ԵՐԵՎԱՆ, 21 սեպտեմբերի – Sputnik. Հայաստանը սեպտեմբերի 21-ին տոնում է Անկախության օրը, այն երկրի պետական տոներից կարևորոգույնն է: Հենց այս օրը 1991 թվականին Հայաստանի ժողովուրդը, համաժողովրդական հանրաքվեի ժամանակ կողմ քվեարկեց Խորհրդային Միության կազմից, որի կազմում էր 1920 թվականից, դուրս գալու համար։
Այդ օրը Գերագույն Խորհրդի որոշմամբ` անցկացվեց ԽՍՀՄ կազմից դուրս գալու և անկախ պետականություն հռչակելու մասին հանրաքվե: Ձայնի իրավունք ունեցող քաղաքացիների 99%-ը կողմ էր քվեարկել: Երկու օր անց` սեպտեմբերի 23-ին, Գերագույն Խորհուրդը Հայաստանը հռչակեց անկախ, ինքնիշխան հանրապետություն:
Հայաստանի Հանրապետության անկախության 24-րդ տարեդարձի նախաշեմին մայրաքաղաքի կենտրոնական հրապարակները, փողոցները, այգիներն ու այլ մարդաշատ վայրերը զարդարվել են 1000 դրոշներով: Նախատեսվում է անցկացնել մի շարք տոնական միջոցառումներ, որոնք անցկացվելու են մայրաքաղաքի համերգային հրապարակներում: Նախատեսվում է նաև Հայաստանի Հանրապետության նախագահի ավանդական պարգևատրման արարողությունը, համերգ, տարբեր տոնական միջոցառումներ` բնակիչների և հյուրերի համար:
Տոնակատարությունները կավարտվեն ավանդական հրավառությամբ: 24 տարվա ընթացքում առաջին անգամ սեպտեմբերի 21-ին հանրապետության Հրապարակում օդ կբարձրանա Հայաստանի ազգային դրոշերի գույներով ներկված օդապարիկը: Ինչպես և 24 տարի առաջ, այն վեր կբարձրացնի Հայաստանի եռագույնը` երկրի պետական դրոշը, որը մեկ ժամից ավել կծածանվի մայրաքաղաքի երկնքում: Կազմակերպիչները նախատեսում են Երևանի բարձունքից լուսանկարել այս հրաշալի տեսարանը:
Ներկայիս Հայաստանը ընդունված է համարել Երրորդ Հանրապետություն: Մինչ այն եղել են Առաջին Հանրապետությունը (1918–1920 թթ.) և Հայկական ԽՍՀ–ն (1920–1991 թթ.)։ 1991 թվականին Հայաստանը Անկախ պետությունների Համագործակցության անդամ դարձավ, իսկ 1992 թվականին դարձավ ՄԱԿ-ի անդամ, 2001 թվականից դարձավ Եվրոպայի խորհրդի լիիրավ անդամ, իսկ 2002 թվականին տեղի ունեցավ Հայաստանի անդամակցությունը Առևտրի համաշխարհային կազմակերպությանը (ԱՀԿ): 2015 թվականի հունվարի 2-ից Հայաստանը դարձավ Եվրասիական տնտեսական միության լիիրավ անդամ: Հայաստանը իր գոյության և ազգային ինքնության պահպանման բազմադարյա պայքարում կարողացավ վերականգնել իր պետականությունը, ընդ որում սեփական պետական կազմավորման բացակայության պայմաններում:
Պատմական տարածքներում հայկական պետությունների անկումից հետո (XI – XII թթ.) հայկական անկախ պետականությունը վերածնվել է Հայաստանի սահմաններից դուրս` Կիլիկիայում: Կիլիկիայի հայկական թագավորությունը` Միջերկրածովային ամենազարգացած պետություններից մեկն էր, որը գոյատևեց մինչև 14-րդ դարի վերջը: Երկար տարիների ընթացքում Հայաստանը հզոր կայսրությունների և գերտերությունների արյունահեղ պատերազմների ասպարեզ է եղել, վերապրել է կոտորած և 20-րդ դարի առաջին Ցեղասպանությունը: 20-րդ դարի վերջում հայ ժողովրդի ազգային-ազատագրական պայքարի պսակը դարձավ Ղարաբաղյան շարժումը, որը վերածվեց լայնածավալ ռազմական գործողությունների: Դրանք ավարտվեցին 1994 թվականի մայիսին Լեռնային Ղարաբաղի, Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև զինադադրի համաձայնագրի ստորագրմամբ:
Նորանկախ Հայաստանին բաժին հասավ ծանր ժառանգություն` Ղարաբաղի պատերազմը, արգելափակումը, 1988 թվականի Սպիտակի երկրաշարժի ավերիչ հետևանքները, ԽՍՀՄ փլուզման և խորհրդային հանրապետությունների միջև գոյություն ունեցած տնտեսական կապերի կորստի պատճառով առաջացած տնտեսական անկումը: Սակայն 90-ականների երկրորդ կեսից հաջողվեց անցնել ավերված տնտեսության վերականգնմանը, ակտիվ գործունեություն վարել արտաքին քաղաքական ոլորտում, բարձրացնել համաշխարհային ասպարեզում երկրի հեղինակությունը: Հայաստանը ռուսաստանի ռազմավարական դաշնակիցն է և ՀԱՊԿ-ի ակտիվ անդամ: Այդ թվում Հայաստանն արդյունավետ համագործակցում է Եվրոպական երկրների, ԱՄՆ-ի, Չինաստանի, Ասիայի առաջավոր պետությունների, Աֆրիկայի և Լատինական Ամերիկայի հետ:
