ԵՐԵՎԱՆ, 25 նոյեմբերի-Sputnik. Մոնթեն ծնվել է 1957 թվականի նոյեմբերի 25-ին ԱՄՆ Ֆրեզնո քաղաքից ոչ հեռու գտնվող Վայսեյլի ավանում: 15 տարեկանում ծնողների հետ ճամփորդել է Եվրոպայի, Աֆրիկայի և Մերձավոր Արևելքի տասնյակ քաղաքներում: Այցելել է նաև իր պապերի տուն` Արևմտյան Հայաստան:
Արտակարգ ընդունակությունների տեր տղան դեռ մանկուց է ուսումնասիրել Հայոց ցեղասպանության պատմությունը:
1978 թվականին Մոնթեն մեկնել է Իրան, ապա Լիբանան` մասնակցելու Բեյրութի հայ համայնքի ինքնապաշտպանական մարտերին: 22 տարեկանում նա լիովին տիրապետել է անգլերենին, ֆրանսերենին, իսպաներենին, իտալերենին, թուրքերենին, պարսկերենին, ճապոներենին ու քրդերենին:
1980 թվականին Մոնթեն միացել է «Հայաստանի Ազատագրական Հայ գաղտնի բանակին»` ԱՍԱԼԱ-ին:
1991 թվականին ամուսնացել է լիբանանահայ ուսանողուհու` Սեդայի հետ:
Ղարաբաղի ազատագրման պատերազմը սկսվելուն պես Մոնթեն թողել է գիտական գործունեությունը և մեկնել Ղարաբաղ:
Սկզբնական շրջանում նրան այնքան էլ ջերմ չընդունեցին: Ամերիկահայ Մոնթեի նկատմամբ հավատ չկար, քանի որ նրա բնավորության որոշ գծեր անսովոր էին ինչպես զինվորների, այնպես էլ հրամանատարների համար: Սակայն շուտով նրա խիզախությունն ապշեցրեց անգամ երկարամյա փորձառություն ունեցող զինվորականներին:
Խիզախ էր, խենթ ու միաժամանակ չափազանց նվիրված իր գործին ու զինվորներին։ «Արտասահմանյան զինվորական բաճկոն էի ձեռք բերել, ուրախացած տարա, որ նա հագնի, որովհետև հագինը մաշված էր: Մոնթեն կտրուկ մերժեց` ասելով` չե՞ս ամչնար, Սլավիկ, տար դիրքերը` տղաներին»,- պատմում է նրա մարտական ընկեր Սլավիկ Հայրապետյանը։
1993 թվականի հունիսի 12-ին, Աղդամի կրակակետերի ոչնչացման լայնածավալ գործողություններից հետո Մարտունու պաշտպանական շրջանի հրամանատար Մոնթե Մելքոնյանը զինակիցների հետ իջնում էր հրամանատարական բարձունքից: Աղդամի մերձակա Մարզիլի գյուղի ծայրին թշնամու զրահամեքենան էր կանգնած:
Մոնթեն զոհվեց անհավասար մարտում, զրահամեքենայից արձակած հրթիռի բեկորից:
Մարտունու շրջկենտրոնը վերանվանել են Մոնթեաբերդ, իսկ կենտրոնում կանգնեցված է նրա հուշարձան-կիսանդրին:
