ԵՐԵՎԱՆ, 5 դեկտեմբերի- Sputnik. «Ռոսիա սեգոդնյա» միջազգային լրատվական գործակալության հայաստանյան ներկայացուցչության՝ Sputnik Արմենիա մուլտիմեդիոն գործակալության ղեկավար է նշանակվել լրագրող և գրող Դմիտրի Պիսարենկոն:
Sputnik Արմենիայի նոր ղեկավարը հասցրել է աշխատել Հյուսիսային Կովկասում, Ռուսաստանի այլ շրջաններում և նույնիսկ Տաջիկստանում:
Sputnik Արմենիա պորտալի մասին
Դմիտրին, նոր նախագծի մասին խոսելիս, նշում է, որ սա ճակատագրի յուրօրինակ մարտահրավեր է:
«Sputnik-ն անչափ հետաքրքիր նախագիծ է և, հիրավի, դեպի ապագա տանող քայլ է, քանի որ հեռուստացույցներին փոխարինելու են եկել տարբեր բջջային և շարժական սարքերը: Մարդիկ այսօր նախընտրում են նորություններ կարդալ համացանում, որն ավելի օպերատիվ է ներկայացնում տեղեկատվությունը: Sputnik Արմենիան մուլտիմեդիոն պորտալ է, որտեղ կա և՛ տեսանյութ, և՛ ձայնագրություն, և՛ տեքստ: Պետք է ոչ ստանդարտ մոտեցումներ գտնել, որպեսզի մրցակցության պայմաններում մենք հետաքրքիր ու գրավիչ լինենք»,- ասաց Պիսարենկոն:
Ունիվերսալ նախագիծն անչափ հետաքրքական է Sputnik Արմենիայի նոր ղեկավարի համար: Պիսարենկոն ուրախ է, որ վերադարձել է «կենսաբանական» հայրենիք: Հենց այդպես է նա անվանում Հայաստանը: Դմիտրին վստահ է, որ նոր գործում իրեն օգնության կգան ոչ հայկական ծագումն ու հայկական էությունը:
Կենսագրական նոտաներ
Պիսարենկոն ծնվել ու մեծացել է Հայաստանում, մանկությունն անցել է Սուրբ Սարգիս եկեղեցու բակում՝ Հրազդանի գեղատեսիլ կիրճի մոտ, հաճախել է Տ. Շևչենկոյի անվան ռուսական դպրոց: Նշում է, որ դպրոցում սիրել ու մինչև հիմա էլ սիրում է պատմությունը:
«Թեև 30 տարեկանում, աշխատանքի բնույթից ելնելով, հեռացա Երևանից, այնուհանդերձ ես շատ եմ կապված Հայաստանին: Այստեղ իմ հայրենի օջախն է՝ Արարատին նայող տեսարանով, այստեղ են ապրում ծնողներս»,- պատմում է Պիսարենկոն:
Թարմ են նաև մանկության հիշողությունները: Հիշում է, որ ֆուտբոլի դաշտ չունեին և ստիպված «օտարների» բակերում ու դաշտերում էին խաղում: Եվ եթե հաղթում էր «օտար» թիմը, խաղն անպայման ավարտվում էր կռիվներով:
Ամենահետաքրքիրն այն է, որ մեր պորտալի նոր ղեկավարը հայ չէ, սակայն հիանալի տիրապետում է հայերենին, և մոսկովյան բոլոր ընկերները նրան որպես հայ են ընկալում:
«Պապս գրող է եղել: Նա է գրել «Ինչու է աղմկում գետը» ֆիլմի սցենարը: Ինձ տարել է թանգարաններ, ինչը մեծ հետաքրքրություն է առաջացրել իմ մեջ: Ես անընդհատ հարցեր էի տալիս նրան, ու աննկարագրելի մեծ էր զարմանքս, երբ իմացա, որ Արարատ լեռը հայկական է, բայց Հայաստանի տարածքում չի գտնվում»:
80-ական թվականների վերջին Պիսարենկոն սկսել է լրջորեն զբաղվել լրագրությամբ և շուտով դարձել է ռուսական «НТВ» հեռուստաընկերության սեփական թղթակիցը Հայաստանում:
Նշում է, որ մասնագիտական փորձը կուտակել է «թեժ կետերում» և աղմկահարույց իրադարձություններ լուսաբանելիս, ստիպված է եղել ոչ միայն դրանց ականատեսը դառնալ, այլև՝ ակամա մասնակիցը:
Աշխատել է նաև «Ռուսական երկաթուղիների» համակարգում: Երկաթուղային կայարանների տնօրինությունում վեց տարի գլխավորել է մամուլի ծառայության բաժինը:
Կրկին Հայաստանում
Ճակատագրի տնօրինությամբ Պիսարենկոն աշխատանքի է անցել «Ռոսիա սեգոդնյա» ՄԼԳ-ում: Կես տարի աշխատել է Տաջիկստանում, և հիմա հանգամանքների բերումով վերադարձել է հայրենիք: Երկիր, որն ուղնուծուծով գիտի:
«Հայաստանի հետ ինձ կապում է ոչ միայն այն փաստը, որ ծնվել ու մեծացել եմ այստեղ, այլ նաև այն, որ այստեղ ապրում են իմ ծնողները: Կինս ու աղջիկս առայժմ Մոսկվայում են: Ես միշտ իմացել եմ, որ վաղ թե ուշ վերադառնալու եմ, որպեսզի զբաղվեմ սիրած գործով»,- պատմեց Պիսարենկոն:
Նա խոստովանում է, որ ղեկավարի աշխատանքը պատասխանատու գործ է: Կարծում է, որ ղեկավարը պետք է կարողանա արագ և ճիշտ որոշումներ կայացնել, պետք է վստահի սեփական ինտուիցիային:
«Հայաստանի քաղաքական և հասարակական կյանքը շատ հետաքրքիր է, և երկիրն էլ միայն աշխարհագրական տարածք չէ՝ ուրվագծված սահմաններով, Հայաստանն ու հայ ժողովուրդը ձգում են դեպի իրենց»,- վստահեցնում է Դմիտրին: Պիսարենկոյի խոսքով՝ նորագույն Հայաստանի կայացումն իր աչքի առաջ է տեղի ունեցել:
Իսկ վերջում Պիսարենկոն նշում է՝ հետաքրքիրն այն է, որ ոչ վաղ անցյալում շփվում էր պրոֆեսիոնալների ավագ սերնդի ներկայացուցիչների հետ, իսկ այսօր եկել է սեփական փորձը երիտասարդներին փոխանցելու ժամանակը:
