Քաղաքագետ. Հայաստանը Վրաստանից կախում ունի այնքանով, որքանով Վրաստանը՝ Հայաստանից.

ԵՐԵՎԱՆ, 19 օգոստոսի– Sputnik. Վրաստանը Հայաստանի համար վստահելի հարևան է և գործընկեր: Եթե հայ-վրացական հարաբերություններում կողմերից մեկը մտածի, թե մյուս կողմն իրենից մեծ կախվածություն ունի, ապա դա կլինի ճակատագրական երկկողմ հարաբերությունների համար:  «Sputnik-Արմենիա» ռադիոկայանի հետ զրույցում նման տեսակետ է հայտնել «Հայացք» վերլուծական կենտրոնի փորձագետ, քաղաքագետ Նարեկ Մինասյանը: Նա համոզված է՝որքան Հայաստանն է կախված Վրաստանից, նույնքան էլ Վրաստանն է կախված Հայաստանից:

«Միանշանակորեն կարող ենք ասել, որ Հայաստանն այսօր տիրապետում է մի շարք դեստրուկտիվ ռեսուրսների, որոնք պարզապես չեն գործարկվում՝ հաշվի առնելով հայ-վրացական հարաբրությունները:  Միանշանակ ասել, թե Հայաստանը չունի որևէ ազդեցության լծակ Վրաստանի նկատմամբ, սխալ է: Օրինակ, Ջավախքը լուրջ գործոն է: Լինում է, երբ գործոնը պասիվ է, լինում է՝ աշխատում է լրիվ հակառակ իմաստով: Հավատացեք, երբ Ջավախքի գործոնը սկսի աշխատել դեստրուկտիվ՝ վրացական իշխանությունները կսկսեն խնդրագրեր ուղարկել Հայաստանին»,-հավաստիացրել է քաղաքագետը: 

Ջավախահայության խնդիրների լուծումը առանց Հայաստանի մասնակցության, Մինասյանը սխալ է համարում և վստահ է, որ Հայաստանը կարող է լուրջ քայլեր անել այդ ուղղությամբ: «Ջավախահայության խնդիրը լուծելու տեսանկյունից երկու կողմն էլ պետք է առաջնորդվեն «ինտեգրում՝ առանց ձուլման» բանաձևով, այսինքն ջավախահայությունը պետք է լինի վրացական հասարակության լիարժեք մասը, ինտեգրված, սակայն պահի ազգային դիմագիծը, որը կբխի Հայաստանի և Վրաստանի շահերից: Վրաստանի կողմից կվերանան բոլոր մտահոգությունները անկայուն տարր ունենալու տեսանկյունից, Հայաստանի համար դա կլինի լուրջ գործոն՝ Վրաստանի ներքաղաքական և տնտեսական կյանքին մասնակցելու տեսանկյունից»,-ընդգծել է նա:

Հայաստանը, տարածաշրջանային առումով, որդեգրել է որոշակի չեզոք քաղաքականությունը: Անկախ այն հանգամանքից, որ Հայաստանը և Վրաստանը գտնվում են անվտանգության տարբեր համակարգերում, աշխարհաքաղաքական տարբեր  բլոկներում, Մինասյանի համոզմամբ, դրանք չպետք է խոչընդոտեն հայ-վրացական հարաբերություններին:

Ինչ վերաբերում է Վրաստանի ներքին տրամադրություններին՝ եվրոպական ուղղության որդեգրման հարցում, ապա սոցհարցումների համաձայն թեև չնչին, սակայն կա որոշակի անկում: Քաղաքագետը այս հանգամանքը բացատրում է նրանով, որ մի կողմից առկա է որոշակի հիասթափություն, մյուս կողմից թուլացել է փիար բաղադրիչը: «Եւ տվյալ պարագայում սկսել են ակտիվանալ այլընտրանքային որոշ  ուժեր: Ռուսական կողմնորոշում ունեցող որոշակի ուժեր այսօր փորձում են գտնել Վրաստան-Ռուսաստան գործակցության ուղիներ»,-նշել է նա: Այնուհանդերձ, բանախոսն ընդգծում է, որ ոգևորվածության լուրջ  անկում չկա, եւ նրանք ինչ-որ չափով հասել են իրենց նպատակին՝ ստորագրված է Ասոցացման համաձայնագիրը: «Համաձայնագրի ստորագրման նախօրեին արդեն բարձրաձայնում էին, որ որ այն չի տալու թռիչքաձև տնտեսական աճ,  իշխանություններն աստիճանաբար սկսեցին բացել խաղաքարտերը»,-նկատել է քաղաքագետը:

 Ասոցացման գործընթացը երկարատև է, սակայն միայն այն հանգամանքը, որ վրացիների համար աստիճանաբար բացվում է եվրոպական շուկան, Մինասյանը մեծ ձեռքբերում է համարում: «Բայց դա լուրջ գործընթաց է, այդտեղ կա ստանդարտացման գործընթացներ, վրացական ապրանքները պետք է համապասախանեցնել եվրոպական չափանիշներին, ինչը բարդ է և ծախսատար: Այսօր առաջանում են լուրջ հարցեր, արդյոք վրացական գինին կարո՞ղ է մրցակցել պորտուգալական, իսպանական կամ ֆրանսիական գինիների հետ: Այս ամենի համար էլ վրացական կողմն ամեն կերպ փորձում է չկորցնել ռուսական շուկան»,-ընդգծել է Նարեկ Մինասյանը: