ԵՐԵՎԱՆ, 26 հոկտեմբերի – Sputnik. Հազիվ թե հիմա գտնենք երևանյան մի բակ, որ գույնզգույն խաղահրապարակ չունենա: Բնականաբար, սա շատ լավ է: Միևնույն ժամանակ, սակայն, դժվարությամբ կգտնվեն բակեր, որոնց խաղահրապարակներն իսկապես ծառայում են երեխաներին ու նրանց խաղի համար վտանգավոր չեն:
Լուսանկարներն արվել են մայրաքաղաքի արվարձաններից մեկում: Արևածաղկի կեղևներ, ծխախոտի մնացորդներ, կոտրված շշերի բազմերանգ կտորներ: Համաձայնեք` ամենահարմար վայրը չէ, ուր կարելի է երեխային խաղալու տանել:
«Երեխայի խաղով զբաղվելու փոխարեն կեղտն եմ այս ու այն կողմ շպրտում, որ հանկարծ մատը չկտրի կամ ձեռքերը բերանը չտանի: Ինչ իմանաս` ում բերանում է եղել այս ծխախոտը»:
Սրանք 1.5 տարեկան Իրինայի մայրիկի` Էմմայի խոսքերն էին, որ լսեցի, երբ առաջին անգամ նույն խաղահրապարակ տարա 2 տարեկան աղջկաս: Իսկ տեսածս լսածիցս սարսափելի էր: Տնակ-սահարանում աղջկաս հայտնվելուց վայրկյաններ անց հնարավոր չէր հասկանալ նրա թաթիկների իսկական գույնը: Պարզվեց`տեղադրվելուց ի վեր (իսկ դա 2 տարի առաջ էր) պլաստմասե այդ կառույցները չէին մաքրվել: Այսինքն`եթե երեխան դրանցում խաղալիս դեռ որևէ տեղից բռնվելու կարիք ունի, պարզապես դատապարտված ես մինչև տուն հասնելն ապրել վարակների տագնապներով: Խնդիրն, իհարկե, հաջորդ անգամների համար կարող եք թեթևացնել. ասենք`խաղալու գնալ մի մեծ տուփ թաց անձեռոցիկով, ախտահանող նյութերով, անգամ ջրով:
Չասեմ, որ շատ բակերում ատրակցիոն կոչվածները երկաթից են, սուր ծայրերով, երբեմն՝ անհասկանալի բարձր, հետևաբար՝ խիստ վտանգավոր:
Բնականաբար, ով տեղադրում է, նա էլ պիտի զբաղվի դրանք մաքուր ու անվտանգ պահելով: Այսինքն`խնդիրն, առաջին հերթին վարչական շրջանների համապատասխան բաժինների ղեկավարներինն է: Չեն հետևում, պլան էր՝ կատարել են: Մյուս կողմից`իսկ ո՞վ է թույլ տվել, որ շենքերի բնակիչներն իրենց կարիքները խաղահրապարակներում հոգան: Մի տեղում, որտեղ նրանց երեխաներն էլ են խաղում: Սա, իհարկե, գործնականում անհնար է վերահսկել, բայց մի բան մտածել է պետք:
Այս տարվա հունիսի 12-ին մայրաքաղաքի Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի բակերից մեկում ճոճանակն ընկել էր խաղացող աղջնակի վրա: 12-ամյա երեխան մահացել էր: Հարուցվել էր քրեական գործ: Բայց դժվար թե ինչ-որ բան սփոփի իրենց երեխային պարզապես բակում խաղալու ուղարկած ծնողներին:
Դիանա Մխիթարյան
