ մի արտառոց բան: Ոչ ավել, ոչ պակաս,- ասում է հոգնած աշխատողը:
Այցելուների արտառոց ակտիվություն մի անգամ է հիշում՝ ապրիլի 24-ին, իսկ ընտրություններին ամեն ինչ սովորականի պես է լինում:
Հարևանությամբ գործող խանութի տերը՝ Վոլոդյան, օղիների շշերը ջանասիրաբար դասավորում է վաճառասեղանին և վստահեցնում, որ, ինչպես անցած ընտրություններին, այնպես էլ հիմա, հաճախորդների ակտիվություն չի ակնկալում:
«Սովորական օր կլինի, բայց ավելի շուտ կփակվենք: Կհասցնեմ քվեարկել, բայց պետք է հանգստանալ, ամեն դեպքում կիրակի է»,- ասում է նա:
Խանութի կողքին շաուրմա են վաճառում, վաճառողը հոգնած հենվել է ապակուն: Ներկայանում ենք, հարցնում՝ ինչպես է անցել օրը, խոստովանում է՝ հոգնել է: Նա հանրաքվեից հետո քաղցած այցելուների աննախադեպ աճ նույնպես չի սպասում: Հաշվարկը տրամաբանական է ու պրագմատիկ:
«Այդ ընտրատեղամասը նրանց համար է, ովքեր մոտ են ապրում, կուտեն ու կգնան քվեարկելու: Ինձ մոտ հաստատ չեն գա»,- ծիծաղում է Վարդանը:
Հարևան վաճառասեղանի մոտ կանգնած 70 տարեկան Սամվելն էլ խնդրում է չլուսանկարել, բայց պատրաստ է պատասխանել բոլոր հարցերին: Նրա կողքին նստած է ընկերը, մեզ վրա ուշադրություն չդարձնելով, մտախոհ ինչ-որ բան է ուտում:
«Ես ընդհանրապես լուսանկարներ չունեմ, միայն Ամերիկայում, այն էլ՝ բանտային»,- կատակում է Սամվելը: Առավոտյան կգնա Երևանի մոտակայքում գտնվող իր գյուղը, կքվեարկի, իսկ հետո կվերադառնա աշխատանքի:
Հաց վաճառող կինն էլ նախ անվստահությամբ է ընդունում մեզ, հետո զրույցի է բռնվում: Հաճույքով խոսում է տարբեր թեմաներից, անդրադառնում վաղվա հանրաքվեին, ասում է, որ անպայման գնալու է քվեարկության:
Քաղաքը պատրաստ է հանրաքվեին:
