ԵՐԵՎԱՆ, 19 հոկտեմբերի – Sputnik. Արդեն յոթ օրից ավել է` ռուսական Պերմ քաղաքից ժամանած զբոսաշրջիկները ճանապարհորդում են Հայաստանի տարածքով: Նադեժդա Կորոբովան և Պավել Բուսիրյովը որոշել են ոչ թե հարյուր անգամ լսել, այլ մեկ անգամ սեփական աչքով տեսնել կովկասյան տարածաշրջանի գեղեցկությունը, և ահա նրանք իրենց հեծանիվներով Պերմից հասել են Հայաստան:
Տարածաշրջանի բնությամբ և բնակիչների հյուրընկալությամբ հիացած հեծանվորդները Հայաստան են ժամանել Վրաստանից, արդեն հասցրել են լինել Դիլիջանում, Մարտունիում, Եղեգնաձորում, Մեղրիում, ինչպես նաև` իրենց անսովոր տուրի ընթացքում անցել են Սևանի երկայնքով:
«Մենք զբոսաշրջիկներ ենք, հեծանիվներով ճանապարհորդում ենք ողջ Անդրկովկասում: Ճամփորդության գաղափարը ծագեց երկու տարի առաջ, երբ ես առաջին անգամ պատահաբար հայտնվեցի Աբխազիայում, շփվեցի Կովկասի մարդկանց հետ և հասկացա, որ Կովկասի և կովկասյան ժողովուրդների մասին ստեղծված բոլոր արհեստական կարծրատիպերը չափազանց հեռու են իրականությունից», — Sputnik Արմենիա պորտալին ասաց Բուսիրյովը:
Պավելն ու Նադեժդան առաջին անգամ են Երևանում, սակայն նշում են, որ հմայված են քաղաքի գույներով և ինքնատիպությամբ:
Անդրկովկասով հիպնոսացած
«Մեր քաղաքում (Պերմում) ես շփվել եմ տարբեր ազգերի ներկայացուցիչների հետ, նրանցից շատերը բնիկ անդրկովկասցիներ էին, և այդ պատճառով ցանկացա ծանոթանալ նրանց երկրներին ու մշակույթին», — նշեց Բուսիրյովը:
Բուսիրյովը խոսեց նաև մարդկանց մասին ձևավորված կարծրատիպերի մասին և նշեց, որ իրեն հաճելիորեն զարմացրել է հայերի պահվածքը:
«Երբ սկսում ես շփվել այդ մարդկանց հետ, հասկանում ես, որ նրանք շատ բաց են և ավելի ազատ, քան Ռուսաստանի բնակիչները, և ավելի բաց, քան, օրինակ, Պերմի բնակիչները: Պերմում ավելի ձանձրալի է, քան Անդրկովկասյան երկրների քաղաքներում», — խոստովանեց Բուսիրյովը:
Նա նշեց, որ ճամփորդել է նաև ողջ Պերմի շրջանով, սակայն Հայաստանում ստացած զգացողությունները բոլորովին այլ են եղել:
«Այստեղ այլ տրամադրություն կա: Շրջում ես քաղաքներում և գյուղերում, մարդիկ քեզ ձեռքով են անում, դու էլ` նրանց, վարորդները ողջունում են մեքենայի ազդանշանով: Իսկ երբ ես շրջում էի Պերմով, այսպիսի զգացողություններ չկային», — ասաց Բուսիրյովը:
Ճամփորդություն` առանց գրպանում կոպեկ ունենալու
«Ինչ վերաբերում է ճամփորդության ձևաչափին, ապա ի սկզբանե այն ես եմ պլանավորել: Մենք ճամփորդում ենք առանց որևէ գումարի, թեև մեզ հաճախ են գումար առաջարկում: Մենք հազվադեպ ենք գումար վերցնում, հիմնականում հրաժարվում ենք: Սակայն նույնիսկ եթե անգամ վերցնում ենք, ապա փոխանցում ենք եկեղեցիներին` որպես նվիրատվություն», — նշեց Բուսիրյովը:
Հեծանվորդը նշեց, որ սնվում է միայն բուսական և հում սննդով, իսկ մեր տարածաշրջանում դրա հետ կապված խնդիր չկա:
«Այսինքն` կովկասյան տարածաշրջանը ֆանտաստիկ է այդ առումով, այստեղ պետք չէ մտածել սնվելու մասին: Սնունդն ամենուրեք է, ամեն քայլափոխի որևէ բան կարելի է քաղել և ուտել կամ որևէ մեկը քեզ կհյուրասիրի», — ասաց Բուսիրյովը:
Գիշերները սարերում
Հեծանվորդները քնում են որտեղ պատահի: Թեև երիտասարդներն իրենց հետ քնապարկեր ունեն, այնուհանդերձ նրանք մի գիշեր ստիպված են եղել ոստիկանությունում անցկացնել: Այնպես է ստացվել, որ Գորիսում գիշերելու տեղ չի եղել, և իրավապահ մարմինների աշխատակիցները ռուս հեծանվորդներին իրենց բաժանմունք են տարել:
«Ժամանակ առ ժամանակ մենք գիշերում էինք գյուղացիների տներում: Իրականում ճամփորդության այսպիսի ձևաչափը թույլ է տալիս շփվել հասարակ մարդկանց հետ: Անդրկովկասում մարդիկ շատ ընկերասեր են, երբեք ոչ մի հարցում չեն մերժում, հաճախ կանգ են առնում և օգնություն առաջարկում, հյուրասիրում, հյուր կանչում», — խոստովանեց Բուսիրյովը:
Դժվար պահեր
Հեծանվորդները նշում են, որ այս պահին իրենց ամենամեծ խնդիրն այն է, որ հետները բավականաչափ տաք հագուստ չունեն:
Կորոբովան իր հերթին նշեց, որ երբեմն որոշակի դժվարություններ է առաջացնում հայկական ռելիեֆը, երբեմն էլ եղանակային պայմաններն են խանգարում իրենց ճանապարհորդությանը, ստիպված են լինում փոխել երթուղին: Հեծանվորդներն անչափ հավանել են հայկական կիրճերը: Նրանք նշում են, որ իրենց համար բոլոր դժվարություններն էլ հաղթահարելի են:
Հայաստանը կախարդական երկիր է
Հեծանվորդների ծանոթներից մեկն ասել է նրանց, որ Հայաստանը կախարդական երկիր է, և Պավելն ու Նադեժդան լիովին կիսում են այդ տեսակետը:
«Մենք դեռ կվերադառնանք Հայաստան, քանի որ եղանակի ու ժամանակի պակասի պատճառով չենք հասցրել լինել մի շարք հետաքրքիր վայրերում: Մենք չենք եղել Գյումրիում և Լեռնային Ղարաբաղում: Ասում են` այնտեղ շատ գեղեցիկ է», — ասաց Կորոբովան:
Նա շեշտում է, որ հայերը չափազանց հյուրընկալ ժողովուրդ են և մարդկանց հետ շփվելու խնդիրներ էլ չեն առաջանում:
«Դժվարություններ գրեթե չկան, քանի որ մենք շրջում ենք նախկին ԽՍՀՄ պետություններով, և այդ տարածաշրջանում շատերն են տիրապետում ռուսաց լեզվին», — ասաց Կորոբովան:
Հեծանիվը` կյանքի և ազատության իմաստ
«Ինչու հեծանվո՞վ: Առաջինը` ինձ համար հեծանիվը կենսակերպ է: Երկրորդ` հեծանիվն ազատության որոշակի մակարդակ է: Երբ տեղաշարժվում ես հեծանվով, կարող ես կանգ առնել որտեղ ցանկանաս: Հեծանիվը հարմար փոխադրամիջոց է, հեծանվով ուր ասես կարելի է հասնել», — ասաց Բուսիրյովը:
Ինչ վերաբերում է հետագա երթուղուն, ապա հեծանվորդները պատրաստվում են Վրաստանի տարածքով հասնել Վլադիկավկազ, այնտեղից էլ` Պերմ:
